نقد فیلم My Old Ass
اگر با خود آینده‌تان ارتباط برقرار کنید، آن‌وقت چه می‌شود؟ فیلم My Old Ass این ایده را امتحان می‌کند، و برای واقعی جلوه دادن ایده به طوری که منطق فیلم را زیر سوال نبرد، از ماده‌ای استفاده می‌کند که طبق گزارشات، تجربه‌های این چنینی در آن آن‌قدرها عجیب و غیرقابل دسترس نیست، یعنی خوردن قارچ‌های جادویی. الیوت (با بازی میسی استلا) با دوستان خود به گردشی در طبیعت می‌رود، تا روزهای آخر ماندن در شهر کوچکش را، خوش بگذراند. او می‌خواهد سه هفته دیگر به دانشگاه تورنتو رفته و زمین و باغ اجدادی‌اش را ترک کند. در آن شب، او به همراه دو دوستش، قارچ جادویی می‌خورد و پس از آن، ناگهان با خود ۳۹ ساله‌اش در آینده (با بازی آبری پلازا) رو در رو می‌شود. با ویجیاتو برای شرح و نقد فیلم My Old Ass همراه باشید.
بعد از مکالماتی خنده‌دار بین الیوت با نسخه‌ی ۳۹ ساله‌اش، او از خود آینده‌اش نصیحتی، پیشنهادی، چیزی درخواست می‌کند که به درد آینده‌ی زندگی‌اش بخورد. اما خود ۳۹ ساله‌اش، از این کار اجتناب می‌کند، به این دلیل که می‌ترسد اختلالی در روند رشد او پیش بیاید، این که قرار نیست چیزها به گونه‌ای که الیوت ۱۸ ساله انتظار دارد، کار کند… پس از اصرار زیاد الیوت ۱۸ ساله، الیوت ۳۹ ساله به او می‌گوید از ارتباط با فردی به نام چاد (پرسی هاینس وایت) خودداری کند… بعد از به خواب رفتن الیوت، الیوت ۳۹ ساله شماره تماس خود را در داخل گوشی او قرار می‌دهد، تا شاید بتواند در آینده با هم از این طریق همچنان ارتباط داشته باشند… و این، واقعاً کار می‌کند.
فیلم My Old Ass داستان کاملاً ساده و لطیفی دارد، اما این سادگی به معنی کم عمق بودن لایه‌های قصه نیست، اتفاقاً خودتان را باید برای یکی از عمیق‌ترین فیلم‌ها آماده کنید، همین داستان ساده، یک المان تعلیق دارد و آن هم هشداری است که الیوت ۳۹ ساله، به الیوت ۱۸ ساله می‌دهد، یعنی ارتباط برقرار نکردن با شخصیت چاد. چه چیزی در مورد این چاد وجود دارد که این‌گونه الیوت ۳۹ ساله مصمم است تا الیوت ۱۸ ساله از ارتباط با او اجتناب کند؟ آخر تمام مشخصه‌های این شخصیت به گونه‌ای است که نمی‌توان عاشق او نشد! همین موضوع به عنوان دست‌آویزی عمل می‌کند تا تماشاچی با وجود داستان ساده و بی‌تلاطم فیلم، انتظار پیش‌روی قصه و سر از ته ماجرا در آوردن داشته باشد، و فیلم بسیار فوق‌العاده از این دست‌آویز استفاده می‌کند، نه تنها بار روایت معمایی خود را روی همین المان لنگر می‌کند، بلکه بار احساسی و معنایی خود را هم درست در جایی که باید همراه با آن، باز و شکوفا می‌کند و ضربه‌ی احساسی خود را به تأثیرگذارترین شکل ممکن هم به شخصیت‌های داستان، و هم بر بینندگان روانه می‌کند.
