همه چیز درباره اسکیزوفرنی: شناخت نشانه‌ها، روش‌های تشخیص و مسیر پیروزی بر این اختلال مغزی عمیق

اسکیزوفرنی، اختلالی پیچیده در عملکرد مغز است که بر تفکر، احساسات و رفتار فرد تاثیر می‌گذارد. این بیماری، با توهمات، هذیان‌ها، گفتار آشفته و رفتار غیرعادی همراه است و می‌تواند زندگی فردی و اجتماعی بیمار را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد.

در این مقاله، به بررسی اسکیزوفرنی از زوایای مختلف می‌پردازیم. علل، علائم، روش‌های تشخیص و درمان این بیماری را مورد بحث قرار می‌دهیم و چالش‌ها و امیدها در مسیر بهبودی بیماران اسکیزوفرنیک را بررسی می‌کنیم.

نمناک نوشت: اسکیزوفرنی یکی از بیماری های شایع و البته ناشی از شرایط مختلف است که برای تشخیص و درمان آن راه های سریع و کاربردی وجود دارند که گویای اسکیزوفرنی هستند.

همه چیز درباره اسکیزوفرنی از علت تا پیشگیری و کنترل بیماری

 اسکیزوفرنی، یک اختلال روانی است که معمولا در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر میشود از مشخصات آن میتوان به وهم ، توهم و مشکلات شناختی دیگر اشاره کرد. اسکیزوفرنی اغلب میتواند یک مشکل مادام العمر باشد در این مطلب علل، علائم و درمان اسکیزوفرنی را بیان خواهیم کرد.

اسکیزوفرنی چیست؟

اسکیزوفرنی در میان سنین 16 تا 30 سالگی ،بیشترین آسیب را به خود اختصاص می دهد و علایم در مردان نیز در سن کمتری نسبت به زنان نشان داده میشود در بسیاری از موارد، اختلال به طرز آهسته ای توسعه می یابد که فرد نمیداند، سالهاست آن را داشته است با این حال، در موارد دیگر، فرد می تواند ناگهان دچار شده و به سرعت پیشرفت کند. اسکیزوفرنی حدود 1 درصد از بزرگسالان جهان را تحت تاثیر قرار می دهد کارشناسان می گویند اسکیزوفرنیا، گاهی جنبه های بیماری های مختلف را در غالب یک بیماری بروز میدهند. علائم، شامل تصورات، توهم و افکار ناخوشایند است و تشخیص اسکیزوفرنی، تنها زمانی رخ می دهد که بیماری دیگری از بین رفته باشد.

نشانه ها و علائم بیماری اسکیزوفرنی

تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به اسکیزوفرنیا باید به دیگران متکی باشند زیرا آنها قادر به انجام کار یا مراقبت از خود نیستند ؛ بسیاری نیز ممکن است در مقابل درمان مقاومت کنند، اعتراض می کنند، که در آنها هیچ مشکلی وجود ندارد. برخی از بیماران ، ممکن است علائم واضح را نشان دهند، اما در موارد دیگر، ممکن است تا زمانی ک آنها متوجه خللی بشنوند به نظر برسد که آنها خوب هستند و مشکلی ندارند. علائم و نشانه های اسکیزوفرنی بسته به فرد متفاوت است.

علائم به چهار دسته تقسیم می شوند :

 علائم مثبت : همچنین به عنوان علائم روانی شناخته شده است به عنوان مثال، اعتقادات غلط و دروغین و توهمات. علائم منفی : این به عناصری اشاره دارد که از فرد گرفته می شود. به عنوان مثال، عدم تجلی حالات چهره یا عدم انگیزه. علائم شناختی : این بر فرآیندهای فکر شخص تاثیر می گذارد. آنها ممکن است علائم مثبت یا منفی داشته باشند، به عنوان مثال، ضعف در تمرکز یک علامت منفی است. علائم عاطفی : معمولا علائم منفی مانند بی احساسی است.

دیگر علائم و نشانه های اسکیزوفرنی

در ادامه لیستی از علائم اصلی اسکیزوفرنی را خواهید خواند که شامل : 

هزیان

بیمار اعتقادات دروغین را ارائه می دهد که می تواند اشکال مختلفی داشته باشد ، مانند توهمات آزار و اذیت، و یا توهمات عرفانی و عظمت وشکوه .آنها ممکن است احساس کنند دیگران تلاش می کنند از راه دور آنها را کنترل کنندیا ممکن است فکر کنند ،که قدرت و توانایی فوق العاده ای دارند.

