«نگاه اقتصادی» و نادیده گرفتن سایر ارزشهای هنری و فرهنگی در «هنر هفتم» آسیب جدی به تولیدات وارد کرده است/ امروز بسیاری از «آهنگسازان» حرفهای فعالیتی ندارند! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: «پیروز ارجمند» مدیرکل پیشین دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: ما کشاورزانی هستیم که درخت را هرس می کنیم و آبیاری می کنیم تا برداشت خوبی داشته باشیم اما دولت ها در نقش آفت عمل می کنند و درخت را به زمین می کشند. بخشی از این اتفاقات به ممیزی های بی خود و گاهی خودسانسوری هنرمندان باز می گردد.
آهنگساز فیلم های سینمایی «شور عشق» و «سفر به چزابه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: یکی از دلایل این اتفاق که مدت ها است اثری در سینما و تلویزیون صرفاً به واسطه موسیقی اش در ذهن مخاطبان نمانده تغییر مدیای عرضه فیلم و سریال است که از انحصار رسانه صدا و سیما خارج شده و به پلتفرم ها و فضای مجازی رسیده است. طبیعتاً مخاطبان این برنامه ها تغییر کردند و دیگر مانند گذشته به عناصر هنری آثار چندان توجهی ندارند.
وی در همین راستا افزود: از سوی دیگر تهیه کنندگان و کارگردانان حرفه ای در سینما بسیار کمرنگ شدند و نسل جدیدی از کارگردانان و تهیه کنندگان را شاهد هستیم که مختصات یک اثر حرفه ای را چندان نمی شناسند.
ارجمند خاطرنشان کرد: در سینما فیلمنامه نویس و آهنگساز و کارگردان مولف محسوب می شوند و در قانون کپی رایت جهانی هم به عنوان این افراد را مولفین به رسمیت می شناسد. بدیهی است که باید به هر ۳ این افراد توجه شود اما متأسفانه ما در این سه مورد مدت ها است که دچار مشکل هستیم.
این سینماگر سپس با بیان اینکه گویا ما این سه عنصر اصلی را از دست دادیم متذکر شد: نگاه اقتصادی به سینما و نادیده گرفتن سایر ارزش های هنری و فرهنگی در هنرهفتم آسیب جدی به تولیدات وارد کرده است! گویا ما فراموش کرده ایم که یک اثر هنری ارزش اجتماعی ایجاد می کند و می تواند بر تحکیم وحدت اجتماعی و باورپذیری هویت ملی به شدت اثر داشته باشد.
وی تصریح کرد: اگر امروز دیگر مانند گذشته ملودی و تم فیلم ها به ذهن مخاطب مان خطور نمی کند به دلیل آن است که امروز بسیاری از آهنگسازان حرفه ای فعالیتی ندارند! شاید لطمه ای که دولتی ها به سینما وارد کردند باعث این رخداد شده است.
ارجمند ادامه داد: دخالت دولت ها در سینما منجر به این می شود که سینما و هنر دستخوش نوعی پسرفت شوند. ما کشاورزانی هستیم که درخت را هرس می کنیم و آبیاری می کنیم تا برداشت خوبی داشته باشیم اما دولت ها در نقش آفت عمل می کنند و درخت را به زمین می کشند. بخشی از این اتفاقات به ممیزی های بی خود و گاهی خودسانسوری هنرمندان باز می گردد.
این آهنگساز در خاتمه این گفتگو گفت: برخی افراد ممکن است هنرمند را بیش از آنکه یک سرمایه فرهنگی و هنری و اجتماعی ببینند تصور دشمن از او دارند. این باعث می شود اثر هنری خلق نشود! هنر در سایه آرامش و رفاه و این حداقل ها ایجاد می شود و من امیدوارم که همیشه حداقل ها برای هنرمندان مان فراهم باشد تا بتوانند آثار خاطره انگیز و ماندگار تولید کنند.