عجیب‌ترین اختراعات تاریخ؛ از دستگاه کمکی برای خوردن اسپاگتی تا دوچرخه خانوادگی
لاستیک نورانی
شرکت گودیر تصمیم گرفت با اضافه کردن ۱۸ لامپ داخلی، تایرها را روشن کند. این ایده جلب توجه زیادی کرد اما هزینه بالا و پیچیدگی‌های تولید انبوه باعث شد از تولید گسترده آن صرف‌نظر شود.
کفش رقص دوتایی
کفش‌های رقص دوتایی برای هماهنگی بیشتر در رقص‌های مجلسی طراحی شده بودند. این کفش‌ها به هم متصل بودند تا افراد بتوانند بهتر رقص‌هایی مانند فاکستروت و والس را با هم هماهنگ کنند.
ماسک گاز برای اسب‌ها
در جنگ جهانی اول، یک گروه خیریه بریتانیایی ماسک گاز مخصوص اسب‌ها را طراحی کرد تا در مقابل حملات شیمیایی محافظت شوند. این ماسک هرچند مفید بود، اما استفاده از آن فراگیر نشد.
دوچرخه خانوادگی
این دوچرخه که توسط چارلز استینلاف اختراع شد، طوری طراحی شده بود که یک خانواده چهار نفره بتوانند به‌راحتی از آن استفاده کنند. حتی محلی نیز برای خیاطی و دوختن لباس‌ها در حین رکاب زدن در نظر گرفته شده بود!
پل غلتان
این پل در دوران ویکتوریا اختراع شد و به کاربران اجازه می‌داد با استفاده از یک پل متحرک که روی ریل حرکت می‌کرد از روی آب عبور کنند. هرچند خلاقانه بود، اما در عمل کاربرد چندانی نداشت.
پراموبیل
در دهه ۱۹۲۰، والدین می‌توانستند نوزادان خود را با پراموبیل، وسیله‌ای که کالسکه بچه و دوچرخه را ترکیب کرده بود، به خیابان ببرند. امروزه نیز طراحی‌هایی شبیه به این وسیله برای حمل کودکان به شکل تریلرهایی که پشت دوچرخه بسته می‌شوند رایج است.
کلاه ماساژور
در دهه ۱۹۶۰ اگر کسی به ماساژ سر نیاز داشت، می‌توانست از کلاه ماساژور استفاده کند؛ دستگاهی با مکانیسم هوای فشرده برای ماساژ پوست سر.
دستگاه کمکی برای خوردن اسپاگتی
اگر پیچیدن اسپاگتی به دور چنگال برایتان دشوار بود، این دستگاه برای کمک به این کار طراحی شده بود. البته شاید برای ایتالیایی‌ها چندان خوشایند نباشد!
ماشین اصلاح دسته‌جمعی
در قرن نوزدهم، برای مدیریت تعداد بالای مشتریان در سلمانی‌ها، این دستگاه طراحی شده بود که امکان اصلاح چندین نفر را به طور همزمان فراهم می‌کرد.
ماسک صورت
در ایالات متحده، ماسک صورت عجیبی اختراع شد که شباهت زیادی به ماسک‌های فیلم‌های ترسناک داشت. هدف از این ماسک حفظ جوانی و شادابی پوست بود، اما در عمل نتیجه خاصی نداشت.
قفس نوزادان برای آویختن از پنجره
در دهه ۱۹۳۰، استفاده از قفس‌های مخصوص نوزادان که از پنجره آویزان می‌شد، رایج بود. پزشکان معتقد بودند این کار به تقویت سیستم ایمنی نوزادان کمک می‌کند. البته، خطرات آویزان کردن نوزادان از پنجره بر فراز خیابان‌های شلوغ نیز واضح است.