داستان طوری روایت خود را پیش می‌گیرد که در ابتدا فکر می‌کنیم این الیوت ۱۸ ساله است که به عنوان فردی جوان‌تر و بی‌تجربه، به نصیحت‌‌های الیوت ۳۹ ساله به عنوان یک فرد پا به سن گذاشته و با تجربه نیازمند است، اما با پیش‌روی داستان می‌فهمیم که خود الیوت ۳۹ ساله، شخصیتی از نظر ذهنی و روحی، در گیر و دار و کشمکش است و بیشتر از از آن چیزی که فکر می‌کند، به شجاعت و دلداری‌های نسخه‌ی ۱۸ ساله‌اش نیازمند است، تا بتواند از شر حسرت و ماتم گذشته‌اش رها شود. در واقع، در سیر زمانی الیوت ۱۸ ساله، او قارچ جادویی می‌خورد و با نسخه‌ی ۳۹ ساله‌اش ارتباط می‌گیرد، و در سیر زمانی الیوت ۳۹ ساله، او قارچ خورده و با نسخه‌ی ۱۸ساله‌اش روبرو می‌شود، و هر دوی آن‌ها، برای رستگاری و رهایی از شبح‌ها و گیر و دارهای ذهنی و روحی با هم تلاش می‌کنند. یکی به دیگری درس عشق به خانواده و وقت سپری کردن با آن‌ها با تمام حوصله‌سربری‌ها و رفتارهای کسل‌کننده‌شان می‌دهد، و دیگری، آن را از بار حسرت و اندوه رها می‌کند.
فیلم My Old Ass در نگاه اول ساده به نظر می‌آید، اما در واقع یک پالایش روحی و ذهنی است که دیدن آن چه به تنهایی و چه به همراه خانواده، یکی از بهترین پیشنهادهایی است که امسال می‌توانید دریافت کنید. فیلمی که قطعاً شما را به فکر فرو خواهد برد، شما را به لحظه خواهد آورد، تا در لحظه‌ی حال، قدر تک‌تک لحظات و عزیزانی که در کنارشان هستید، بدانید. فیلمی که به وجود کوتاه انسان در این کره‌ی خاکی معنی می‌دهد و می‌خواهد توسط قدردانی لحظات و زندگی، به هر لحظه طعم ابدیت ببخشد.
بازی دو الیوت که بار اصلی هنرنمایی روی دوش آن‌هاست، قابل توجه و ستودنی است. میسی استلا در نقش الیوت ۱۸ ساله، همان طور که باید آن شور و حال آغاز جوانی، ماجراجویی و شجاعت تجربیات جدید را به خوبی به سطح کار می‌آورد، از آن سمت آبری پلازا به عنوان الیوت ۳۹ ساله، نقش یک نیمه‌افسرده ماتم‌زده، که همچنان رگه‌هایی از روحیه و شم طنز جوانی در او مانده را، به خوبی ایفا می‌کند. ارتباط عجیب این دو با یکدیگر، موقعیت‌هایی می‌آفریند که دیالوگ‌ها در آن به طور ارگانیک رشد می‌کند و به جذابیت فیلم می‌افزاید.
دومین فیلم مگان پارک به ما نشان می‌دهد باید انتظاراتمان را از او بالا ببریم، کسی که شاید از تکنینک‌های خلاقانه و عجیب سینمایی استفاده نکند، اما خوب بلد است با دوربینش، چگونه قصه لطیف و عمیقی بگوید. مگان پارک در این فیلم که همانند فیلم اولش The Fallout خود نویسنده آن است، سعی می‌کند قصه را در محدوده‌ی خانواده و روابط آن نگه دارد و در آن محدوده، به مفاهیمی هچون از خود گذشتگی، شجاعت، هم‌ذات‌پنداری، ماتم و فقدان و البته عشق بپردازد. با این که در اتمام داستان، همواره غم خاصی نهفته است که مخاطب باید انتظار رخ‌دادنش را بکشد، اما کارگردان سعی کرده غم را جذب زندگی کند و رشد شخصیتی را، بدون آن امکان‌ناپدیر بداند. در واقع پیام نهایی این است، شجاعانه و بی‌پروا، با قلبی پاک مسیر خود را بروید و هیچ‌وقت حسرت پیامد تصمیماتی که با قلب پاک‌تان گرفتید، نخورید.
75
امتیاز ویجیاتو
فیلم My Old Ass در نگاه اول ساده به نظر می‌آید، اما در واقع یک پالایش روحی و ذهنی است که دیدن آن چه به تنهایی و چه به همراه خانواده، یکی از بهترین پیشنهادهایی است که امسال می‌توانید دریافت کنید. فیلمی که قطعاً شما را به فکر فرو خواهد برد، شما را به لحظه خواهد آورد، تا در لحظه‌ی حال، قدر تک‌تک لحظات و عزیزانی که در کنارشان هستید، بدانید. فیلمی که به وجود کوتاه انسان در این کره‌ی خاکی معنی می‌دهد و می‌خواهد توسط قدردانی لحظات و زندگی، به هر لحظه طعم ابدیت ببخشد.
