خانه » دسته‌بندی نشده » زندگی‌نامه آلفرد نوبل؛ از اختراع دینامیت تا جایزه صلح نوبل
زندگی‌نامه آلفرد نوبل؛ از اختراع دینامیت تا جایزه صلح نوبل
آلفرد نوبل را در زمان حیاتش به‌عنوان خالق دینامیت می‌شناختند اما امروزه او را به بنیادی می‌شناسند که پایه‌گذاری کرد تا هر سال جایزه‌ای هم‌نام خودش را به بهترین ذهن‌های چند رشته مختلف اعطا کنند.
به گزارش دیجیاتو، نوبل علاوه‌بر اختراع دینامیت و تأسیس کمیته جایزه نوبل، در دیگر حوزه‌های صنعت مواد منفجره نیز دستاوردهایی کسب کرد. در این مقاله زندگی‌نامه آلفرد نوبل را مرور می‌کنیم و با دستاوردهای او آشنا می‌شویم.
نوبل کیست؟
«آلفرد برنهارد نوبل» (Alfred Bernhard Nobel) ۲۱ اکتبر ۱۸۳۳ در استکهلم سوئد متولد شد. پدرش، «ایمانوئل»، و مادرش، «آندریتا آلسل نوبل»، (Andrietta Ahlsell Nobel) نام داشتند. آلفرد از طریق مادرش یکی از نوادگان «اولاوس رودبک» (Olaus Rudbeck)، دانشمند بزرگ سوئدی در قرن هفدهم، به حساب می‌آید.
پدر آلفرد سازنده، صنعتگر و مخترع برجسته سوئدی بود که دروس مهندسی را به پسرش آموخت. وقتی آلفرد ۹ سال داشت، همراه خانواده به سنت پترزبورگ روسیه نقل‌مکان کرد. قرار بود پدرش آنجا سرپرست ساخت معدن زیردریایی باشد که طرح آن را ریخته بود.
نوبل عمدتاً زیر دست معلمان خصوصی آموزش می‌دید. ۱۶ ساله که بود، به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، روسی و سوئدی مسلط بود و در زمینه شیمی آموزش دیده بود.
نوبل در ادامه برای تحصیل شیمی به فرانسه رفت. سال ۱۸۵۰ عازم پاریس شد و پس از پایان تحصیلات خود از آنجا به ایالات متحده رفت و ۴ سال مشغول کار و تحصیل بود. نوبل در آمریکا زیرنظر «جان اریکسون» (John Ericsson)، دانشمند و مهاجر سوئدی که مشغول ساخت کشتی جنگی زرهی بود، کار کرد.
او سپس به سنت پترزبورگ بازگشت تا در کارخانه پدرش کار کند اما این همکاری خیلی ادامه نداشت؛ زیرا سال ۱۸۵۹ پدر آلفرد نوبل ورشکسته شد.
آلفرد نوبل در دهه ۱۸۵۰
اختراعات آلفرد نوبل
قرن‌ها، باروت قوی‌ترین ماده منفجره دنیا بود تا اینکه «آسکانیو سوبررو» (Ascanio Sobrero)، شیمی‌دان ایتالیایی، سال ۱۸۴۷ ماده منفجره‌ای را کشف کرد که امروزه «نیتروگلیسرین» (nitroglycerin) نام دارد.
سوبررو از شاگردان «تئوفیل-ژول پلوز» (Théophile-Jules Pelouze)، شیمی‌دان فرانسوی، بود که روی «پنبه اسحله» کار می‌کرد. پنبه اسلحه را امروز «نیتروسلولز» (nitrocellulose) می‌نامند.
نیتروسلولز را سال ۱۸۳۲ «کریستین فریدریش شوئنباین» (Christian Friedrich Schönbein)، شیمی‌دان آلمانی و کاشف اوزون، در انفجاری تصادفی و تماشایی کشف کرد. او پیش‌بند پنبه‌ای خود را که از آن برای پاک‌کردن اسید نیتریک و سولفید استفاده کرده بود، کنار شومینه قرار داده بود که پس از انفجاری بسیار نورانی آتش گرفت.
البته پنبه اسلحه بسیار خطرناک‌تر و ناپایدارتر از آن بود که بشود آن را جایگزین باروت کنند. (در بسیاری از انفجارهای بزرگی که در کارخانه‌های شیمیایی رخ می‌دهند، نیتروسلولز نقش دارد.)
زنان یک کارخانه درحال ساخت کارتریج‌های دینامیت.
دستاورد سوبررو آن بود که کربوهدرات ساده‌تری، گلیسرین سه‌کربنی شیرین، را نیتراته کرد. نیتروگلیسرین نتیجه چنین انفجاری بود و آن‌قدر ناایمن بود که سوبررو مدتی اختراعش را مخفی کرد و به نزدیکان خود به‌شدت توصیه می‌کرد از آن اجتناب کنند.
نوبل پس از ورشکستگی پدرش دوباره به سوئد بازگشت. بلافاصله پس از اقامت در سوئد هشدارهای سوبررو را نادیده گرفت و به‌دنبال راهی بود تا نیتروگلیسرید را پایدار و ایمن کند و ماده منفجره نیتروگلیسرین او توانست با غوطه‌ورکردن آن در کیزلگور به این مهم دست پیدا کند و اینجا بود که دینامیت و ثروت‌اندوزی بی‌اندازه نوبل آغاز شد.