دستگاه «میو گربه»
در سال ۱۹۶۳، ژاپن دستگاهی مکانیکی به شکل گربه طراحی کرد که به عنوان جایگزینی برای تله موش معمولی مورد استفاده قرار می‌گرفت. این گربه مکانیکی به منظور ترساندن جوندگان طراحی شده بود و با چشمانی که در تاریکی روشن می‌شدند، هر ۶۰ ثانیه یک‌بار ۱۰ مرتبه صدای میو می‌کرد. این
دوچرخه آبی
در دهه ۱۹۳۰، سیکلومر برای افرادی که می‌خواستند بدون ترک دوچرخه خود وارد آب شوند، طراحی شد. این دوچرخه هم روی خشکی و هم روی آب قابل استفاده بود.
سپر سبیل
در سال ۱۸۷۶، وسیله‌ای به نام «سپر سبیل» توسط ویرجیل اِی. گیتس به ثبت رسید که به هدف جلوگیری از خیس یا کثیف شدن سبیل‌ها در هنگام نوشیدن و خوردن طراحی شده بود. این ابزار خلاقانه به گونه‌ای طراحی شده بود که به راحتی بر روی لب بالا قرار می‌گرفت و از تماس سبیل با مواد غذایی جلوگیری می‌کرد.
عینک بارانی
در دهه ۱۹۳۰، فناوری برف‌پاک‌کن فقط مختص شیشه جلوی خودروهای مسابقه نبود؛ بلکه برف‌پاک‌کن‌های کوچکی نیز روی عینک‌های مخصوص باران برای رانندگان طراحی شدند. این عینک‌های ویژه برای رانندگان خودروهای مسابقه‌ای که در ماشین‌های روباز مسابقه می‌دادند، ساخته شده بود تا دیدشان در هنگام باران حفظ شود و از محدودیت‌های ناشی از بارش جلوگیری شود.
ضربه‌گیر لاستیک
مخترع ای. جی. گرفهام در دهه ۱۹۳۰ تلاش کرد تا ایمنی جاده‌ها را افزایش دهد و ضربه‌گیر لاستیکی را طراحی کرد که هدفش حفاظت از پیاده‌ها در برابر صدمات ناشی از برخورد با خودروهای پرسرعت بود. این اختراع می‌توانست به کاهش آسیب‌های ناشی از تصادفات کمک کند، به‌ویژه زمانی که عابران پیاده در معرض خطر برخورد با ماشین‌های در حال حرکت بودند. این ایده گرچه نوآورانه بود، اما عملاً در مقیاس وسیع اجرا نشد.
تاکسی آبی
در اوایل قرن بیستم، مسافرانی که نیاز به عبور از رودخانه‌های اطراف سامرویل ماساچوست داشتند، می‌توانستند از تاکسی آبی استفاده کنند؛ سرویسی که برای عبور و مرور سریع و آسان از آبراه‌ها طراحی شده بود.
کلاه رادیویی قابل حمل
پیش از اختراع واکمن و آی‌پاد، کلاه رادیویی قابل حمل امکان گوش دادن به رادیو را در حال حرکت فراهم می‌کرد.
کالسکه ضدگاز
در زمان جنگ جهانی دوم، کالسکه‌های ضدگاز برای حفاظت از نوزادان در برابر حملات شیمیایی طراحی شده بود.
این اختراعات عجیب هرچند شاید در زمان خود نوآوری به شمار می‌رفتند، اما در نهایت نتوانستند جایگاه خود را در جامعه پیدا کنند و به تاریخ پیوستند.
محافظ کَره
در دهه ۱۹۵۰، راسل ای. اوکس یک محافظ برای کره اختراع کرد که شبیه به عنکبوت بود. این وسیله از تماس لباس‌ها با کره روی میز جلوگیری می‌کرد.
کیف ضدسرقت
این کیف طوری طراحی شده بود که اگر سارق سعی در ربودن آن داشت، محتویاتش به زمین می‌ریخت. یک مدل مشابه نیز وجود داشت که در صورت سرقت، دود شیمیایی تولید می‌کرد.
