پیش بینی رشد تولید ناخالص داخلی واقعی کشورهای مختلف در 10 سال آینده + اینفوگرفیک
از سال ۲۰۲۱، ری دالیو، مدیر صندوق سرمایهگذاری hedge fund، گزارشهایی درباره پویایی قدرت جهانی در میان روندهای ژئوپلیتیک و اقتصادی در حال تحول منتشر کرده است. به طور خاص، دالیو چشمانداز آینده کشورهای بزرگ را تحلیل میکند که تحت تأثیر نیروهای بازار کار، ثبات اقتصادی و عوامل اجتماعی شکل گرفته است. با نگاهی به آینده، انتظار میرود بسیاری از اقتصادهای پیشرفته رشد کندتری را تجربه کنند، زیرا با بالاترین سطح بدهی خود از زمان جنگ جهانی دوم دست و پنجه نرم میکنند. در همین حال، پیشبینی میشود که بازارهای نوظهور، به لطف افزایش بهرهوری، قویترین رشد را داشته باشند. اینفوگرافیک زیر، پیشبینیهای رشد تولید ناخالص داخلی واقعی ۱۰ سال آینده را بر اساس تحلیل شاخص قدرتهای بزرگ ری دالیو در سال ۲۰۲۴ نشان میدهد.
تولید ناخالص داخلی واقعی (Real GDP): ارزش کل کالاها و خدمات تولید شده در یک کشور، پس از تعدیل برای تورم.
هند در میان اقتصادهای بزرگ پیشتاز است
در زیر،پیشبینیهای رشد تولید ناخالص داخلی واقعی در دهه آینده آمده است که بر اساس ارزیابی ۸۱ شاخص از جمله بهرهوری نیروی کار، نوآوری، تعهدات بدهی و آموزش انجام شده است.
هند در میان کشورهای مورد تحلیل رتبه اول را دارد که این امر ناشی از سرمایهگذاری قوی، گسترش متوسط نیروی کار و سطح پایین بدهی است.
قابل توجه است که هزینههای زیرساختی هند در سه سال گذشته سالانه بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار بوده است. پیشبینی میشود که این کشور تا سال ۲۰۲۷، با پیشی گرفتن از ژاپن و آلمان، سومین اقتصاد بزرگ جهان باشد.
همانطور که در جدول بالا نشان داده شده است، سه کشور از پنج کشور برتر در خاورمیانه قرار دارند که امارات متحده عربی به دلیل رشد بالا به ازای هر نیروی کار و بهرهوری قوی، پیشتاز است.
چین در مجموع رتبه چهارم را دارد و انتظار میرود طی دهه آینده رشد سالانه تولید ناخالص داخلی واقعی ۴ درصدی داشته باشد. افزایش بهرهوری و نرخهای رشد بالا به ازای هر نیروی کار در مقایسه با سایر اقتصادهای بزرگ، این رشد را تقویت میکند.
در مقابل، ایالات متحده در انتهای جدول قرار دارد و رشد سالانه تولید ناخالص داخلی ۱.۴ درصدی برای آن پیشبینی شده است. محدود کننده این رشد، سطح بالای بدهی است که در بخش غیرمالی ۲۶۵ درصد تولید ناخالص داخلی و بدهی دولت ۱۲۳ درصد تولید ناخالص داخلی است.
از نظر رشد بهرهوری آینده، ایالات متحده در حدود میانگین اقتصادهای بزرگ قرار دارد. با این حال، یک عنصر کلیدی که بهرهوری آمریکا را تقویت میکند – که محرک اصلی رشد اقتصادی است – نقش آن در پیشبرد هوش مصنوعی و نوآوری در فناوری است.