نوبل صلح‌طلب پیش‌بینی می‌کرد این مواد انفجاری در آینده موجب جنگ‌هایی بسیار ویرانگر شوند اما به ساخت آن ادامه داد. درنهایت نیز مشخص شد شناخت او از طبیعت انسان‌ها درست بوده است.
سال ۱۸۶۴، کمی پس از اینکه نوبل توانست تولید انبوه این ماده را آغاز کند، کارخانه‌اش منفجر شد. در این حادثه، ۵ نفر کشته شدند که یکی از آنها امیل، کوچک‌ترین برادر آلفرد، بود.
دولت سوئد پس‌ازاین حادثه آلفرد نوبل را از بازگشایی کارخانه‌اش منع کرد اما نوبل به آزمایش روی نیتروگلیسرین ادامه داد تا بتواند این ماده را ایمن‌تر کند و درنهایت کشف کرد «کیزلگور» (Kieselguhr) یا «خاک دیاتومه» می‌تواند نیتروگلیسیرین را به‌کلی در خود جذب کند. (کیزلگور نوعی خاک است که از بقایای فسیل‌شده «دیاتوم‌ها» یا جلبک‌های تک‌سلولی سخت‌پوست به دست می‌آید.)
این ترکیب کیزلگور و نیتروگلیسرین را می‌شد به‌طور ایمن جابه‌جا و استفاده کرد. آلفرد نوبل ترکیب خودش را دینامیت نامید. پس‌ازآن چاشنی انفجاری برای دینامیت طراحی و ساختار شیمیایی آن را در چند کشور ثبت کرد؛ ازجمله بریتانیا (۱۸۶۷) و ایالات متحده (۱۸۶۸).
دستاوردهای آلفرد نوبل پس از اختراع دینامیت
آلفرد نوبل پس از این کشف، به کار روی مواد منفجره ادامه داد. او سال ۱۸۶۷ ساختار «ژلاتین انفجاری» را منتشر کرد. این ماده شکل قوی‌تر دینامیت است که حساسیت کمتری به شوک و رطوبت دارد و در برابر آب نیز مقاوم است.
نوبل ۱۸۸۷ «بالیستیت» (Ballistite) را اختراع کرد که آن را «پودر انفجاری نوبل» نیز نامید. این ماده منفجره که ترکیبی از نیتروگلیسرین، نیتروسلولز و کافور است، تقریباً هیچ دودی نداشت.
او اختراعات خود در حوزه انفجار را با ساخت چاشنی‌های انفجاری پیشرفته تکمیل کرد. این چاشنی‌ها می‌توانستند در برابر آتش مقاومت کنند.
نوبل پس از این اختراعات در حوزه مواد انفجاری سراغ حوزه‌های دیگر رفت. نوآوری‌های آخر او در زمینه‌های الکتروشیمی، اپتیک، زیست‌شناسی و فیزیولوژی بودند.
میراث و جایزه نوبل
کشف‌های فراوان آلفرد نوبل و میدان‌های نفتی‌ای که در روسیه داشت، او را مردی بسیار ثروتمند کرده بود. او هیچ‌گاه ازدواج نکرد و در تمام زندگی‌اش صلح‌طلب متعهدی باقی ماند و با هدف گسترش صلح سفرهای بسیاری انجام داد.
صفحه اول وصیت‌نامه آلفرد نوبل که در آن تقریباً تمام اموال خود را به بنیاد نوبل اختصاص داد.
آلفرد نوبل ۱۰ دسامبر ۱۸۹۶، در ۶۳ سالگی از دنیا رفت. او پس از مرگ تقریباً تمام املاک و دارایی‌های خود را برای بنیادی که برای اعطای جایزه تأسیس کرده بود، به جا گذاشت. این جایزه به گفته نوبل باید به کسانی اعطا می‌شد که «طی سال گذشته بیشترین منفعت را به بشریت رسانده‌اند.»
از سال ۱۹۰۱، جایزه نوبل سالانه در 5 رشته اعطا می‌شود: صلح، ادبیات، فیزیولوژی یا پزشکی، شیمی و فیزیک. سال ۱۹۶۸، بانک سوئد تأمین مالی ششمین جایزه را که جایزه اقتصاد بود، برعهده گرفت.
آکادمی سلطنتی علوم سوئد هر ساله برنده‌های جایزه‌های فیزیک و شیمی را انتخاب می‌کند و انتخاب برنده جایزه نوبل پزشکی بر عهده مؤسسه پزشکی سلطنتی کارولین (Royal Caroline Medical Institute) است. آکادمی سوئد برنده جایزه ادبیات را برمی‌گزیند و پارلمان نروژ مسئولیت انتخاب دریافت‌کننده جایزه صلح را برعهده دارد.
سال ۱۹۹۴، اتحادیه بین‌المللی شیمی محض و کاربردی (IUPAC) عنصر شماره ۱۰۲ در جدول تناوبی مندلیف را «نووبلیم» نامید. بااینکه اعتراض‌هایی به این نام‌گذاری شد (این نام با نامی که کاشفان عنصر ۱۰۲ در نظر داشتند، متفاوت بود.) اما نوبلیم با علامت No همچنان در جدول عناصر وجود دارد و تثبیت شده است.
مدال نوبل برای رشته‌های شیمی، فیزیک، فیزیولوژی یا پزشکی و ادبیات
خلاصه
در این مقاله با زندگی‌نامه آلفرد نوبل و دستاوردهای او آشنا شدیم. نوبل نقش بزرگی در توسعه مواد منفجره کارآمد و قوی داشت. بااینکه این مواد طبق پیش‌بینی و نگرانی نوبل موجب جنگ‌های کشنده و ویرانگری شدند، دینامیت کاربرد بسیاری در صنایعی همچون معدن داشت که کیفیت زندگی انسان‌ها را دگرگون کردند.