توهمات

شنیدن صداهای بسیار ،که وجود خارجی ندارد و این امر از دیدن ویا احساس، مزه و بوییدن شایع تر است، اما افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ممکن است طیف گسترده ای از توهمات را تجربه کنند.

اختلال فکر

فرد ممکن است در حرف زدن از یک سوژه به سوژه دیگر بپرد، بدون داشتن دلیل منطقی برای این کار ؛ سخنران ممکن است دنباله روی سخت و غیر معقول داشته باشد.

عدم انگیزه

بیمار ، محرکه خود را از دست می دهد فعالیت های روزمره، مانند شستن و پخت و پز، نادیده گرفته می شوند. بیان ضعیف احساسات – فقدان پاسخ مناسب به شرایط شاد یا ناراحت کننده

عقب نشینی اجتماعی

زمانی که بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی از اجتماع دور میشود، اغلب به این دلیل است که معتقدند کسی قصد دارد به آنها آسیب برساند.

عدم آگاهی از بیماری

هنگامی که هزیان و توهمات به طور واقعی ظاهر میشوند، بسیاری از آنها ممکن است باور نکنند که این، یک نوع بیماریست .آنها ممکن است از مصرف دارو به خاطر ترس از عوارض جانبی آن خودداری کنند.

مشکلات شناختی

توانایی بیمار برای تمرکز، به یاد آوردن چیزها، برنامه ریزی پیش رو و سازماندهی زندگی آنها تحت تاثیر قرار می گیرد. ارتباطات دشوارتر می شود.

علل اسکیزوفرنی چیست؟

کارشناسان معتقدند که عوامل متعددی در ایجاد ابتلا به اسکیزوفرنیا دخالت دارند شواهد نشان می دهد که عوامل ژنتیکی و محیطی با هم به ایجاد اسکیزوفرنی هم قدم میشوند.این وضعیت یک عنصر به ارث برده دارد ، اما محرک های محیطی نیز به طور قابل توجهی بر آن تاثیر می گذارند در زیر، لیستی از عواملی است که به نظر می رسد در ایجاد اسکیزوفرنی کمک کننده است.

ارثی ژنتیکی

اگر هیچ سابقه اسکیزوفرنی ،در یک خانواده وجود نداشته باشد، شانس توسعه آن کمتر از 1 درصد است با این حال، اگر والدین تشخیص داده شوند، این خطر تا 10 درصد افزایش می یابد.

عدم تعادل شیمیایی در مغز

 کارشناسان بر این باورند، که عدم تعادل دوپامین، انتقال دهنده عصبی، در شروع اسکیزوفرنیا دخیل است دیگر انتقال دهنده های عصبی، مانند؛ سروتونین، نیز ممکن است درگیر باشد.

روابط خانوادگی

شواهدی وجود ندارد که اثبات کند یا حتی نشان دهد که روابط خانوادگی ممکن است باعث اسکیزوفرنی شود، اما برخی از بیماران مبتلا به این بیماری معتقدند که تنش خانوادگی موجب عود می شود.

فاکتورهای محیطی

اگر چه هیچ اثبات قطعی وجود ندارد، بسیاری از ضربه و آسیب های احتمالی قبل از تولد و عفونت های ویروسی ممکن است به توسعه بیماری منجر شود تجربیات استرسی، اغلب پیش از ظهور اسکیزوفرنی پیش می آید. قبل از اینکه علائم حاد آشکار شود، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا بد اخلاق ، عصبی و نا متمرکز می شوند این می تواند، به مشکلاتی در روابط، طلاق و بیکاری بیانجامد. این عوامل اغلب برای شروع بیماری دخیل هستند، در حالی که در واقع این عوامل به نظر نمی رسند که بتوانند باعث بحران شوند بنابراین، بسیار دشوار است، بدانید که آیا اسکیزوفرنی باعث ایجاد استرس شده و یا به عنوان یک نتیجه از آنها رخ داده است.

