نقد فیلم Back In Action

کامرون دیاز پس از 11 سال دوری از سینما، در آخرین اکشن/کمدی نتفلیکس، یعنی «بازگشت به مبارزه»، با بازی در کنار جیمی فاکس، به دنیای بازیگری برگشت؛ آیا این بازگشت موفقیت آمیز است یا خیر؟ برای رسیدن به پاسخ در ادامه بررسی کامل فیلم «Back In Action» را در ویجیاتو بخوانید.

کامرون دیاز وارد می‌شود

کامرون دیاز از زمانی که اولین بازیگری خود را در فیلم «The Mask» در کنار جیم کری انجام داد، مورد علاقه طرفداران زیادی بوده است. ماسک فیلمی است که خیلی‌ها آن را یکی از آثار مورد علاقه‌‌شان در تمام دوران می‌دانند. اما در سال 2014، کامرون دیاز از بازیگری کناره گیری کرد. 11 سال بعد، او در کنار جیمی فاکس که در آخرین فیلمش، «آنی»، همبازی او بود، دوباره به کانون توجه سینمای جریان اصلی بازگشته است. این بازگشت بسیار بزرگ است، زیرا این اولین فیلم او در این مدت طولانی است که دیاز را قبل از بازی در یکی از بزرگترین فیلم‌های بلاک‌باستر سال 2026، یعنی شرک 5، بار دیگر به گُل محافل خبری دنیای هالیوود تبدیل کرده است.

در داستان این فیلم دو جاسوس بازنشسته باید پس از پانزده سال دوری از این فضا، دوباره به مبارزه برگردند تا گروهی از رقبای شرور را شکست دهند. فیلم «Back In Action» امیلی (کامرون دیاز) و مت (جمی فاکس)، دو جاسوس سابق سیا را دنبال می‌کند که با فاش شدن هویتشان به زندگی جاسوسی باز می‌گردند و آنها و دو فرزندشان، آلیس (مک کنا رابرتز) و لئو (رایلان جکسون) خود را در خطر مرگ می‌بینند.

این فیلم به کارگردانی ست گوردون، که به عنوان نویسنده مشترک با برندان اوبراین نیز فعالیت می‌کند، تمام کادرهای مناسب برای یک فیلم نتفلیکس را تیک می‌زند. این یعنی فیلم دارای اکشن معمولی، طنز خانواده پسند و لحنی از احساسات است که آن را برای یک ساعت معمولی در آخر هفته ایده آل می‌کند. تنها چیزی که بیننده در حین تماشا باید مدیریت کند انتظارات اوست. بازگشت به مبارزه، در نگاه ساده یک اکشن سرگرم‌کننده است و برای تماشای دیاز برای اولین بار در 10 سال گذشته ارزش دیدن دارد، اما این فیلمی نیست که مخاطبان بخواهند دوباره آن را ببینند.

اکشن کمدی پاپ‌کورنی

اگر بخواهیم به این فیلم ایراد داستانی بگیریم، کار بسیار ساده‌ای است. اما کامل روشن است که فوریت این اکشن کمدی داستان‌گویی نیست بلکه هدف اول و آخر آن رسیدن به یک فضای پاپ‌کورنی و سرگرم کردن مخاطب است. بنابراین خود داستان کلیشه‌ای و تکراری فیلم کمی دور از ذهن است و جدای از آن طرح داستان یکی از مواردی است که قبلاً در فیلم‌های اکشن زیادی مشابه آن را دیده‌ایم. این باعث می شود که Back in Action از برخی جهات یک کپی از نسخه‌های شاخص اکشن کمدی با چنین چاشنی باشد.

اما علت نجات فیلم در زمینه سرگرمی‌سازی زوج بازیگری مرکز آن است. جیمی فاکس و کامرون دیاز به وضوح با یکدیگر هماهنگ به نظر می‌ٰرسند و این را مدیون همکاری‌های قبلی خود هستند. این دو به همراه دیگر بازیگران برتر، یک فیلم اکشن متوسط ​​را به سطحی بالاتر می‌برند. در نتیجه Back in Action یک سرگرمی ساده پاپ کورنی است که نباید انتظار زیادی از آن داشته باشید. به هر حال، این عمدتاً در مورد بازگشت دوباره کامرون دیاز پس از مدت‌ها است که مطمئناً در آن یازده سال فراموش نکرده است که چگونه بازی کند.

