رازهای آشکار اهمالکاری: نقش آن در سرنوشت شما!
به تأخیر انداختن کارها یا به تعویق انداختن آنها تا آخرین لحظه، نشانهای از اهمال کاری است. برخی از محققان تعلل را به عنوان شکلی از خود تنظیمی که با تأخیر غیرمنطقی وظایف علی رغم پیامدهای بالقوه منفی مشخص میشود، تعریف میکنند.
به گفته جوزف فراری، استاد روانشناسی دانشگاه شیکاگو و نویسنده کتاب”هنوز هم اهمال کاری: راهنمای پشیمانی برای از این کار، حدود ۲۰ درصد از بزرگسالان آمریکایی به اهمال کاری مزمن دچار هستند.
مهم نیست که چقدر منظم و متعهد هستید، این احتمال وجود دارد که ساعتها زمان خود که باید صرف کارهایی میکردید که در همان زمان باید انجام میشد، به کارهای بی اهمیتتری مثل خرید آنلاین، چک کردن اینستاگرام، تماشای تلویزیون یا گوش دادن به موسیقی اختصاص دهید. این به تآخیر انداختن کارها، هر نوع کاری که باشد، میتواند روی جنبههای مختلفی از زندگی شما تأثیر بگذارد.
در بیشتر موارد، اهمال کاری نشانه یک مشکل جدی نیست؛ بلکه این یک گرایش رایج است که اکثر مردم در مقاطعی از زندگی خود به آن تن میدهند.
علت به وجود آمدن اهمال کاری:
تا به حال شده پروژهای را یک هفته بعد تحویل بدهید که قرار بودهاست همان روز تحویل داده شود؟ یا این که آپارتمان خود را فقط به این خاطر مرتب نکنید که فکر میکنید تمایل این کار را ندارید؟
ما بیشتر اوقات تصور میکنیم که کارها آنقدرها که میگویند برای آن وقت بگذاریم، طول نمیکشد. این باعث میشود که احساس امنیت کاذبی در ما ایجاد شود و تصور کنیم هنوز زمان زیادی برای انجام کارها داریم.
یکی از مؤثرترین عوامل در اهمال کاری این است که ما باید در لحظه برای انجام یک کار خاص از انگیزه برخوردار باشیم.
واقعیت این است که اگر منتظر بمانیم تا یک فرصت مناسب پیش بیاید برای کارهایی که بیشتر جنبه وظیفه دارند تا این که خودمان مایل باشیم انجامش دهیم، به احتمال خیلی زیاد هیچوقت آن فرصت پیش نمی آید و آن کار انجام نمیشود.
موارد زیر عواملی هستند که باعث به تعویق انداختن کارها میشوند:
دانشگاه:
محققان می گویند که تعلل میتواند به طور ویژه در بین دانشجویان وجود داشته باشد. تحقیقی در بولتن نشان داد ۸۰ تا ۹۵ درصد دانشجویان به طور منظم کارها به خصوص انجام تکالیف را به تعویق میاندازند. این شاید به دلیل تحریفات شناختی دانشجویان نسبت به تحصیل باشد.
افسردگی:
اهمال کاری میتواند از نتایج افسردگی باشد. احساس ناامیدی، درماندگی و کمبود انرژی میتواند شروع سادهترین کارها را مشکل کند. علاوه بر این افسردگی باعث میشود شخص به خودش شک داشته باشد. یعنی با خود فکر کند که چگونه میتواند با انجام این کار کنار بیاید یا با چه توانایی هایی می تواند این کار را انجام دهد. این احساسات باعث میشود ترجیح دهد کاری را روی کار دیگر بیاندازد و انجام ندهد.
اختلال وسواسی-جبری:
اهمال کاری در افرادی که مبتلا به اختلال وسواسی جبری هستند، رایج است. افرادی که مبتلا به وسواس فکری عملی هستند، اغلب کمال گرایی ناسالم را تجربه میکنند که باعث ایجاد ترس در مورد اشتباهات جدید، تردید در مورد درست انجام دادن کارها و نگرانی درباره انتظارات دیگران از آنها میشود. افراد مبتلا به اختلال وسواسی جبری اغلب به بلاتکلیفی تمایل دارند به این که تصمیم بگیرند. به همین دلیل اهمال کاری در آنها مشهود است.
بیش فعالی:
بسیاری از بزرگسالانی که مبتلا به اختلال نقص توجه-بیش فعالی هستند، با اهمال کاری نیز درگیرند. هنگامی که فرد تحت تأثیر محرک های بیرونی و افکار درونی است، شروع به کار دشوار است.