اختراع نوبل انتهای راهی بود که شیمی‌دان‌های قرن نوزدهم از مدت‌ها پیش از او آغاز کرده بودند تا ماده منفجره بسیار قوی‌تر و کارآمدتری از باروت بسازند که درعین‌حال ایمن باشد. نوبل با اختراع دینامیت این تلاش‌ها را به اوج رساند و از این راه ثروت هنگفتی به دست آورد. او این ثروت را وقف فعالیت‌های صلح‌طلبانه و درنهایت تأسیس بنیاد جایزه نوبل کرد؛ بنیادی که امروز یاد او را زنده نگه داشته است.
محمد شیریجیان، معاون سیاست گذاری پولی بانک مرکزی در نشست تحلیلی با عنوان «کاربردپذیری ریال دیجیتال و ارتقای شفافیت مالی» که در دومین روز یازدهمین همایش سالانه بانکداری نوین و نظام‌های پرداخت برگزار شد، گفت: یکی از کارکردهای پول دیجیتال آن است که به واسطه این ابزار شرایط اقتصادی مدیریت می شود و استفاده از ابزار یاد شده بر سرعت گردش نقدینگی تأثیر دارد. همچنین با توجه به اشرافی که بانک مرکزی بر روی پول دیجیتال خود دارد، سیاستی که این نهاد اتخاذ می کند، می تواند بر روی سرعت گردش پول اثرگذار باشد و اثر قوی تری بر روی کنترل قمیت ها داشته باشد.
وی با بیان اینکه تمرکز اطلاعاتی بانک مرکزی بر روی این ابزار، با هدف بررسی وضعیت عرضه و تقاضای پول به صورت کلی و بخشی در حوزه های مختلف است تصریح کرد: با استفاده از ابزار یاد شده می توان مدیریت نقدینگی را به صورت انبساطی یا انقباضی پیاده سازی کرد.
معاون سیاستگذاری پولی بانک مرکزی درباره تأثیر ریال دیجیتال بر حکمرانی کشور گفت: لازمه تحقق حکمرانی با ریال، حکمرانی بر ریال است و لازمه تحقق حکمرانی بر ریال نیز حاکمیت ریال است. در این زمینه نیز مهم ترین ابزاری که مقام سیاستگذار پولی به تصمیم گیران اقتصادی کشور ارائه می دهد، پول ملی است. چراکه هر معامله ای که در کشور رخ می دهد، یک حلقه آن معاملات مالی است و بخش دیگر نیز تراکنش های مالی است.
شیریجیان خاطرنشان کرد: از این منظر کشورهای توسعه یافته دنیا تمرکز خود را بر حلقه معاملات مالی قرار داده‌اند و حلقه تجاری را نیز کنترل می کنند. لذا ریال مهمترین ابزاری است که مقام سیاستگذار پولی می‌تواند ارائه دهد و هر تعاملی که در اقتصاد رخ می‌دهد، یک حلقه معاملات تجاری و مالی دارد که عمده کشورها دنیا و نظام های مالی توسعه یافته بر حلقه مالی متمرکز هستند.
وی افزود: برای اینکه حکمرانی اقتصادی با استفاده از ابزار ریال محقق شود، باید حکمرانی بر ریال رقم بخورد و برای این امر سیاستگذار پولی باید بتواند تراکنش های مالی را رصد کند تا بداند پول از چه مبدا به چه مقصدی و بابت چه موضوعی منتقل می شود.
شیریجیان تاکید کرد: لازمه تحقق حاکمیت ریال این است که سه وظیفه اصلی پول یعنی ذخیره ارزش، وسیله مبادلات و واحد مبادله حفظ شود، برای اینکه این سه وظیفه برای ریال محقق شود نیازمند ثبات پولی و مالی است.
وی درخصوص اثرات پول دیجیتال بانک مرکزی بر اقتصاد کلان کشور گفت: ثبات پولی و مالی منجر به حاکمیت ریال می‌شود. در این شرایط شاهد حکمرانی اقتصاد با ریال خواهیم بود و در همین راستا نیز ابزار پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) که هرنوع تراکنش را رهگیری کند و دریابد که منابع نقدینگی کشور در چه حوزه هایی گردش دارد و اثربخشی لازم را در این باره ایجاد کند.
معاون سیاست گذاری پولی درباره توسعه ریال دیجیتال عنوان کرد: بخشی از این توسعه به صورت طبیعی و ناشی از تقاضای فعالان اقتصادی رخ می دهد. برای مثال قراردادهای هوشمند در کسب وکار اقتصادی توسعه یابند، برای تحقق این امر نیز ضروری است استفاده از ریال دیجیتال توسعه یابد. این امر بدین معناست که طرفین قرارداد باید بتوانند نسبت به ایفای تعهدات خود اقدام کنند. رکن دیگر توسعه در این باره بستگی به سیاست های حاکمیت و نظام حکمرانی دارد. برای مثال می توان معافیت های مالی را برای تسویه مالی در نظر بگیرد.
