10 موجود از بازی‌های سولزبورن که محال است از یادمان بروند

10 موجود از بازی‌های سولزبورن که محال است از یادمان بروند

حتی کسانی که هرگز یک بازی از مجموعه سولزبورن (Soulsborne) را تجربه نکرده‌اند، احتمالا با شهرت استودیوی فرام‌سافتور (FromSoftware) به‌خوبی آشنا هستند؛ استودیویی که به طراحی برخی از سخت‌ترین و خلاقانه‌ترین نبردهای اکشن در دنیای بازی‌های ویدیویی معروف است. فرام‌سافتور استاد خلق مبارزات با باس‌هایی است که شما را تا مرز جنون می‌برند، تا اینکه بالاخره استراتژی درست برای شکست دادنشان را پیدا کنید. اما همیشه این غول‌آخرها نیستند که باعث ناامیدی بازیکنان می‌شوند؛ برخی از دشمنان عادی در این بازی‌ها، اگر نه بیشتر، به همان اندازه طاقت‌فرسا و عذاب‌آور هستند. این دشمنان که بسیاری از آن‌ها در بازی‌های مختلف این استودیو و حتی بین مجموعه‌ها تکرار شده‌اند، از همان اولین رویارویی خود را به‌عنوان تهدیدهایی جدی معرفی کردند. مواجهه با آن‌ها به‌قدری ترسناک بود که هر بار حضورشان باعث وحشت و نگرانی بازیکنان می‌شد. در ادامه با ویجیاتو همراه باشید.

اسکلت‌های چرخدار (Bonewheel Skeleton) – Dark Souls

دشمنان رومخ بازی های سولزبورن

اسکلت‌های چرخ‌دار در دارک سولز با حملات چرخشی خود می‌توانند به‌راحتی گارد بازیکنان ناآماده را بشکنند. در مواجهه یک به یک، این اسکلت‌ها بیشتر از اینکه چالش‌برانگیز باشند، به دلیل رفتار غیرقابل پیش‌بینی‌شان آزاردهنده‌ هستند. اما اگر درگیر گروهی از آن‌ها شوید، حملات سریعشان می‌تواند شما را به‌سرعت از پای درآورد. اگر به مراحل پایانی دارک سولز اول رسیده باشید عمق ماجرا را کاملا درک می‌کنید.

اگرچه در بازی اصلی نیازی به درگیری مستقیم با اسکلت‌های چرخ‌دار برای پیشروی وجود ندارد، حضور آن‌ها به‌تنهایی باعث ناامیدی بسیاری از بازیکنان شده است. عصبانیت بازیکنان از این دشمنان به حدی بود که فرام‌سافتور در نسخه‌های دوم و سوم دارک سولز، قدرت آن‌ها را کاهش داد. اگر بعد از تجربه دو نسخه بعدی دوباره به دارک سولز اصلی بازگردید، احتمالا از سختی آن‌ها در بازی اولیه شگفت‌زده خواهید شد.

مغزخورها (Brainsucker) – Bloodborne

دشمنان اعصاب خورد کن بازی های سولزبورن

مغزخورها در بلادبورن فقط اسم ترسناکی ندارند؛ عملکردشان در گیم‌پلی هم به همان اندازه هولناک است. این دشمنان که نامشان نشان‌دهنده هدفشان است، به‌سرعت به سمت شما حرکت می‌کنند، شما را می‌گیرند، شاخکشان را در سرتان فرو کرده و مغزتان را می‌مکند. این حملات باعث کاهش اینسایت (Insight) شما می‌شود و درنهایت، به مرگتان ختم می‌شود. جاخالی دادن از حملات آن‌ها کار آسانی نیست، و بدتر اینکه، علی‌رغم داشتن جان نسبتا کم، مقدار زیادی ضربات زیادی برای از پا درآوردنشان نیاز است.

هرچند مغزخورها این حمله به خصوص خود را با تاخیر آشکاری نشان می‌دهند، جاخالی دادن آن‌ها بسیار دشوار است. همچنین، مشاهده انیمیشن ۱۰ ثانیه‌ای مکیدن مغز هر بار که شما را می‌گیرند، به‌طرز وحشتناکی آزاردهنده است. ترکیب حملات آزاردهنده، طراحی ترسناک، و حرکات منزجرکننده آن‌ها، برین‌ساکرها را به یکی از دستاوردهای مخوف فرام‌سافتور تبدیل کرده است.

گوزن‌های یخی (Frozen Reindeer) – Dark Souls II

دشمن های اعصاب خرد کن بازی های سولزبورن

گوزن‌های یخی را می‌توان در منطقه فرجید آوت‌اسکرتس (Frigid Outskirts) از بسته الحاقیCrown of the Ivory King در دارک سولز ۲ پیدا کرد. این موجودات شاخ‌دار و یخی، از آنچه به نظر می‌رسند، بسیار وحشی‌تر هستند. شاید اولین بار که یکی از آن‌ها شما را به زمین می‌زند، خنده‌دار به نظر برسد، اما حمله‌های کوبنده آن‌ها در طی زمان با اعصاب شما بازی می‌کند. آن‌ها نه‌‌تنها ضربات بسیار قدرتمندی دارند بلکه می‌تواند نیمی از نوار جان شما را ببلعند، بلکه مقدار زیادی جان دارند که مقابله با آن‌ها را دشوارتر می‌کند.

