بررسی جذاب از نقش‌های درخشان در «در انتهای شب»؛ نبرد عشق در برابر ناامیدی در مسیر پیچیده زندگی زناشویی
راهنماتو- سریال «در انتهای شب» با روایت داستانی اجتماعی و خانوادگی، به چالش‌های زندگی زناشویی در شرایط سخت اقتصادی می‌پردازد. در این سریال شاهد هنرنمایی بازیگران مطرح و توانمند سینما و تلویزیون ایران هستیم که هر یک به بهترین نحو نقش خود را ایفا کرده و به باورپذیری داستان کمک کرده‌اند. بازی درخشان پارسا پیروز فر و هدی زین العابدین در نقش های اصلی و بازیگران دیگری همچون علیرضا داوودنژاد و پدرام شریفی، از جمله نقاط قوت این سریال است که به باورپذیری داستان و همذات‌پنداری مخاطب با شخصیت‌ها کمک می‌کند. بازیگران سریال «در انتهای شب» با ظرافت و دقت تمام، نقش‌های خود را ایفا کرده‌اند و به خوبی توانسته‌اند حس و حال درونی شخصیت‌ها را به تصویر بکشند. در این مطلب، فانی لندبه تحلیل نقش برخی از بازیگران اصلی این سریال و بررسی ظرافت‌های بازی آنها می‌پردازد.
«پارسا پیروزفر» در نقش بهنام
به گزارش راهنماتو، پارسا پیروزفر در سریال “در انتهای شب” نقش “بهنام” را ایفا می‌کند که مردی میان‌سال و از طبقه متوسط جامعه است. او به همراه همسرش “ماهی” با چالش‌های متعددی در زندگی زناشویی خود روبرو هستند که ریشه در مشکلات اقتصادی و اجتماعی دارد.
از جمله نقاط قوت بازی پیروزفر در این سریال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
استفاده از زبان بدن و لحن صدای مناسب: پیروزفر به خوبی از زبان بدن و لحن صدا برای نشان دادن احساسات درونی “بهنام” استفاده می‌کند. او نگاهی نافذ دارد که به هنگام خشم و مهربانی تبدیل به زبان احساساتِ او می‌شوند.نمایش ظرافت‌های شخصیتی: او به خوبی ظرافت‌های شخصیتی “بهنام” مانند خشم، ناامیدی، ترس و از خود بی خود شدن را به تصویر می‌کشد. این یکی از نقاط قوت بازیگری اوست چراکه او را هرچه بیشتر به یک انسان معمولی که تحت فشارهای اقتصادی و اجتماعی قرار گرفته و زودرنج شده است نزدیک می‌کند.خلق یک شخصیت باورپذیر: پیروزفر با بازی درخشان خود، “بهنام” را به شخصیتی باورپذیر و واقعی تبدیل کرده است که مخاطب می‌تواند با او همذات‌پنداری کند. ما یک شخصیت ماورائی یا اسطوره‌ای نمی‌بینیم، حتی شخصیتی که به شدت فقیر و است و رد فقر روی ابروی او خط انداخته است را نیز نمی‌بینیم، ما یک انسان کاملا معمولی می‌بینیم از طبقه‌ای که اکثرمان در آن حضور داریم و با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم.
بازی پارسا پیروزفر در سریال “در انتهای شب” بدون شک یکی از بهترین بازی‌های او در سال‌های اخیر است. او در این سریال ثابت کرد که هنوز هم یکی از بهترین بازیگران سینمای ایران است و می‌تواند نقش‌های چالش‌برانگیز را به بهترین نحو ایفا کند.
«هدی زین العابدین» در نقش ماهی
از جمله نقاط قوت بازی زین‌العابدین در این سریال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
نمایش ظرافت‌های احساسی: زین‌العابدین به خوبی ظرافت‌های احساسی “ماهی” مانند عشق، غم، خشم، ناامیدی و امید را به تصویر می‌کشد. او یک زن است، زنی که زیر خروارها گریم دفن نشده. بلکه مثل خودمان در روزهایی که حوصله نداریم جلوی دوربین ظاهر می‌شود. این سادگی در چهره باعث شده که احساسات متفاوت او را به شکلی ظریف در چهره‌اش ببینیم.استفاده از زبان بدن و لحن صدای مناسب: او به خوبی از زبان بدن و لحن صدا برای نشان دادن احساسات درونی “ماهی” استفاده می‌کند. تن صدای او هنگامی که مقصر است یا قرار است بهنام را مقصر نشان دهد، تفاوت دارد. او به خوبی می‌داند یک مادر وقتی قرار است به اساسی‌ترین پرسش‌های فرزندش درباره زندگی مشترکشان جواب بدهد، در چهره‌اش چه حالتی بدواند و بسیار خوب می‌داند که وقتی آن بچه رفت، چطور نشان دهد که رفتن او را با غم تماشا می‌کند.خلق یک شخصیت قوی و مستقل: زین‌العابدین با بازی درخشان خود، “ماهی” را به شکل زنی متناقض نشان می‌دهد. او در برخی موارد قوی و مستقل است که برای رهایی از زندگی غیرقابل‌تحمل خود شجاعت دارد. و در برخی مواقع چنان شکست خورده در برابر زندگی زناشویی ظاهر می‌شود که از بازیگری او شوکه می‌شویم. در هر دو حال، زین العابدین در نقش ماهی یک زن است. زنی که برای ساختنِ زندگی‌ای بهتر نه تنها با همسرش، بلکه با خودش نیز در جدال است.
بازی هدی زین‌العابدین در سریال “در انتهای شب” یکی از بهترین بازی‌های او در سال‌های اخیر است. او در این سریال ثابت کرد که می‌تواند نقش‌های چالش‌برانگیز را به بهترین نحو ایفا کند و به عنوان یک بازیگر توانمند در سینما و تلویزیون ایران مطرح شود. این بازی از هدی زین العابدین، یکی از بازی‌های موفق او است که او را به چهره‌ای ماندگار تبدیل خواهد کرد.
طناز السادات حسینی فر
