9 عادت در رفتار افرادی که خودشان را می گیرند
فانی لند- ما ممکن است برخی ویژگی‌های منفی را نداشته باشیم اما رفتارهای ناخودآگاهی انجام دهیم که باعث شود دیگران درباره شخصیت ما دچار سوء تفاهم شوند. یکی از این ویژگی‌ها تکبر و نخوت است.
به گزارش راهنماتو، بر طبق علم روان‌شناسی، برخی رفتارهای ناخودآگاه هستند که می‌توانند باعث شوند ما، با اینکه شاید دل‌مان نخواهد، متکبر به نظر برسیم. در این مقاله از فانی لندمی‌خواهیم این رفتارها را با هم مرور کنیم:
1. کمک نخواستن از دیگران
روان‌شناسی می‌گوید که اجتناب از درخواست کمک گاهی اوقات می‌تواند باعث شود که ما متکبر به نظر برسیم. مثل این می‌ماند که فکر کنیم خودمان خیلی بهتر از بقیه همه چیز را می‌دانیم یا باهوش‌تر از بقیه هستیم. حقیقت این است که درخواست کمک از دیگران نشان‌دهنده فروتنی و پذیرش این موضوع است که ما همه چیز را خودمان نمی‌دانیم و همه کار را خودمان به تنهایی نمی‌توانیم انجام دهیم. این خصلتی است که مردم معمولاً آن را تحسین می‌کنند. بنابراین هر زمانی که نیاز داشتید کمک بگیرید. کمک گرفتن از دیگران باعث نمی‌شود که شما ضعیف به نظر برسید بلکه نشان‌دهندۀ انسان بودن‌مان است.
2. درست کردن مدام غلط دیگران
زیگموند فروید، مؤسس علم روان‌کاوی، فکر می‌کرد آدم‌هایی که مدام دیگران را تصحیح می‌کنند، نیازی قوی برای کنترل کردن و تسلط داشتن بر دیگران دارند. خوب است که دانش‌مان را با دیگران به اشتراک بگذاریم و اشتباهات را درست کنیم اما اگر مدام بخواهیم از دیگران ایراد بگیریم و اشتباهات‌شان را به چشم‌شان بیاوریم، می‌تواند باعث شود شخصی متکبر به نظر برسیم. این کار ممکن است باعث شود دیگران فکر کنند، شما همیشه فکر می‌کنید که خودتان درست می‌گویید و بقیه اشتباه می‌کنند. بین ارائه توصیه‌های مفیدی که دیگران از شما خواسته‌اند با اشاره کردن به هر غلط ریز و درشت آن‌ها، تفاوت است. سرتان به کار خودتان باشد و بدانید که ما انسان‌ها همگی جایزالخطا هستیم.
3. تسلط پیدا کردن در گفت‌وگو
همه ما از گفت‌وگوی خوب لذت می‌بریم اما بین مشارکت فعالانه در بحث و تسلط یافتن در بحث تفاوت بسیار ظریفی وجود دارد. روان‌شناسی می‌گوید که تسلط یافتن بر گفت‌وگو می‌تواند باعث شود که فرد متکبر و مغرور به نظر برسد. مثل این می‌ماند که فکر می‌کنید که افکار و داستان‌های شما از افکار و داستان‌های دیگر مهم‌تر است و بیشتر شایسته شنیده شدن است. معنایش این نیست که باید ساکت بمانید – بلکه باید تعادل را رعایت کنید. گو بدهید، سوال بپرسید و عقاید خودتان را به شکلی مساوی و برابر با دیگران به اشتراک بگذارید. دفعه بعدی که دارید گفت‌وگو می‌کنید، از خودتان یک سوال بپرسید: آیا به دیگران هم اجازه و فرصت صحبت کردن می‌دهید یا اینکه فقط خودتان دارید حرف می‌زنید؟ یادتان باشد که گفت‌وگوی خوب دو طرفه است.
4. بی‌توجه بودن
بی‌توجه بودن به دیگران یا نادیده گرفتن افکار و احساسات آن‌ها، اغلب می‌تواند باعث شود که مغرور و متکبر به نظر برسید. مثل این می‌ماند که دارید می‌گویید عقاید آن‌ها هیچ اهمیت و ارزشی ندارد. مهم است که حتی اگر با عقاید دیگران مخالف هستید، به عقایدشان احترام بگذارید. هر فردی تجربه‌های منحصربه‌فردی دارد که دیدگاه‌های او را شکل می‌دهد و نادیده گرفتن عقاید دیگران می‌تواند باعث شود که آن‌ها احساس کنند در نظر شما اهمیتی ندارند. دفعه بعدی که شخصی داشت در حضورتان از احساساتش صحبت می‌کرد، لحظه‌ای مکث کنید و خوب به حرف‌هایش گوش بدهید و دیدگاه‌های او را لحاظ کنید. حتی اگر با او مخالفتی دارید، به او احترام بگذارید و پیوند بین خودتان و آن‌ها را قوی کنید.