دلایل دیگر برای اهمال کاری
ما در برخورد با کسانی که دچار اهمال کاری هستند با تعدادی بهانه یا توجیه منطقی مواجه می شویم. به گفته محققان ۱۵ دلیل اصلی برای به تعویق انداختن کارها وجود دارد:
مهارت گوش دادن فعالفرد نمی داند چه کاری باید انجام دهد.فرد نمی داند چگونه یک کار را انجام دهد.فرد مایل نیست آن کار را انجام دهد.فرد اهمیت نمی دهد که آن کار انجام می شود یا خیر.فرد در حین انجام کار هم بی تفاوت است.فرد روحیه ای برای انجام کار ندارد.فرد عادت دارد تا آخرین لحظه منتظر بماند.فرد اعتقاد دارد وقتی تحت فشار است، بهتر کار می کند.فرد فکر می کند در آخرین لحظه می تواند کار را تمام کند.فرد برای شروع کار، ابتکار ندارد.فرد فراموش کرده است که کار را انجام دهد.فرد به دلیل بیماری یا ضعف سلامتی اش کار را انجام نمی دهد.فرد منتظر لحظه مناسب است.فرد احتیاج دارد زمانی به آن کار فکر کند.فرد می خواهد کارهایش را با کار جدید باهم انجام دهد.
انواع اهمال کاری:
برخی محققان اهمال کاری را در دو دسته اصلی می بینند: اهمال کاری منفعلانه و اهمال کاری فعال.
اهمال کاران منفعل: کار را به تأخیر می اندازند چرا که در تصمیم گیری و عمل به آن مشکل دارند.
اهمال کاران فعال: وظایف خود را به صورت هدفمند به تأخیر می اندازند زیرا کار تحت فشار به آنها اجازه می دهد احساس چالش و انگیزه کنند.
دیگر محققان انواع اهمال کاران را بر اساس سبک های رفتاری مختلف تعریف می کنند:
کمال گرا:
وظایف خود را از ترس عدم توانایی انجام کامل یک کار کنار می گذارد.
رویاپرداز:
کارها را کنار می گذارد زیرا احساس می کند دیگران به جزئیاتش توجه ندارند.
ضعیف کننده:
او معتقد است برای کارها نباید برنامه زمانی داشت.
نگران کننده:
وظایف خود را به دلیل ترس از تغییر یا رها کردن راحتی شناخته شده کنار می گذارد.
بحران ساز:
کارها را کنار می گذارد چون دوست دارد تحت فشار کار کند.
افراطی:
آنقدر کار می کند که برای شروع و تکمیل کار به مشکل می خورد.
اهمال کارها در مقابل آنها که اهمال کار نیستند
افرادی که اهمال کار نیستند روی کارشان تمرکز می کنند. هویت شخصی قوی تری دارند و کمتر نگران چیزی هستند و به قول روانشناسان عزت اجتماعی دارند. این افراد از نگاه پیرس استیل دارای ویژگی شخصیتی بالایی هستند که به وظیفه شناسی معروف است. این گونه افراد به سایر زمینه ها از جمله نظم و انضباط شخصی، پشتکار و مسئولیت شخصی تمایل دارند.
تأثیر منفی اهمال کاری:
تنها زمانی که اهمال کاری شدید میشود، تأثیر جدی بر زندگی افراد میگذارد. در چنین مواردی فقط مدیریت زمان نیست که مشکل پیدا میکند؛ بلکه بخش مهمی از شیوه زندگی آسیب میبیند. علاوه بر این متأسفانه بر سلامت روانی و رفاه شغلی، اجتماعی و مالی فرد تأثیر دارد از جمله این تأثیرات عبارتند از:
سطوح بالاتر استرس و بیماریافزایش تنش در روابط اجتماعینارضایتی دوستان، خانواده، همکاران و دانشجویان
نکاتی برای مقابله با اهمال کاری:
چند تمرین وجود دارد که برای مبارزه با اهمال کاری میتوانید انجام دهید:
تهیه فهرست وظایف: تاریخ سررسید هر کاری را در کنارش بنویسید.
قدمهای کوچک بردارید:موارد موجود در لیست خود را به مراحل کوچکتر تقسیم کنید تا راحتتر بتوانید انجام دهید.
علائم هشدار دهنده را بشناسید: به هرگونه به تعویق انداختن توجه کنید و تمام تلاش خود را برای مقاومت در برابر آن انجام دهید.
حواس پرتی را از بین ببرید: از خود بپرسید چه چیزی بیشترین توجه شما را به خود جلب میکند و این منابع حواس پرتی را از بین ببریم.
خودتان را تشویق کنید: هنگامی که یک مورد از لیست کارهای خود را به موقع به پایان رساندید، با افراط در کاری که برایتان جالب است، به خودتان پاداش بدهید.