در زمینه نمایش اکشن نیز همه چیز فرمولی پیش می‌رود. اکشن این فیلم واقعاً بد نیست، اما اکشن رده بالایی هم نیست. هرچند ما در ابتدای فیلم کمی ذوق زده می‌شویم زیرا امیلی و مت یکی از خطرناک‌ترین تروریست‌های اروپای شرقی را سرنگون می‌کنند. با این وجود طیف گسترده‌ای از سکانس‌های مبارزه وجود دارد که همه آنها متفاوت هستند. از دعوای سریع در کلوپ شبانه گرفته تا مبارزه در پمپ بنزین که از محیط برای دست بالا استفاده می‌شود. بازهم تکرار می‌کنم تماشای بازی‌های دیاز و فاکس نکته بسیار سرگرم‌کننده تمام فیلم است و باعث می‌شود که بخواهید فیلم‌های بیشتری را با آن‌ها به‌عنوان هم‌‌بازی یا زوج داستانی تماشا کنید.

بازگشت هالیوود به سمت کلیشه‌ها

در سال گذشته، ما نه تنها شاهد افزایش فیلم‌های اکشن بودیم، بلکه فیلم‌های جاسوسی و آثار تلویزیونی را نیز در این شاخه شاهد بودیم. همین سال گذشته، ما یک بازسازی سریالی از فیلم و داستان «آقا و خانم اسمیت» دریافت کردیم، که این فیلم جدید نتفلیکس نیز به راحتی از آن الهام گرفته است زیرا ما زوجی را دنبال می‌کنیم که ماموران سیا هستند. برخلاف آن فیلم و سریال، «بازگشت به مبارزه» واقعاً هیچ کاری منحصر به فردی انجام نمی‌دهد تا خود را از صدها فیلم اکشن/کمدی که دقیقاً از این فرمول پیروی می‌کنند، متمایز کند. بنابراین فرمول این است که زوجی به صحنه بازمی‌گردند و سعی می‌کنند از بچه‌هایشان که به آنها دروغ گفته‌اند محافظت کنند.

در سال‌های اخیر هالیوود جریان اصلی با همین نیم خط ایده داستانی چندین فیلم اکشن کمدی تولید کرده که آخرین آن فیلم اپل پلاس با بازی مارک والبرگ به نام «The Family Plan» است که دنباله آن نیز در حال تولید است. اما بازگشت به مبارزه سعی می‌کند با دنبال کردن این فرمول به یک خط داستانی دیگر نیز سر بزند که آن تضاد بین نسلی است.

برای مثال امیلی با بازی کامرون دیاز تلاش می‌کند تا رابطه خوبی با دخترش، آلیس (مک کنا رابرتز) داشته باشد، زیرا سعی می‌کند با او هماهنگ شود و فعالیت‌هایی را برای بهتر شدن رابطه‌اش پیشنهاد می‌کند که در دوران جوانی خودش انجام می‌‌داد. اما این سناریو دقیقاً همان‌طور که انتظارش را دارید ابتدا جواب نمی‌دهد، اما به رسم کلیشه‌ها در نهایت تا پایان فیلم امیلی به عنوان یک مادر باحال پذیرفته می‌شود.

با همه این تفاسیر نوشته‌ ست گوردون و برندان اوبراین در اینجا در بهترین حالت خود قرار دارد، زیرا ما شروع به دیدن آسیب‌های نسلی می‌کنیم که امیلی با آن مواجه شده است. این می‌تواند بسیار ساده باشد، اما در توضیح رابطه‌ای که او می‌خواهد با دخترش داشته باشد، موثر است. علاوه بر این، شیمی بین کامرون دیاز، گلن کلوز (مادر امیلی) و مک‌کنا رابرتز همگی طبیعی به نظر می‌رسند و اجازه می‌دهند همه چیز به طور طبیعی در طول فیلم جریان داشته باشد.