مواد مخدری که سبب بروز اسکیزوفرنی میشوند

ماری جوانا و LSD به عنوان عودکننده ی بیماری اسکیزوفرنی شناخته شده اند علاوه بر این، استفاده از حشیش برای افراد ممکن است باعث ابتلا به مراحل اولیه ی بیماری روانی، مانند اسکیزوفرنی شوند برخی محققان معتقدند :داروهای تجویزی خاص، مانند استروئید ها و محرک ها باعث به وجود آمدن روان پریشی میشوند.

درمان اسکیزوفرنی

با درمان مناسب، بیماران می توانند به سمت زندگی سودبخشی بروند درمان می تواند به کاهش بسیاری از علائم اسکیزوفرنی کمک کند با این حال، اکثر بیماران مبتلا به اختلال، باید برای زندگی از عهده ی این علائم بر بیایند روانپزشکان می گویند :موثر ترین درمان برای بیماران اسکیزوفرنی معمولا ترکیبی است از:

 دارومشاوره روانشناسیمنابع کمک به خودداروهای ضد روانپزشکی

که با استفاده از آنها، اکثر بیماران قادرند در جامعه زندگی کنند، نه در بیمارستان بستری شوند.

توجه : درمان اولیه اسکیزوفرنی دارو است.

 متاسفانه، رعایت (مطابق رژیم دارویی) یک مشکل عمده است افرادی که مبتلا به اسکیزوفرنیا هستند، اغلب داروهای خود را باید برای مدت طولانی در طول زندگی خود استفاده کنند، که باعث افزایش هزینه های شخصی برای خود و گاهی هم برای اطرافیان شخص،می شود. بیمار، باید حتی در صورت از بین بردن علائم ،دارو مصرف کند در غیر این صورت آنها دوباره بر خواهند گشت.

اولین بار که فرد، علائم اسکیزوفرنی را تجربه می کند، می تواند بسیار ناخوشایند باشد آنها ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بهبود یابد و این بهبود می تواند یک تجربه ی یکنواخت باشد بسیار مهم است که فرد مبتلا به اسکیزوفرنی هنگامی که در ابتدا دچار این بیماری میشود، حمایت کامل از سمت خانواده، دوستان و خدمات اجتماعی خود را دریافت کند.

تست و تشخیص اسکیزوفرنی

 تشخیص اسکیزوفرنی با نظارت بر اقدامات و فعالیت های بیمار داده می شود. اگر پزشک مشکوک به امکان اسکیزوفرنی باشد ، باید درباره تاریخ پزشکی و روانی بیمار بدانند بعضی از تست ها، به منظور جلوگیری از بیماری های دیگر و شرایطی که ممکن است نشانه های شایع مانند اسکیزوفرنی را مهار کنند، دستور داده می شود مانند:

آزمایش خون :در مواردی که استفاده از مواد مخدر ممکن است یک عامل باشد ممکن است تست خون پیشنهاد شود. آزمایش های خون نیز برای حذف علل فیزیکی بیماری انجام می شود.مطالعات تصویربرداری : برای جلوگیری از تومورها و مشکلات ساختار مغز.

ارزیابی های روانشناسی

یک متخصص میتواند، وضعیت ذهنی بیمار را با سوال کردن در مورد افکار، احساسات، توهم، ویژگی های خودکشی، گرایش های خشونت آمیز، یا پتانسیل او برای ابراز خشونت، و نیز رفتار و ظاهر خود، ارزیابی می کند.

معیارهای تشخیص اسکیزوفرنی

بیماران، باید معیارهای مشخص شده در DSM (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) باشند این یک کتابچه راهنمای انجمن روانپزشکی آمریکایی است که توسط متخصصین مراقبت های بهداشتی برای تشخیص بیماری ها و بیماری های روانی استفاده می شود. پزشک باید مانع به وجود آمدن سایر اختلالات سلامت روانی مانند اختلال دوقطبی یا اختلال اسکیزوآفرنیک شود  همچنین لازم است که نشانه ها و علائم ناشی از داروهای تجویز شده یا سوء مصرف مواد را کنترل کند.

بیمار باید حداقل دو مورد از علائم زیر را داشته باشد :

 هزیانرفتار ناسالم و یا کاتاتونیکگفتار آشفته و بی سامانتوهمات علائم منفی که اغلب در طول 4 هفته ادامه دارد و انجام میشود. تجربه قابل ملاحظه ای در توانایی حضور در مدرسه، انجام وظایف کاری خود و یا انجام کارهای روزانه علائمی وجود دارد که برای 6 ماه یا بیشتر ادامه دارد.