وی با بیان اینکه مهمترین مسئله در حوزه توسعه پول‌های دیجیتال و مشخضاً پول های دیجیتال بانک مرکزی، بیش از آنکه درباره پیچیدگی فناوری باشد، امری نهادی است، افزود:این امر بدین معناست که ابزار جدیدی که خلق می شود باید آثار نهادی آن بر روی سیاست های پولی، ارزی و اقتصاد سیاسی و نیز تحولات در نظام بانکی و پرداخت ها در نظر گرفته شود. لذا باید دید که نحوه مواجهه سیاستگذار با این موضوع چگونه خواهد بود.
وی افزود: از نظر فنی بانک های مرکزی و از آن جمله کشورمان در این زمینه توسعه فنی مناسبی داشتند. اما در این میان آنچه موجب شده است بانکهای مرکزی نسبت به این مقوله با احتیاط رفتار کنند، آثار و دلالت های پول های دیجیتال بر روی سیاست های پولی است.
مقام مسئول بانک مرکزی با بیان اینکه پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) بدل بانکهای جهان به رمزارزها بود، تصریح کرد: رمز ارز‌ها به نحوی حاکمیت پول‌های مرکزی دنیا را به شدت متاثر کرده بود؛ البته منظور مقصود من از رمزارزها اکسچنج توکن‌هاست که بیشتر ماهیت معاملاتی دارند و دارای ماهیت پول دیجیتال یا توکن‌های با ارزش ثابت (Stablecoin) هستند. البته باید یادآور شوم که رمزدارایی ها انواع متفاوتی دارند، برای مثال توکن‌های کاربردی (Utility Token) برای ارائه خدمات و توکن‌های اوراق بهادار (Security token) بر روی دارایی ها تعریف می شوند.
شیریجیان خاطرنشان کرد: این ابزارها در بستری توزیع شده قرار داشتند، همچنین پول های دیجیتال بانک مرکزی را می توان در بستر قراردادهای هوشمند نیز به کار گرفت. همچنین هنگامی که پول های دیجیتال توسعه می یابند، بابد در نظر داشت که آیا ابزارهای سنتی سیاست پولی ما همان کارکرد سنتی خود را حفظ کرده اند یا خیر؟ برای مثال آیا ابزار نرخ سپرده قانونی یا عملیات بازار باز یا همان ابزارهای سیاست پولی متعارف و غیرمتعارف اساساً کارکرد خود را حفظ کرده اندیا خیر؟ البته اگر این ابزار توسعه یابد با توجه به ماهیتی که دارند، حتما کیفیت سیاست‌های پولی را ارتقا می‌دهد.
وی گفت: پول دیجیتال بانک مرکزی در همان حال که می تواند آثاری را بر حفظ حریم خصوصی و مدیریت گردش نقدینگی داشته باشد، در عین حال می تواند فشار را بر روی شبکه پرداخت کشور نیز کاهش دهد. چراکه یکی از مزیت های پول های دیجیتال بانک مرکزی این است که می توان از آنها به صورت برون خط (offline) استفاده کرد و این امر یکی از مزیت های پول های دیجیتال نسبت به پول های رایج (fiat money) است. همچنین دیدگاهی مبنی بر این مهم وجود دارد که از منظر بانکی اگر رمزارزها توسعه یابد، دیگر ابزاری به عنوان سپرده بانکی به معنای سنتی آن موضوعیت نخواهد داشت و این مهم وضعیت کسب و کار نظام بانکی را متأثر کند. اما در همان حال این ابزار قدرت تنظیم گری بانک مرکزی بر شبکه اعتباری کشور را افزایش می دهد.
منبع :
تسنیم
" href="https://funyland.ir/به-گزارش-تجارت-نیوز،-محمد-شی/">
به گزارش تجارت نیوز،
محمد شیریجیان، معاون سیاست گذاری پولی بانک مرکزی در نشست تحلیلی با عنوان «کاربردپذیری ریال دیجیتال و ارتقای شفافیت مالی» که در دومین روز یازدهمین همایش سالانه بانکداری نوین و نظام‌های پرداخت برگزار شد، گفت: یکی از کارکردهای پول دیجیتال آن است که به واسطه این ابزار شرایط اقتصادی مدیریت می شود و استفاده از ابزار یاد شده بر سرعت گردش نقدینگی تأثیر دارد. همچنین با توجه به اشرافی که بانک مرکزی بر روی پول دیجیتال خود دارد، سیاستی که این نهاد اتخاذ می کند، می تواند بر روی سرعت گردش پول اثرگذار باشد و اثر قوی تری بر روی کنترل قمیت ها داشته باشد.
وی با بیان اینکه تمرکز اطلاعاتی بانک مرکزی بر روی این ابزار، با هدف بررسی وضعیت عرضه و تقاضای پول به صورت کلی و بخشی در حوزه های مختلف است تصریح کرد: با استفاده از ابزار یاد شده می توان مدیریت نقدینگی را به صورت انبساطی یا انقباضی پیاده سازی کرد.
معاون سیاستگذاری پولی بانک مرکزی درباره تأثیر ریال دیجیتال بر حکمرانی کشور گفت: لازمه تحقق حکمرانی با ریال، حکمرانی بر ریال است و لازمه تحقق حکمرانی بر ریال نیز حاکمیت ریال است. در این زمینه نیز مهم ترین ابزاری که مقام سیاستگذار پولی به تصمیم گیران اقتصادی کشور ارائه می دهد، پول ملی است. چراکه هر معامله ای که در کشور رخ می دهد، یک حلقه آن معاملات مالی است و بخش دیگر نیز تراکنش های مالی است.