البته باید در استفاده از کلیشه‌ها این را هم اضافه کنیم که کاملاً مشخص نیست که شرور اصلی قرار است تروریست‌هایی از بلاروس، روسیه یا لهستان باشند و صحنه‌های مبارزه (با وجود چند پلان مبتکرانه) می‌توانست بهتر فیلمبرداری شود. از همان سکانس‌های اول می‌توان احساس کرد که نت‌فلیکس از هیچ هزینه‌ای برای بودجه این فیلم دریغ نکرده است، پس چرا سازندگان اصلی به همین اندازه تلاش نکرده‌اند؟!

سرگرمی خانوادگی با چاشنی بزن بزن

با نکاتی که گفته شد، دوباره باید یادآوری کرد که هیچ کس انتظار ندارد که Back In Action تحولی در سرویس استریم ایجاد کند، و همچنین نباید هم آن را متحول کند. انتشار Carry-On در ماه گذشته ثابت کرد که ما لحظات خوبی را با اکشن‌های بی‌خطر و فرمولی سپری می‌کنیم، و «بازگشت به مبارزه» تنها به تقویت آن ادامه می‌دهد.

ژانر «سرگرمی پاپ‌کورنی» چیزی است که ما شدیداً به آن نیاز داریم – اما چرا؟ چون دیدن سینمای خاص همیشه سخت است، و گاهی اوقات نمی‌خواهید پای یک فیلم هنری 3.5 ساعته بنشینید یا با طرفداران مارول و دی‌سی در اینترنت بحث کنید. پس در این موقعیت یک اکشن ساده جواب است.

و در یک نگاه واقعاً، فردی چون ست گوردون مرد این کار است. این مرد که از پشت هدایت آثاری چون کمدی‌‌های Identity Thief و Horible Bosses خارج می‌شود، می‌داند که چگونه درام پویا و ساده را به گنگ‌های امروزی القا کند (حتی اگر همه آنها به خوبی اجرا نشده باشند). این بار، تاکید او بر خانواده است و کار والدینی که شغل خطرناکی دارند؛ و نیاز به این ایده هرگز بیشتر از سال 2024 احساس نشده است. چرا که این روزها خانواده و ارتباطات خانوادگی به شدت دچار یک چالش در تمام جهان شده است.

وقتی صحبت از شوخ طبعی پدر و مادری می‌شود، همیشه این نگرانی وجود دارد که همه چیز به هم ریخته شود. جوک‌ها در نیایند و و اساس یک شیمی مناسب شکل نگیرد. اما بازگشت به مبارزه تا اندازه‌ای از همه موارد بالا اجتناب می‌کند، و این تا حد زیادی به این بستگی دارد که فاکس و دیاز در زندگی واقعی چقدر باحال هستند. به طور کلی، بازگشت به مبارزه این پیام را می‌فرستد که این روزها کنار آمدن با نوجوانان سرکش بسیار دشوارتر از افراد بد شیطانی است.

فیلم را تماشا کنیم یا نه؟

واقعیت را بخواهید «بازگشت به مبارزه» نمونه غم انگیز دیگری از تولیدی است که شانس خوبی برای «چیزی» بودن داشت و در همین حین شخصی در اینجا، بدون تأمل غیر ضروری، از قدرت الگوریتم‌ها استفاده کرد و یک پیشنهاد تکرارپذیر دیگر را برای استریم ارائه کرد. در اینجا، کلیشه به دنبال کلیشه است و همه چیز به طرز دردناکی قابل پیش بینی و کاملاً بی احساس است. با این حال، علاقه مندانی به این هرج و مرج پاپ‌کورنی وجود خواهند داشت که هنگام انتخاب گزینه نمایش، به دنبال فیلمی بیش از حد جاه طلبانه و طاقت فرسا نیستند – و فقط داستانی می‌خواهند که بتوانند با آن آرامش داشته باشند.

پس اگر عاشق کامرون دیاز هستید و می‌خواهید یک فیلم اکشن پاپ‌کورنی داشته باشید، این فیلمی است که باید در آخر هفته و در حین استراحت تماشا کنید؛ فقط توقع زیادی ازش نداشته باش!!!

50

امتیاز ویجیاتو

فیلم « Back In Action» از بازگشت کامرون دیاز به پرده سینما خشنود است، اما در نهایت یک «آدامس جویدنی» تکراری و یکبار مصرف بدون طعم است.

منبع خبر