و برای بدتر کردن اوضاع، کولاک مداومی در این منطقه وجود دارد که دید شما را به چند قدم محدود می‌کند و پیدا کردن آن‌ها را تقریبا غیرممکن می‌سازد. اگر بدشانسی بیاورید و مجبور به مبارزه با دو گوزن به‌صورت همزمان شوید، اوضاع حتی بدتر می‌شود. به همین دلایل است که بسیاری از بازیکنان ترجیح می‌دهند این منطقه را به‌طور کامل نادیده بگیرند.

بی‌سرها (Headless) – Sekiro: Shadows Die Twice

دشمنان تو مخی بازی های سولزبورن

در طول بازی سکیرو، بارها با مینی‌باس‌های بی‌سر مواجه می‌شوید؛ دشمنانی که هر بار باعث تپش قلب بازیکنان می‌شوند. این موجودات انسان‌نما همان‌طور که از نامشان پیداست، سر ندارند و شما را با شمشیری بنفش و شعله‌ور دنبال می‌کنند. بی‌سرها مقاومت بسیار بالایی در برابر ضربات شمشیر معمولی دارند و بهترین گزینه شما استفاده از آیتمی به نام دیواین کانفتی (Divine Confetti) است که دشمنان شبح‌مانند را برای مدت کوتاهی آسیب‌پذیر می‌کند.

با این حال، احتمال اینکه سریعا به زمین زده بشوید و بی‌سرها با یکی از حملات خود روحتان را از بدن بیرون بکشند، بسیار زیاد است. حملات طاقت‌فرسا، نوار سلامتی بزرگ، و دشواری فرار از آن‌ها، بی‌سرها را به یکی از آزاردهنده‌ترین دشمنان بازی تبدیل کرده است. هرچند طراحی آن‌ها بسیار خلاقانه است.

کمان‌داران آنور لاندو (Anor Londo Archers) – Dark Souls

دشمنان بازی سولزبورن

هیچ لیستی از آزاردهنده‌ترین دشمنان بازی‌های فرام‌سافتور بدون اشاره به کمان‌داران آنور لاندو کامل نخواهد بود. این دو شوالیه نقره‌ای که در شهر آنور لاندو مستقر شده‌اند، مسیر شما به سمت گویین (Gwyn’s Keep) را به یکی از سرسام‌آورترین بخش‌های بازی تبدیل می‌کنند. این کمان‌داران از فاصله‌ای بسیار دور شما را می‌بینند و تیرهایی غول‌آسا و کشنده به سمتتان شلیک می‌کنند که گویی مغناطیسی هستند و همیشه هدف را پیدا می‌کنند.

همچنین در این مرحله، شما در حال عبور از لبه‌هایی باریک و خطرناک هستید، و یک تیر شانسی کافی است تا شما را به مرگی آنی پرتاب کند. حتی اکثر طرفداران فلسفه «حرفه‌ای شو» نیز قبول دارند که این دشمنان به‌طور کامل از مرز انصاف عبور کرده‌اند. شایعه شده که اگر خوب گوش دهید، صدای خنده شیطانی میازاکی را خواهید شنید، وقتی که یکی از این تیرها شما را از لبه پرتاب می‌کند.

فانوس‌های زمستانی (Winter Lanterns) – Bloodborne

دشمنان مشهور بازی های سولزبورن

فانوس‌های زمستانی را نمی‌توان به‌ سادگی فراموش کرد. این موجودات با سرهای بزرگ و متراکم خود نه‌تنها ظاهری منزجرکننده دارند، بلکه با نواختن آهنگی ناموزون و ترسناک، حضورشان را اعلام می‌کنند. به‌محض شنیدن این آواز، شما بر جای خود میخ‌کوب می‌‌شوید و شاید دیگر برای فرار خیلی دیر شده باشد.

اما بدترین بخش در مورد این دشمنان این است که حتی نیازی به تماس فیزیکی برای آسیب زدن ندارند. کافی است شما را در خط دید خود داشته باشند تا شما را دچار طلسم فرنزی کنند به‌ سرعت نوار جان شما را تخلیه کنند.

علاوه بر این، اگر جرئت یا بی‌احتیاطی کنید و به آن‌ها نزدیک شوید، حمله‌ای جهشی و مرگبار انجام می‌دهند که شما را بیش از پیش تضعیف می‌کند. طراحی خاص و حملات منحصر به فرد آن‌ها باعث می‌شود که هم به‌یادماندنی و هم شگفت‌انگیز باشند، اما مقابله با آن‌ها همیشه یک کابوس است.

بسیلیسک‌ها (Basilisks) – Dark Souls

بیایید همه با صدای بلند فریاد بزنیم: لعنت به بسیلیسک‌ها. این قورباغه‌های زشت با چشمان درشت خود اولین بار در منطقه دپس (Depths) در دارک سولز ظاهر می‌شوند و سپس در مناطق دیگری مانند گریت هالو (The Great Hollow) و اش لیک (Ash Lake) بازمی‌گردند.