شیریجیان خاطرنشان کرد: از این منظر کشورهای توسعه یافته دنیا تمرکز خود را بر حلقه معاملات مالی قرار داده‌اند و حلقه تجاری را نیز کنترل می کنند. لذا ریال مهمترین ابزاری است که مقام سیاستگذار پولی می‌تواند ارائه دهد و هر تعاملی که در اقتصاد رخ می‌دهد، یک حلقه معاملات تجاری و مالی دارد که عمده کشورها دنیا و نظام های مالی توسعه یافته بر حلقه مالی متمرکز هستند.
وی افزود: برای اینکه حکمرانی اقتصادی با استفاده از ابزار ریال محقق شود، باید حکمرانی بر ریال رقم بخورد و برای این امر سیاستگذار پولی باید بتواند تراکنش های مالی را رصد کند تا بداند پول از چه مبدا به چه مقصدی و بابت چه موضوعی منتقل می شود.
شیریجیان تاکید کرد: لازمه تحقق حاکمیت ریال این است که سه وظیفه اصلی پول یعنی ذخیره ارزش، وسیله مبادلات و واحد مبادله حفظ شود، برای اینکه این سه وظیفه برای ریال محقق شود نیازمند ثبات پولی و مالی است.
وی درخصوص اثرات پول دیجیتال بانک مرکزی بر اقتصاد کلان کشور گفت: ثبات پولی و مالی منجر به حاکمیت ریال می‌شود. در این شرایط شاهد حکمرانی اقتصاد با ریال خواهیم بود و در همین راستا نیز ابزار پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) که هرنوع تراکنش را رهگیری کند و دریابد که منابع نقدینگی کشور در چه حوزه هایی گردش دارد و اثربخشی لازم را در این باره ایجاد کند.
معاون سیاست گذاری پولی درباره توسعه ریال دیجیتال عنوان کرد: بخشی از این توسعه به صورت طبیعی و ناشی از تقاضای فعالان اقتصادی رخ می دهد. برای مثال قراردادهای هوشمند در کسب وکار اقتصادی توسعه یابند، برای تحقق این امر نیز ضروری است استفاده از ریال دیجیتال توسعه یابد. این امر بدین معناست که طرفین قرارداد باید بتوانند نسبت به ایفای تعهدات خود اقدام کنند. رکن دیگر توسعه در این باره بستگی به سیاست های حاکمیت و نظام حکمرانی دارد. برای مثال می توان معافیت های مالی را برای تسویه مالی در نظر بگیرد.
وی با بیان اینکه مهمترین مسئله در حوزه توسعه پول‌های دیجیتال و مشخضاً پول های دیجیتال بانک مرکزی، بیش از آنکه درباره پیچیدگی فناوری باشد، امری نهادی است، افزود:این امر بدین معناست که ابزار جدیدی که خلق می شود باید آثار نهادی آن بر روی سیاست های پولی، ارزی و اقتصاد سیاسی و نیز تحولات در نظام بانکی و پرداخت ها در نظر گرفته شود. لذا باید دید که نحوه مواجهه سیاستگذار با این موضوع چگونه خواهد بود.
وی افزود: از نظر فنی بانک های مرکزی و از آن جمله کشورمان در این زمینه توسعه فنی مناسبی داشتند. اما در این میان آنچه موجب شده است بانکهای مرکزی نسبت به این مقوله با احتیاط رفتار کنند، آثار و دلالت های پول های دیجیتال بر روی سیاست های پولی است.
مقام مسئول بانک مرکزی با بیان اینکه پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) بدل بانکهای جهان به رمزارزها بود، تصریح کرد: رمز ارز‌ها به نحوی حاکمیت پول‌های مرکزی دنیا را به شدت متاثر کرده بود؛ البته منظور مقصود من از رمزارزها اکسچنج توکن‌هاست که بیشتر ماهیت معاملاتی دارند و دارای ماهیت پول دیجیتال یا توکن‌های با ارزش ثابت (Stablecoin) هستند. البته باید یادآور شوم که رمزدارایی ها انواع متفاوتی دارند، برای مثال توکن‌های کاربردی (Utility Token) برای ارائه خدمات و توکن‌های اوراق بهادار (Security token) بر روی دارایی ها تعریف می شوند.
شیریجیان خاطرنشان کرد: این ابزارها در بستری توزیع شده قرار داشتند، همچنین پول های دیجیتال بانک مرکزی را می توان در بستر قراردادهای هوشمند نیز به کار گرفت. همچنین هنگامی که پول های دیجیتال توسعه می یابند، بابد در نظر داشت که آیا ابزارهای سنتی سیاست پولی ما همان کارکرد سنتی خود را حفظ کرده اند یا خیر؟ برای مثال آیا ابزار نرخ سپرده قانونی یا عملیات بازار باز یا همان ابزارهای سیاست پولی متعارف و غیرمتعارف اساساً کارکرد خود را حفظ کرده اندیا خیر؟ البته اگر این ابزار توسعه یابد با توجه به ماهیتی که دارند، حتما کیفیت سیاست‌های پولی را ارتقا می‌دهد.
وی گفت: پول دیجیتال بانک مرکزی در همان حال که می تواند آثاری را بر حفظ حریم خصوصی و مدیریت گردش نقدینگی داشته باشد، در عین حال می تواند فشار را بر روی شبکه پرداخت کشور نیز کاهش دهد. چراکه یکی از مزیت های پول های دیجیتال بانک مرکزی این است که می توان از آنها به صورت برون خط (offline) استفاده کرد و این امر یکی از مزیت های پول های دیجیتال نسبت به پول های رایج (fiat money) است. همچنین دیدگاهی مبنی بر این مهم وجود دارد که از منظر بانکی اگر رمزارزها توسعه یابد، دیگر ابزاری به عنوان سپرده بانکی به معنای سنتی آن موضوعیت نخواهد داشت و این مهم وضعیت کسب و کار نظام بانکی را متأثر کند. اما در همان حال این ابزار قدرت تنظیم گری بانک مرکزی بر شبکه اعتباری کشور را افزایش می دهد.
