نامزدهای ریاست جمهوری: زمانی برای برنامه‌های عملی، نه وعده‌های خیالی!
به گزارش سلام نو به نقل از انتخاب،رضا کیانیان بازیگر سینما و تلویزیون خطاب به شش نامزد تأیید شده ریاست جمهوری در صفحه اینستاگرام خود نوشت: وعده ها گاهی توهین آمیز و از سوی دیگر خنده دار می شوند؛ مثل دادن گوشت در منازل.
وی در این باره نوشت: من اهل هنر هستم، و مشهور است که همیشه شاخک های حسی هنرمند بیشتر از دیگران, عواطف و احساسات مردم را درک می کند. به همین خاطر از غم دیگران بیشتر غمگین می شود و از شادی مردم بیشتر خوشحال می شود و دوست دارد مردم، زندگی خوبی داشته باشند. کار خداوند است. اما شما سیاستمدارید. نمی توانید در کارتان با عواطف سرو کار داشته باشد. اما می توانید راست گو باشید. می توانید پاک دست باشید. می توانید مردم را دوست داشته باشید. می توانید به آینده ی کشورتان علاقه داشته باشید. شما برای ریاست بر مملکت مبارزه می کنید. اما لازم است در نبود احزاب ، برنامه بدهید. که «چرا» ، «چگونه» و «چه» می خواهید بکنید. .لازم نیست وعده بدهید.
این وعده ها گاهی توهین آمیز و از سوی دیگر خنده دار می شوند. مثل دادن گوشت در منازل! سَلَف ایشان ، معجزه ی هزاره سوم، معقول تر حرف می زد. می خواست سود نفت را سر سفره هامان بیاورد. که هیچ وقت نتوانست یا نخواست و یا جاهای واجب تر بردند . خدا عالم است. چگونه می توان درب تمام منازل شهر ها ، شهرستان ها و روستاهای ایران، گوشت تحویل داد؟ این وعده به یک سازمان دهی عظیم! یک بودجه ی عظیم ! کارگران و کارمندان فراوان و یک ناوگان ترابری عظیم! از تریلی و کامیون و وانت احتیاج دارد. که همه آن ها می بایست یخچال دار باشند. آیا کاندیدای مورد نظر ، به این موارد آگاه است؟ و اگر آگاه هستند ، بفرمایند «چگونه» می توانند چنین ناوگانی را سامان دهند، و مهم تر گوشت را چگونه تأمین خواهند کرد؟
اصلا قبل از تمام وعده ها اجازه دهید، چند سؤال از شمایان بپرسم:
۱-ما اهالی ایران دلمان به چه مواهبی خوش است؟
۲-آاز چه داشته هایی لذت می بریم که شاد باشیم وبتوانیم به آینده امیدوار بمانیم؟
۳- امیدمان به چه فردایی باید باشد؟
۴- فردای فرزندانمان چگونه تأمین خواهد شد؟
۵- سفره های مردم کِی «پُر»که نه، کِی معمولی خواهند شد؟
۶- اینترنت کِی «پر سرعت» که نه، کی در دسترس خواهد شد؟
۷- دسترسی آزاد به اطلاعات در سطح ملی و اینترنتی کِی فراهم خواهد شد؟
۸- کِی وزیری برای فرهنگ و هنر گماشته خواهد شد که وزیر فرهنگ و هنر باشد و فقط وزیر «ارشاد» نباشد. آشنا با هنر و خلاقیت باشد.هفت هنر را بشناسد. هنرمندان را بشناسد. ارزش هر کدام را بداند. برای رشد فرهنگ و هنر بکوشد. بودجه بگیرد و برای ارتقای سطح هنری مملکت خرج کند.
