قورمه سبزی در شهرهای مختلف ایران چطور تهیه می‌شود؟
طرز تهیه قورمه سبزی بوشهری تقریبا با همتای جنوبی خود یکسان است. با تفاوت این که مردم بوشهر ترجیح می‌دهند به جای لیموی عمانی، از پودر آن استفاده کنند؛ این طور خورش جاافتاده‌تر به‌نظر می‌رسد.
قورما شوبارسی آذری؛ آبگوشت یا قورمه سبزی؟
قورما شورباسی از غذاهای محلی مناطق آذری‌نشین کشور است. در تهیه این غذا از سبزی کالش استفاده می‌شود که ظاهری پیازچه‌مانند و حالت روغنی دارد. قورما شورباسی با ترکیب پیاز، سیب‌زمینی، لپه، زعفران و گوشت قورمه‌شده در کنار دنبه و چربی گوسفندی، رب گوجه‌فرنگی و تخم‌مرغ طبخ می‌شود. استفاده از ادویه‌جات محلی غذا را دلچسب‌تر می‌کند.
خوردن قورما شورباسی با قورمه‌سبزی متفاوت است. آذری زبان‌ها این خورش را با نان تیلیت می‌کنند و سپس همراه با نان می‌خورند.
قورمه سبزی آذربایجان؛ بدون سرخ‌کردن!
مردم آذربایجان شنبلیله را از دستور پخت خود حذف می‌کنند. قورمه سبزی خوشمزه این استان با ترکیبی از برگ اسفناج، جعفری، ترخون و گشنیز تهیه می‌شود. این ترکیب خاص با گوشت گوسفندی، آبغوره، لوبیا چشم‌بلبلی و پیاز همراه می‌شود تا قورمه سبزی آذربایجان آماده شود. در بعضی مناطق این استان سبزی را سرخ نمی‌کنند.
قورمه سبزی پرلوبیای خراسان
طرز تهیه قرمزی سبزی خراسانی مشابه قورمه سبزی تهرانی است، با این تفاوت که مردم خراسان ترجیح می‌دهند به‌جای گوشت، بیشتر از لوبیای چشم‌بلبلی استفاده کنند.
قورمه لپه یا قورمه سبزی دامغانی
قورمه سبزی دامغانی با یک ماده اولیه متفاوت تهیه می‌شود. مردم این شهر لپه را به لوبیا چشم‌بلبلی ترجیح می‌دهند؛ همین مسئله باعث شده قورمه سبزی دامغانی به نام قورمه لپه شناخته شود.
گفته می‌شود علت تاریخی استفاده از لپه در قورمه سبزی دامغانی، کمبود لوبیا چشم‌بلبلی در این منطقه بوده است. حالا دیگر چنین کمبودی وجود ندارد؛ ولی مردم دامغان به طعم خاص قورمه لپه عادت کرده‌اند.
قورمه سبزی گیلکی را امتحان کنید!
احتمالا وقتی بادمجان می‌خرید، هدفتان تهیه غذاهایی مثل میرزاقاسمی، قیمه یا حلیم بادمجان است؛ ولی گیلانی‌ها با بادمجان قورمه سبزی درست می‌کنند!
ذائقه خاص مردم گیلان باعث می‌شود چند عدد بادمجان به قابلمه قورمه سبزی اضافه کنند. این کار در دقایق پایانی پخت انجام می‌شود. توصیه می‌کنیم حتما یک بار این طرز تهیه متفاوت را امتحان کنید.
آبگوشت قورمه سبزی همدانی