منبع :
تسنیم
" title="
به گزارش تجارت نیوز،
محمد شیریجیان، معاون سیاست گذاری پولی بانک مرکزی در نشست تحلیلی با عنوان «کاربردپذیری ریال دیجیتال و ارتقای شفافیت مالی» که در دومین روز یازدهمین همایش سالانه بانکداری نوین و نظام‌های پرداخت برگزار شد، گفت: یکی از کارکردهای پول دیجیتال آن است که به واسطه این ابزار شرایط اقتصادی مدیریت می شود و استفاده از ابزار یاد شده بر سرعت گردش نقدینگی تأثیر دارد. همچنین با توجه به اشرافی که بانک مرکزی بر روی پول دیجیتال خود دارد، سیاستی که این نهاد اتخاذ می کند، می تواند بر روی سرعت گردش پول اثرگذار باشد و اثر قوی تری بر روی کنترل قمیت ها داشته باشد.
وی با بیان اینکه تمرکز اطلاعاتی بانک مرکزی بر روی این ابزار، با هدف بررسی وضعیت عرضه و تقاضای پول به صورت کلی و بخشی در حوزه های مختلف است تصریح کرد: با استفاده از ابزار یاد شده می توان مدیریت نقدینگی را به صورت انبساطی یا انقباضی پیاده سازی کرد.
معاون سیاستگذاری پولی بانک مرکزی درباره تأثیر ریال دیجیتال بر حکمرانی کشور گفت: لازمه تحقق حکمرانی با ریال، حکمرانی بر ریال است و لازمه تحقق حکمرانی بر ریال نیز حاکمیت ریال است. در این زمینه نیز مهم ترین ابزاری که مقام سیاستگذار پولی به تصمیم گیران اقتصادی کشور ارائه می دهد، پول ملی است. چراکه هر معامله ای که در کشور رخ می دهد، یک حلقه آن معاملات مالی است و بخش دیگر نیز تراکنش های مالی است.
شیریجیان خاطرنشان کرد: از این منظر کشورهای توسعه یافته دنیا تمرکز خود را بر حلقه معاملات مالی قرار داده‌اند و حلقه تجاری را نیز کنترل می کنند. لذا ریال مهمترین ابزاری است که مقام سیاستگذار پولی می‌تواند ارائه دهد و هر تعاملی که در اقتصاد رخ می‌دهد، یک حلقه معاملات تجاری و مالی دارد که عمده کشورها دنیا و نظام های مالی توسعه یافته بر حلقه مالی متمرکز هستند.
وی افزود: برای اینکه حکمرانی اقتصادی با استفاده از ابزار ریال محقق شود، باید حکمرانی بر ریال رقم بخورد و برای این امر سیاستگذار پولی باید بتواند تراکنش های مالی را رصد کند تا بداند پول از چه مبدا به چه مقصدی و بابت چه موضوعی منتقل می شود.
شیریجیان تاکید کرد: لازمه تحقق حاکمیت ریال این است که سه وظیفه اصلی پول یعنی ذخیره ارزش، وسیله مبادلات و واحد مبادله حفظ شود، برای اینکه این سه وظیفه برای ریال محقق شود نیازمند ثبات پولی و مالی است.
وی درخصوص اثرات پول دیجیتال بانک مرکزی بر اقتصاد کلان کشور گفت: ثبات پولی و مالی منجر به حاکمیت ریال می‌شود. در این شرایط شاهد حکمرانی اقتصاد با ریال خواهیم بود و در همین راستا نیز ابزار پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) که هرنوع تراکنش را رهگیری کند و دریابد که منابع نقدینگی کشور در چه حوزه هایی گردش دارد و اثربخشی لازم را در این باره ایجاد کند.
معاون سیاست گذاری پولی درباره توسعه ریال دیجیتال عنوان کرد: بخشی از این توسعه به صورت طبیعی و ناشی از تقاضای فعالان اقتصادی رخ می دهد. برای مثال قراردادهای هوشمند در کسب وکار اقتصادی توسعه یابند، برای تحقق این امر نیز ضروری است استفاده از ریال دیجیتال توسعه یابد. این امر بدین معناست که طرفین قرارداد باید بتوانند نسبت به ایفای تعهدات خود اقدام کنند. رکن دیگر توسعه در این باره بستگی به سیاست های حاکمیت و نظام حکمرانی دارد. برای مثال می توان معافیت های مالی را برای تسویه مالی در نظر بگیرد.
وی با بیان اینکه مهمترین مسئله در حوزه توسعه پول‌های دیجیتال و مشخضاً پول های دیجیتال بانک مرکزی، بیش از آنکه درباره پیچیدگی فناوری باشد، امری نهادی است، افزود:این امر بدین معناست که ابزار جدیدی که خلق می شود باید آثار نهادی آن بر روی سیاست های پولی، ارزی و اقتصاد سیاسی و نیز تحولات در نظام بانکی و پرداخت ها در نظر گرفته شود. لذا باید دید که نحوه مواجهه سیاستگذار با این موضوع چگونه خواهد بود.
