ارائه تعریف جدید چاقی، BMI مردود شد
این تعریف جدید در نشریه«The Lancet Diabetes & Endocrinology» منتشر شده است و به جای شاخص توده بدن یا BMI روی چاقی و تاثیر آن بر بدن تاکید می‌کند. این تعریف جدید با این بیماری مرتبط‌تر است زیرا بیش از ۱ میلیارد نفر در سراسر جهان با چاقی زندگی می‌کنند و این عارضه مسئول ۵ میلیون مرگ در سال است.
BMI اطلاعات ناکافی ارائه می‌دهد
محققان می‌گویند: اندازه‌های کنونی چاقی مبتنی بر BMI می‌تواند هم چاقی را کمتر یا بیش از حد تخمین بزند و هم اطلاعات ناکافی در مورد سلامتی در سطح فردی ارائه دهد، که رویکردهای بهداشتی پزشکی برای مراقبت‌های بهداشتی و سیاست‌گذاری را تضعیف می‌کند.
در گزارش انتشار یافته از نتایج این مطالعه به نقل از محققان آمده است: ما چاقی پیش بالینی را به عنوان حالتی از چاقی بیش از حد با عملکرد حفظ شده سایر بافتها و اندام‌ها و خطر ابتلا به چاقی بالینی متفاوت، اما به طور کلی افزایش یافته و چندین بیماری غیرواگیر دیگر (مانند دیابت نوع ۲، بیماری‌های قلبی وعروقی، برخی انواع سرطان و اختلالات روانی) تعریف می‌کنیم.
محققان می‌گویند: ما توصیه می‌کنیم که BMI باید تنها به عنوان یک معیار جایگزین برای خطر سلامت در سطح جمعیت، برای مطالعات اپیدمیولوژیک یا برای اهداف غربالگری، به جای اندازه گیری فردی سلامت استفاده شود. چاقی بیش از حد علاوه بر BMI، باید با اندازه گیری مستقیم چربی بدن یا حداقل یک معیار آنتروپومتریک (مثلاً، نسبت دور کمر، نسبت دور کمر به باسن، یا نسبت دور کمر به قد) با استفاده از اعتبارسنجی تایید شود.
تعریف اصلاح شده چاقی
محققان چاقی را به عنوان شرایطی از بیماری که مشابه مفهوم بیماری مزمن در سایر تخصص‌های پزشکی، به طور مستقیم از تاثیر چربی بیش از حد بر عملکرد اندام ها و بافتها ناشی می‌شود، تعریف کرده‌اند.
ارتباط چاقی با چندین بیماری
چاقی احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مانند دیابت نوع ۲، بیماری قلبی، فشار خون بالا و سکته را افزایش می‌دهد. اضافه وزن بدن فشار بیشتری بر مفاصل وارد می‌کند که منجر به آرتروز و کاهش تحرک می شود. همچنین با مشکلات تنفسی مانند آپنه خواب و افزایش خطر ابتلا به برخی سرطان ها از جمله سرطان سینه، روده بزرگ و کلیه مرتبط است.
از نظر متابولیک، نیز تعادل هورمونی را مختل می‌کند و منجر به مقاومت به انسولین، التهاب و سندرم متابولیک می شود. مجموعه ای از شرایط که به طور قابل توجهی خطرات بروز عوارض قلبی و عروقی را افزایش می‌دهد. همچنین می‌تواند عملکرد کبد را مختل کند و منجر به بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) شود.
