نقد فیلم The Young Woman and the Sea

The Young Woman and the Sea درامی، ورزشی و بیوگرافی آمریکایی و محصول سال ۲۰۲۴ است. این فیلم براساس کتابی به همین نام اثر گلن استات (Glenn Stout) به کارگردانی یوآخیم رونینگ (Joachim Rønning) و نویسندگی جف ناتانسون (Jeff Nathanson)، داستان واقعی زندگی ترودی ادرلی، شناگر آمریکایی دهه ۱۹۲۰ را، به عنوان نخستین زنی که کانال مانش را شنا کرد، ساخته و پرداخته شده است. The Young Woman and the Sea به طور جذابی چالش‌های اجتماعی و جنسیتی که ترودی با آن‌ها روبه‌رو بود را به تصویر می‌کشد.

دیزی ریدلی (Daisy Ridley) در نقش گرترود ادرلی (Gertrude Ederle)، تیلدا کوبهام هروی ( Tilda Cobham-Hervey) به عنوان مارگارت ادرلی و خواهر ترودی، جنت هین (Jeanette Hain) به عنوان مادر ترودی و مگ، کیم بودنیا (Kim Bodnia) در نقش پدرترودی و مگ، کریستوفر اکلستون (Christopher Eccleston) در نقش جابز ولف، استیون گراهام (Stephen Graham) به عنوان بیل برجس و شان کلیفرد (Sian Clifford) در نقش شارلون در این فیلم به ایفای نقش می‌پردازند.

از ممنوعیت تا قهرمانی شنا!

ترودی از کودکی عاشق شنا بود و بر خلاف نظر پدر و دیگر مردم زن ستیز آمریکا، با پشتیبانی خواهر و مادرش، به تمرینات سخت و طاقت‌فرسا مشغول شد. داستان فیلم به دوران کودکی ترودی می‌پردازد که با چالش‌های متعددی از جمله بیماری و محدودیت‌های جنسیتی جامعه روبه‌رو است. با وجود این موانع، او به تلاش ادامه می‌دهد و به تدریج به یکی از برترین شناگران زمان خود تبدیل می‌شود. به طوری که مقام اول شنای جهان را کسب می‌کند. او در این مسیر وارد المپیک می‌شود اما به دلیل ممنوعیت تمرین زنان، با فیزیکی که آماده نبود وارد مسابقات می‌شود و تنها می‌تواند یک برنز به دست آورد.

نقطه عطف داستان زمانی است که ترودی تصمیم می‌گیرد کانال مانش را شنا کند. کانالی که تنها سه مرد موفق به پیمودن آن شدند. این چالش بزرگ نه تنها به خاطر مسافت و شرایط سخت آب، بلکه به خاطر دیدگاه‌های محدودکننده نسبت به زنان در ورزش، بسیار دشوار است. ترودی بار اول تلاش می‌کند و با نقشه چینی مربی مردسالار، در دریا توسط نوشیدنی مسموم می‌شود، اما در نهایت، ترودی موفق می‌شود به کمک شناگری آوانگارد وارد کانال شود.

ترودی در مسیر با مشکلاتی اعم از هجوم عروس‌های دریایی و گم کردن راه و تنها ماندن در مسیر آب‌های کم‌عمقی که کشتی‌رو نیستند و به اقیانوس منتهی می‌شوند، رو‌به‌رو می‌شود و در انتها به نخستین زنی تبدیل می‌شود که کانال مانش را شنا می‌کند. این دستاورد بزرگ نه تنها او را به یک قهرمان ملی تبدیل می‌کند، بلکه نشان‌دهنده قدرت و پایداری زنان در مقابل موانع است. فیلم به خوبی، به تصویر کشیدن این مسیر پر چالش و انگیزشی پرداخته و نشان می‌دهد که با اراده و پشتکار، می‌توان به هر هدفی دست یافت.

کاراکتر‌های مقاوم

ترودی ادرلی با بازی دیزی ریدلی به عنوان شخصیت اصلی فیلم، با عمق و دقت توسعه یافته است. بازیگر نقش ترودی با اجرای متعهدانه خود، توانسته است عمق شخصیت و احساسات او را به خوبی نمایش دهد. با این وجود دیزی ریدلی گاها رفتارهایی درست مثل پرنسس‌های دیزنی از خود به نمایش می‌گذاشت که البته این موضوع ارتباطی به بازی این شخصیت ندارد، چرا که بر عهده کارگردانی آن می‌باشد. این موارد تا حدودی حق اقتباس وفادارانه را به خوبی ادا نمی‌کنند. به طور کل شخصیت ترودی، عمیق و چند وجهی، قوی و پر چالش تصویر می‌شود. بازی او در فیلم The Young Woman and the Sea باور پذیر، جذاب و به یادماندنی رقم خورده است.