وقتی به‌تنهایی با آن‌ها مواجه می‌شوید، ممکن است چندان تهدیدکننده به نظر نرسند، زیرا آسیب زیادی وارد نمی‌کنند. اما می‌توانند یک غبار سمی در فضا پخش کنند که نوار نفرین (Curse) شما را پر کرده و اگر سریع از آنجا خارج نشوید، به مرگ سریع شما منجر می‌شود. مشکل اصلی زمانی است که در فضای تنگ با گروهی از آن‌ها مواجه شوید. به‌ یقین می‌توان گفت که شما خواهید مرد. هیچ بازیکنی از دارک سولز نیست که خاطره‌ای تروماتیک از رویارویی با این موجودات نداشته باشد که آرامش‌بخش‌ترین وجه آنها طراحی ترسناکشان است.

روننت‌ها (Revenants) – Elden Ring

روننت‌ها یکی دیگر از «دسته‌گل‌های» فرام‌سافتور هستند؛ یعنی موجوداتی که هم از نظر طراحی عالی هستند و هم به‌طرز عذاب‌آوری سخت. روننت‌ها از زیر زمین بیرون می‌آیند و فورا با جیغ‌های وحشتناک خود شما را غافلگیر می‌کنند. اما این تازه آغاز ماجراست.

این موجودات چندپا و شبیه به عنکبوت، به‌طرز باورنکردنی در مبارزه ماهر هستند. آن‌ها حرکت سریعی دارند، حملات قدرتمندی انجام می‌دهند، و به‌راحتی شما را با حملات ترکیبی شکست می‌دهند. بدتر از همه، آن‌ها توانایی تلپورت دارند تا ناگهان پشت سرتان ظاهر شوند و غافلگیرتان کنند. بی‌اغراق، مقابله با آن‌ها از بسیاری از باس‌های واقعی الدن رینگ دشوارتر است. شاید بتوانید از جادوهای هیلینگ برای شکست دادنشان استفاده کنید، اما بهتر است از این موجودات فرار کنید البته اگر بتوانید از تله‌پورتشان جان سالم به در ببرید.

سگ‌ها – تمام بازی‌های سولزبورن

سگ‌ها نه‌تنها یکی از آزاردهنده‌ترین دشمنان دنیای سولزبورن هستند، بلکه یکی از خشم‌آورترین دشمنان در تاریخ بازی‌های ویدیویی به شمار می‌روند. از دارک سولز تا الدن رینگ، سگ‌های وحشی در انواع مختلف همیشه کابوس بازیکنان بوده‌اند. در دارک سولز اصلی، این موضوع بیشتر بخاطر اندازه نامناسب هست‌باکس‌ها بود، اما فرام‌سافتور به‌طور کامل تصمیم گرفت سگ‌ها را به شکلی طراحی کند که مبارزه با آن‌ها در همه بازی‌ها آزاردهنده باشد.

ما سگ‌هایی داشته‌ایم که آتش می‌دمند، تله‌پورت می‌کنند و حتی با صاعقه به شما حمله می‌کنند. تقریبا هر سگ در بازی‌های فرام‌سافتور شبیه بدترین کابوس از جهنم به نظر می‌رسد. سگ‌ها با حرکات غیرقابل پیش‌بینی و حمله‌های گروهی شما را تحت فشار قرار می‌دهند، تا جایی که حتی عاشقان واقعی سگ‌ها نیز با دیدنشان با صدای بلند فریاد می‌کشند.

زندان‌بان‌ها (Jailers) – Dark Souls III

حتی سگ‌ها هم احتمالا نمی‌توانند فشار خون شما را به‌اندازه زندانبان‌های دارک سولز ۳ بالا ببرند. شما زندانبان‌ها را در سیاه‌چال ایریتیل (Irithyll Dungeon) ملاقات می‌کنید، و آن‌ها از همان ابتدا با حمله‌ای از راه دور و خط دید شروع می‌کنند که حتی فانوس‌های زمستانی بلادبورن در مقایسه با آن ساده به نظر می‌رسند.

این موجودات بلند و نحیف که فانوس‌هایی را حمل می‌کنند، هر زمان که شما را در شعاع مشخصی ببینند، نوار جان‌تان را به‌سرعت تخلیه می‌کنند. اگرچه زندانبان‌ها را می‌توان به‌راحتی شکست داد، اما ترس و وحشت از حمله تخلیه جانشان باعث می‌شود این کار اولین واکنش شما نباشد – به‌ویژه وقتی که در اتاقی پر از آن‌ها قرار دارید. این دشمنان یکی از مواردی هستند که باعث اختلاف میان بازیکنان شده‌اند؛ عده‌ای آن‌ها را مثالی از طراحی ضعیف می‌دانند، در حالی که دیگران معتقدند که فقط باید حرفه‌ای‌تر بازی کنید.

بیشتر بخوانید:

منبع خبر

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها