اگر «نهادهای دولتی» در بحث «خریداری بلیت برای کارکنان‌شان» اقدام کنند می‌توانیم شاهد رونق بسیار زیاد نمایش‌ها باشیم – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: محمدرضا حیدری کارگردان نمایش «کلاس بازیگری» بیان داشت: این روزها شاهدیم که اگر ارگان و شرکتی هم برای کارکنانش بلیت خریداری می کند، شرکت های خصوصی هستند و متأسفانه نهادها و ارگان های دولتی این کار را انجام نمی دهند. قطعاً اگر نهادهای دولتی در همین بحث خریداری بلیت برای کارکنان‌شان اقدام کنند می‌توانیم شاهد رونق بسیار زیاد نمایش‌ها باشیم.
کارگردان نمایش های «والس تصادفی» و «خاورمیانه منم» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: «کلاس بازیگری» نمایشی است که مخاطبان هدف آن عموماً هنرجویان و دانشجویان رشته بازیگری و همچنین مدرسان این رشته هستند. اصولاً آدم های علاقمند به آموزش بازیگری از این اثر استقبال خواهند کرد.
وی ادامه داد: البته این نمایش به دلیل فضای کمیکی که به فضای آموزشی دارد می تواند برای مخاطبان عام نیز دارای جذابیت باشد. شیوه اجرایی ما در این نمایش کارگاهی است و بازیگران با مخاطبان نمایش ارتباط می گیرند و تجربه ثابت کرده که چنین فضایی برای مخاطب بسیار دلنشین است.
حیدری در پاسخ به این پرسش که آیا شما برای تبلیغات و معرفی کار توانسته اید از نهادهای حامی هنر تئاتر حمایت خاصی را دریافت کنید یا خیر متذکر شد: بخش خصوصی در تئاتر نه تنها از هرگونه حمایتی محروم است بلکه برای آن ها هزینه تراشی های زیادی نیز صورت می گیرد؛ مثلاً شما در فضای خصوصی وقتی می خواهید بنر بزنید باید میلیون ها پول خرج کنید. بخش خصوصی ناگزیر است این کارها را از جیب خودش انجام دهد و کسی هم به او کمکی نمی کند.
این هنرمند تأکید کرد: همیشه بیشترین معضل ما بحث تبلیغات و معرفی کار بوده و هست؛ اینکه خیلی فضاها در شهرداری ها و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود دارد که می تواند به هنرمندان برای کارهای شان کمک کند اما این اتفاق هرگز رخ نمی دهد علامت سوأل بزرگی را در ذهن ما ایجاد کرده است.
وی خاطرنشان کرد: طبیعتاً نهادهای حامی و سیاست گذار حوزه فرهنگی و هنری می‌توانند بسته های حمایتی برای هنرمندان بخش خصوصی در نظر بگیرند و در حوزه تبلیغات، بلیت فروشی و حتی تخصیص مکان اجرا به آن ها کمک کنند. ما این روزها شاهدیم که اگر ارگان و شرکتی هم برای کارکنانش بلیت خریداری می کند، شرکت های خصوصی هستند و متأسفانه نهادها و ارگان های دولتی این کار را انجام نمی دهند. قطعاً اگر نهادهای دولتی در همین بحث خریداری بلیت برای کارکنان‌شان اقدام کنند می‌توانیم شاهد رونق بسیار زیاد نمایش‌ها باشیم.
گفتنی است؛ در خلاصه داستان این نمایش آمده است: ما اینجا چیکار می کنیم؟ کی کجا چیکار می کنه؟ من کیم؟ اون کیه؟ کی به کی؟ یکی تکلیف روشن کنه. کلاس بازیگری که آمورش است؟ تمرین است؟ یا اجرا؟