مادر ترودی با بازی جنت هین نقش مهمی در زندگی ترودی ایفا می‌کند. آنا به خوبی در قالب یک مادر سختگیر، نگران، کارآمد، پشتیبان و همراه، هنرنمایی می‌کند. او زنی پیچیده و مصمم است. حق را می‌شناسد و تقریبا هرگز ناامید نمی‌شود. با قدرت می‌توان گفت، وجود این زن ژرف است که باعث بروز استعداد‌های ترودی و قرار گرفتن در مسیر علایقش می‌شود. رابطه ترودی با مادرش یکی از نقاط قوت فیلم به حساب می‌آید و به خوبی نشان داده می‌شود که چگونه حمایت خانوادگی می‌تواند تاثیر عمیقی بر موفقیت فردی داشته باشد.

خواهر ترودی با بازی تیلدا کوبهام هروی، نقش مهمی در زندگی او ایفا می‌کند. مگ به عنوان یک حامی بی‌قید و شرط، ترودی را تشویق به پیگیری آرزوهایش می‌کند و در سخت‌ترین لحظات به او امید و انگیزه می‌دهد. گاها دچار احساسات منفی مثل حسودی و عصبانیت می‌شود اما همیشه برای یاری رساندن به ترودی، خود را می‌رساند. ارتباط عمیقی که بین این دو خواهر در فیلم تصویر می‌شود، بسیار قابل قبول و عاطفی در یاد مخاطب به بار می‌نشیند. لحظات کلیشه‌ای نیز بین این دو نفر در فیلم رقم می‌خورد. دعوا، بحث و تحمل بار سنگین غم، بین دو خواهر، و گفت‌وگو‌های تکراری دراماتیک زیر باران، یکی از بخش‌های اضافی این فیلم به شمار می‌رود.

ترودی در فیلم The Young Woman and the Sea دو مربی دارد که یکی از آن‌ها در موفقیت‌هایش بسیار تاثیرگذار و دیگری بسیار مخرب است. جابز ولف با بازی کریستوفر اکلستون را به راحتی می‌توان منفورترین شخصیت فیلم نام برد که به عنوان مربی به ترودی خیانت می‌کند و مانع از دستیابی او به اهدافش می‌شود. این مرد از ابتدا با ورزش، به ویژه شنای زنان مخالف است و از لحظه‌ای که به عنوان مربی ترودی شروع به کار می‌کند در مسیر تخریب او قدم برمی‌دارد. ترودی را مسموم می‌کند و به او اجازه تمرین نمی‌دهد. آقای ولف نمونه بارز یک زن‌ستیز عقده‌مند است که زن را یک ناکارآمد در عرصه ورزش می‌پندارد.

دیگر مربی ترودی، شارلوت با بازی شان کلیفورد می‌باشد. زنی جنگ‌جو که در استخری زیرزمینی به دختران شنا آموزش می‌دهد. او کاراکتری همراه و پیچیده و حتی از خود گذشته است. پدر ترودی نیز به عنوان یک شخصیت ناآگاه حضور دارد. او یک وجهی و ساده است. پیشرفت را نمی‌فهمد و تمام مقاومت‌هایش به دلیل آموزش بد و پایه مردسالارانه جامعه می‌باشد. ذاتا سخت‌گیر نیست بلکه زندگی را تجربه کرده، که مرد‌ها در آن نقش اولیه را داشتند بنابراین او به دلیل زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی است که دخترانش را از علایقشان منع می‌کند.

همه چیز بر حسب واقعیت!

یکی از نقاط قوت The Young Woman and the Sea واقع‌گرایی سکانس‌های شنای آن است. یوآخیم رونینگ با استفاده از تکنیک‌های سینمایی پیشرفته، توانسته است زیبایی و وحشت دریا را به تصویر بکشد. صحنه‌های دریایی با استفاده از نماهای وسیع و اکستریم لانگ‌شات‌های چشم‌نواز، حس ماجراجویی و چالش را به خوبی منتقل می‌کنند. همچنین، فیلم تا حد زیادی به جزئیات تاریخی خود وفادار است اما تغییراتی نیز برای دراماتیک کردن داستان اعمال شده‌اند.