وی افزود: از نظر فنی بانک های مرکزی و از آن جمله کشورمان در این زمینه توسعه فنی مناسبی داشتند. اما در این میان آنچه موجب شده است بانکهای مرکزی نسبت به این مقوله با احتیاط رفتار کنند، آثار و دلالت های پول های دیجیتال بر روی سیاست های پولی است.
مقام مسئول بانک مرکزی با بیان اینکه پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) بدل بانکهای جهان به رمزارزها بود، تصریح کرد: رمز ارز‌ها به نحوی حاکمیت پول‌های مرکزی دنیا را به شدت متاثر کرده بود؛ البته منظور مقصود من از رمزارزها اکسچنج توکن‌هاست که بیشتر ماهیت معاملاتی دارند و دارای ماهیت پول دیجیتال یا توکن‌های با ارزش ثابت (Stablecoin) هستند. البته باید یادآور شوم که رمزدارایی ها انواع متفاوتی دارند، برای مثال توکن‌های کاربردی (Utility Token) برای ارائه خدمات و توکن‌های اوراق بهادار (Security token) بر روی دارایی ها تعریف می شوند.
شیریجیان خاطرنشان کرد: این ابزارها در بستری توزیع شده قرار داشتند، همچنین پول های دیجیتال بانک مرکزی را می توان در بستر قراردادهای هوشمند نیز به کار گرفت. همچنین هنگامی که پول های دیجیتال توسعه می یابند، بابد در نظر داشت که آیا ابزارهای سنتی سیاست پولی ما همان کارکرد سنتی خود را حفظ کرده اند یا خیر؟ برای مثال آیا ابزار نرخ سپرده قانونی یا عملیات بازار باز یا همان ابزارهای سیاست پولی متعارف و غیرمتعارف اساساً کارکرد خود را حفظ کرده اندیا خیر؟ البته اگر این ابزار توسعه یابد با توجه به ماهیتی که دارند، حتما کیفیت سیاست‌های پولی را ارتقا می‌دهد.
وی گفت: پول دیجیتال بانک مرکزی در همان حال که می تواند آثاری را بر حفظ حریم خصوصی و مدیریت گردش نقدینگی داشته باشد، در عین حال می تواند فشار را بر روی شبکه پرداخت کشور نیز کاهش دهد. چراکه یکی از مزیت های پول های دیجیتال بانک مرکزی این است که می توان از آنها به صورت برون خط (offline) استفاده کرد و این امر یکی از مزیت های پول های دیجیتال نسبت به پول های رایج (fiat money) است. همچنین دیدگاهی مبنی بر این مهم وجود دارد که از منظر بانکی اگر رمزارزها توسعه یابد، دیگر ابزاری به عنوان سپرده بانکی به معنای سنتی آن موضوعیت نخواهد داشت و این مهم وضعیت کسب و کار نظام بانکی را متأثر کند. اما در همان حال این ابزار قدرت تنظیم گری بانک مرکزی بر شبکه اعتباری کشور را افزایش می دهد.
منبع :
تسنیم
"/>
به گزارش تجارت نیوز،
محمد شیریجیان، معاون سیاست گذاری پولی بانک مرکزی در نشست تحلیلی با عنوان «کاربردپذیری ریال دیجیتال و ارتقای شفافیت مالی» که در دومین روز یازدهمین همایش سالانه بانکداری نوین و نظام‌های پرداخت برگزار شد، گفت: یکی از کارکردهای پول دیجیتال آن است که به واسطه این ابزار شرایط اقتصادی مدیریت می شود و استفاده از ابزار یاد شده بر سرعت گردش نقدینگی تأثیر دارد. همچنین با توجه به اشرافی که بانک مرکزی بر روی پول دیجیتال خود دارد، سیاستی که این نهاد اتخاذ می کند، می تواند بر روی سرعت گردش پول اثرگذار باشد و اثر قوی تری بر روی کنترل قمیت ها داشته باشد.
وی با بیان اینکه تمرکز اطلاعاتی بانک مرکزی بر روی این ابزار، با هدف بررسی وضعیت عرضه و تقاضای پول به صورت کلی و بخشی در حوزه های مختلف است تصریح کرد: با استفاده از ابزار یاد شده می توان مدیریت نقدینگی را به صورت انبساطی یا انقباضی پیاده سازی کرد.
معاون سیاستگذاری پولی بانک مرکزی درباره تأثیر ریال دیجیتال بر حکمرانی کشور گفت: لازمه تحقق حکمرانی با ریال، حکمرانی بر ریال است و لازمه تحقق حکمرانی بر ریال نیز حاکمیت ریال است. در این زمینه نیز مهم ترین ابزاری که مقام سیاستگذار پولی به تصمیم گیران اقتصادی کشور ارائه می دهد، پول ملی است. چراکه هر معامله ای که در کشور رخ می دهد، یک حلقه آن معاملات مالی است و بخش دیگر نیز تراکنش های مالی است.
شیریجیان خاطرنشان کرد: از این منظر کشورهای توسعه یافته دنیا تمرکز خود را بر حلقه معاملات مالی قرار داده‌اند و حلقه تجاری را نیز کنترل می کنند. لذا ریال مهمترین ابزاری است که مقام سیاستگذار پولی می‌تواند ارائه دهد و هر تعاملی که در اقتصاد رخ می‌دهد، یک حلقه معاملات تجاری و مالی دارد که عمده کشورها دنیا و نظام های مالی توسعه یافته بر حلقه مالی متمرکز هستند.