5. نیاز برای همیشه محق بودن
اینکه همیشه بخواهید حق با شما باشد و دیگران به این موضوع اعتراف کنند، باعث می‌شود که متکبر به نظر برسید و نزدیک شدن به شما سخت به نظر برسد. ممکن است به نظر برسد که دارید عقاید و دیدگاه‌های دیگران را خفه می‌کنید – حتی اگر تعمداً چنین کاری نکنید. یادتان باشد که اشتباه کردن هیچ ایرادی ندارد. اشتباه کردن، فرصتی برای یادگیری و رشد است. اینکه بپذیرید که همه پاسخ‌ها را نمی‌دانید، نشان‌دهنده فروتنی و گشودگی شماست و اغلب آدم‌ها چنین خصلت‌هایی را ستایش می‌کنند. این کار باعث می‌شود که در سطوحی عمیق‌تر با دیگران ارتباط برقرار کنید و روابط قوی‌تر و پرمعناتری با آن‌ها شکل بدهید.
6. نپذیرفتن دیگران
یک «سپاس‌گزارم» یا «کارت عالی بود» ساده هم می‌تواند برای دیگران معنای بزرگی داشته باشد. اما اگر تلاش آدم‌ها را نادیده بگیرید یا به آن‌ها اعتبار ندهید، ممکن است متکبر و مغرور به نظر برسید. همه دوست دارند که مورد ستایش قرار بگیرند. وقتی کار سخت‌شان را نادیده می‌گیرید، ممکن است فکر کنند که شما فکر می‌کنید از آن‌ها بهتر هستید. وقت بگذارید و از دیگران قدردانی و تشکر کنید. حتی ژست‌های بسیار کوچک به رسمیت شناختن تلاش دیگران مهم است و می‌تواند تأثیرات عمیقی روی آن‌ها داشته باشد. منظور این نیست که صرفاً مهربان باشید، بلکه منظور این است که به خدمات دیگران احترام بگذارید و برای کمک‌هایی که کرده‌اند ارزش قائل شوید و این ارزش قائل شدن را در زبان و رفتار نشان دهید.
7. فقدان همدلی
همدلی ما را به هم وصل می‌کنید و به ما یادآوری می‌کند که همه‌مان دردهای مشترک داریم. اما در فقدان همدلی، شما متکبر و مغرور به نظر می‌رسید. اگر سعی نکنید که چیزها را از زاویه نگاه دیگران ببینید یا نسبت به آن‌ها شفقت و دلسوزی داشته باشید، قطعاً متکبر به نظر می‌رسید. خبر خوب این است که همه می‌توانند همدلی کردن را یاد بگیرند. با شنیدن واقعی حرف‌های دیگران و درک تقلاها و تلاش‌های آن‌ها در زندگی‌شان شروع می‌شود. بعضی وقت‌ها، آن‌ها نیاز دارند که این تلاش‌ها و تقلاها را با شخصی در میان بگذارند. قدری مهربانی می‌تواند تفاوت زیادی در زندگی‌شان ایجاد کند.
8. اجتناب از برقراری تماس چشمی
وقتی از تماس چشمی خودداری می‌کنید، ممکن است دیگران فکر کنند که علاقه‌ای به آن‌ها ندارید یا برایتان مهم نیست که آن‌ها چه می‌گویند. این کار می‌تواند باعث ایجاد فاصله بین شما و دیگران شود یا حتی بی‌ادبی تلقی شود که باعث می‌شود شما متکبر به نظر برسید. برای آنکه پیوند بهتری با دیگران برقرار کنید، سعی کنید که تماس چشمی را در طی گفت‌وگو حفظ کنید. این کار شما نشان می‌دهد که در گفت‌وگو مشارکت فعال دارید و به دیگران احترام می‌گذارید.
9. تمرکز بیش‌ازحد روی خود
اینکه همیشه درباره خودتان حرف بزنید و کم‌ترین علاقه‌ای به دانستن درباره دیگری نشان دهید، می‌تواند باعث شود که مغرور و متکبر به نظر برسید. گفت‌وگوهای سالم باید یک بده‌بستان در شنیدن و به اشتراک گذاشتن به نظر برسند. وقت بگذارید و درباره زندگی دیگران بپرسید و حقیقتاً گوش بدهید که چه می‌گویند. این کار باعث می‌شود که دسترس‌پذیرتر و مهربان‌تر به نظر برسید، نه خودخواه و متکبر! موضوع حفظ تعادل است.