همان‌طور که در فیلم نشان داده شده، ترودی ادرلی در اوائل زندگی با موانع زیادی روبه‌رو می‌شود که موفقیت‌های ورزشی او را غیرمحتمل می‌سازد، از جمله نبردی که با بیماری سرخک داشت و در نهایت باعث شد تقریبا کاملا ناشنوا شود. نخستین تغییر این است که فیلم به این موضوع اشاره نمی‌کند که ادرلی در المپیک مدال طلای ۴ در۱۰۰ متر آزاد را به دست می‌آورد. همچنین، اگرچه شخصیت جابز ولف در فیلم واقعی بود و در ابتدا به‌عنوان مربی ادرلی عمل کرد، اما سکانس‌هایی مانند چای سمی واقعی نبوده و تنها برای دراماتیک کردن بیشتر داستان وارد داستان شدند. علاوه بر این، بین تلاش ناموفق اول ترودی و عبور موفقیت‌آمیز او یک سال کامل فاصله بود، در حالی که فیلم نشان می‌دهد که تنها چند روز بین آن‌ها فاصله است.

با این حال، فیلم به‌طور کلی به رویدادهای واقعی وفادار است، چون از کتاب غیرتخیلی بسیار تحقیق‌شده‌ای به نام The Young Woman and the Sea نوشته گلن استاوت اقتباس شده است. تقریبا خط روایی یعنی از کودکی و موفقیت در بزرگسالی و تغییر ورزش زنان که توسط ترودی انجام گرفته شده، همگی بر اساس داستان واقعی اتفاق می‌افتند. ترودی در حقیقت نیز توانست بر زنان بسیاری تاثیر بگذارد و همان‌طور که در فیلم نیز اشاره شده، کودکان از او به عنوان یک قهرمان یاد می‌کنند و آرزو دارند که مانند او به موفقیت برسند.

کلام آخر

یکی از نقاط ضعف فیلم، ریتم ناپایدار آن است. برخی از صحنه‌ها به دلیل طولانی شدن بیش از حد، باعث کاهش جذابیت داستان و کاهش توجه تماشاگر می‌شوند. این مشکل به ویژه در صحنه‌های تمرینات و آمادگی ترودی برای شنا در کانال مانش مشهود است. در حالی که شخصیت ترودی به خوبی توسعه یافته است، شخصیت‌های فرعی مانند مربیان و دوستانش به اندازه کافی عمق ندارند. این موضوع باعث می‌شود که تماشاگران نتوانند به طور کامل با همه شخصیت‌ها ارتباط برقرار کنند و از اهمیت روابط میان آن‌ها آگاه شوند.

فیلم در برخی موارد از کلیشه‌های رایج در ژانر فیلم‌های بیوگرافی و ورزشی استفاده می‌کند. این تکرار مکررات باعث پیش‌بینی‌پذیری داستان شده و از تازگی و نوآوری فیلم می‌کاهد. همچنین استفاده از صحنه‌های تمرینات سخت و موسیقی‌های حماسی نیز بسیار تکراری هستند. پیام‌های فیلم درباره اراده، پشتکار و غلبه بر موانع، هرچند الهام‌بخش هستند، اما بیش از حد کلیشه‌ای و پیش پا افتاده رقم می‌خورند. این مسئله به ویژه زمانی که فیلم به صورت مستقیم به بیان این پیام‌ها می‌پردازد، بسیار مشهود است.

The Young Woman and the Sea فیلمی است که به خوبی داستان زندگی ترودی ادرلی را روایت می‌کند و به تماشاگران نشان می‌دهد که چگونه با اراده و پشتکار می‌توانند به هر هدفی دست یابند. با وجود برخی ضعف‌ها مانند ریتم ناپایدار، توسعه ناکافی شخصیت‌های فرعی و استفاده از کلیشه‌ها، این فیلم تا حدودی در به تصویر کشیدن چالش‌های اجتماعی و جنسیتی و تلاش‌های فردی موفق عمل کرده است و تاثیر خود را در ذهن مخاطب‌ باقی می‌گذارد.

امتیاز ویجیاتو