وی افزود: برای اینکه حکمرانی اقتصادی با استفاده از ابزار ریال محقق شود، باید حکمرانی بر ریال رقم بخورد و برای این امر سیاستگذار پولی باید بتواند تراکنش های مالی را رصد کند تا بداند پول از چه مبدا به چه مقصدی و بابت چه موضوعی منتقل می شود.
شیریجیان تاکید کرد: لازمه تحقق حاکمیت ریال این است که سه وظیفه اصلی پول یعنی ذخیره ارزش، وسیله مبادلات و واحد مبادله حفظ شود، برای اینکه این سه وظیفه برای ریال محقق شود نیازمند ثبات پولی و مالی است.
وی درخصوص اثرات پول دیجیتال بانک مرکزی بر اقتصاد کلان کشور گفت: ثبات پولی و مالی منجر به حاکمیت ریال می‌شود. در این شرایط شاهد حکمرانی اقتصاد با ریال خواهیم بود و در همین راستا نیز ابزار پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) که هرنوع تراکنش را رهگیری کند و دریابد که منابع نقدینگی کشور در چه حوزه هایی گردش دارد و اثربخشی لازم را در این باره ایجاد کند.
معاون سیاست گذاری پولی درباره توسعه ریال دیجیتال عنوان کرد: بخشی از این توسعه به صورت طبیعی و ناشی از تقاضای فعالان اقتصادی رخ می دهد. برای مثال قراردادهای هوشمند در کسب وکار اقتصادی توسعه یابند، برای تحقق این امر نیز ضروری است استفاده از ریال دیجیتال توسعه یابد. این امر بدین معناست که طرفین قرارداد باید بتوانند نسبت به ایفای تعهدات خود اقدام کنند. رکن دیگر توسعه در این باره بستگی به سیاست های حاکمیت و نظام حکمرانی دارد. برای مثال می توان معافیت های مالی را برای تسویه مالی در نظر بگیرد.
وی با بیان اینکه مهمترین مسئله در حوزه توسعه پول‌های دیجیتال و مشخضاً پول های دیجیتال بانک مرکزی، بیش از آنکه درباره پیچیدگی فناوری باشد، امری نهادی است، افزود:این امر بدین معناست که ابزار جدیدی که خلق می شود باید آثار نهادی آن بر روی سیاست های پولی، ارزی و اقتصاد سیاسی و نیز تحولات در نظام بانکی و پرداخت ها در نظر گرفته شود. لذا باید دید که نحوه مواجهه سیاستگذار با این موضوع چگونه خواهد بود.
وی افزود: از نظر فنی بانک های مرکزی و از آن جمله کشورمان در این زمینه توسعه فنی مناسبی داشتند. اما در این میان آنچه موجب شده است بانکهای مرکزی نسبت به این مقوله با احتیاط رفتار کنند، آثار و دلالت های پول های دیجیتال بر روی سیاست های پولی است.
مقام مسئول بانک مرکزی با بیان اینکه پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) بدل بانکهای جهان به رمزارزها بود، تصریح کرد: رمز ارز‌ها به نحوی حاکمیت پول‌های مرکزی دنیا را به شدت متاثر کرده بود؛ البته منظور مقصود من از رمزارزها اکسچنج توکن‌هاست که بیشتر ماهیت معاملاتی دارند و دارای ماهیت پول دیجیتال یا توکن‌های با ارزش ثابت (Stablecoin) هستند. البته باید یادآور شوم که رمزدارایی ها انواع متفاوتی دارند، برای مثال توکن‌های کاربردی (Utility Token) برای ارائه خدمات و توکن‌های اوراق بهادار (Security token) بر روی دارایی ها تعریف می شوند.
شیریجیان خاطرنشان کرد: این ابزارها در بستری توزیع شده قرار داشتند، همچنین پول های دیجیتال بانک مرکزی را می توان در بستر قراردادهای هوشمند نیز به کار گرفت. همچنین هنگامی که پول های دیجیتال توسعه می یابند، بابد در نظر داشت که آیا ابزارهای سنتی سیاست پولی ما همان کارکرد سنتی خود را حفظ کرده اند یا خیر؟ برای مثال آیا ابزار نرخ سپرده قانونی یا عملیات بازار باز یا همان ابزارهای سیاست پولی متعارف و غیرمتعارف اساساً کارکرد خود را حفظ کرده اندیا خیر؟ البته اگر این ابزار توسعه یابد با توجه به ماهیتی که دارند، حتما کیفیت سیاست‌های پولی را ارتقا می‌دهد.
وی گفت: پول دیجیتال بانک مرکزی در همان حال که می تواند آثاری را بر حفظ حریم خصوصی و مدیریت گردش نقدینگی داشته باشد، در عین حال می تواند فشار را بر روی شبکه پرداخت کشور نیز کاهش دهد. چراکه یکی از مزیت های پول های دیجیتال بانک مرکزی این است که می توان از آنها به صورت برون خط (offline) استفاده کرد و این امر یکی از مزیت های پول های دیجیتال نسبت به پول های رایج (fiat money) است. همچنین دیدگاهی مبنی بر این مهم وجود دارد که از منظر بانکی اگر رمزارزها توسعه یابد، دیگر ابزاری به عنوان سپرده بانکی به معنای سنتی آن موضوعیت نخواهد داشت و این مهم وضعیت کسب و کار نظام بانکی را متأثر کند. اما در همان حال این ابزار قدرت تنظیم گری بانک مرکزی بر شبکه اعتباری کشور را افزایش می دهد.
