فانی لند‌

نگاهی به زندگی ویتالی کلیچکو و ماجرای اختلاف او با ولودیمیر زلنسکی

درگیری تلخی میان دو شخصیت برجسته اوکراینی بر سر مرگ یک دختر هفت‌ساله به وقوع پیوسته و مستند جدیدی این موضوع را فاش کرده است.

ویتالی کلیچکو، قهرمان سابق بوکس سنگین‌وزن، ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین را به «اقتدارگرایی» متهم کرده و این مسأله نشان‌دهنده وجود اختلافات داخلی در این کشور است.

در مقابل، زلنسکی که به دلیل مقابله‌اش با تهاجم روسیه در ماه فوریه سال ۲۰۲۲ تحسین شده، کلیچکو را به خاطر مرگ یک بچه به دلیل بسته بودن یک پناهگاه بمباران در پایتخت، کی‌یف، مقصر می‌دانست.

پیشینه مشکلات

این دشمنی به زمانی باز می‌گردد که زلنسکی، کمدینی بود که با کلیچکو، بوکسوری که وارد عرصه سیاست شده بود، شوخی کرد.

ویتالی که اکنون ۵۳ سال دارد و شهردار کی‌یف است، به‌وضوح قصد دارد که روزی رئیس‌جمهور شود.

هنگامی که از ویتالی درباره رابطه‌اش با زلنسکی پرسیده شد، او در پاسخ گفت:

هیچ ارتباطی با یکدیگر نداریم. اصلاً او را از نزدیک ندیده‌ام.

مستند کلیچکو: بیشتر از یک مبارزه (Klitschko: More Than A Fight) از شبکه اسکای نشان می‌دهد که ویتالی در طول زندگی پر فراز و نشیبش با چالش‌های بزرگی روبرو بوده است.

این مستند همچنین به داستان مرگ غم‌انگیز پدر ویتالی که پس از کمک به پاکسازی چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ به سرطان مبتلا شد و رد شدن او در تست دوپینگ پیش از المپیک ۱۹۹۶ می‌پردازد.

این مستند که توسط کوین مک‌دونالد، کارگردان برنده اسکار ساخته شده، فاش کرده که ازدواج ویتالی با ناتالیا یگوروا، مدل سابق، پیش از تهاجم روسیه به اوکراین به پایان رسیده بود.

ویتالی ادعا کرده که اگر شهردار نبود، برای جنگ به خط مقدم می‌رفت.

مرگ پدر ویتالی پس از حادثه چرنوبیل

ویتالی در قرقیزستان و از پدری روس و مادری اوکراینی به دنیا آمد.

او و برادر کوچکش، ولادیمیر که اکنون ۴۸ سال دارد، به دنبال پدرشان از یک پایگاه نظامی به پایگاه دیگر نقل مکان می‌کردند، در حالی که مادرشان به عنوان معلم کار می‌کرد.

آن‌ها زندگی سختی داشتند و باید همیشه از دستورات پدرشان اطاعت می‌کردند.

پدرم خیلی سخت‌گیر بود، اما من از او چیز‌های مهمی مثل انضباط را یاد گرفتم که بسیار ارزشمند است.

زمانی که ویتالی هشت سال داشت، آن‌ها به کی‌یف نقل مکان کردند و در سال ۱۹۸۶ به نزدیکی نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل رفتند.

آن‌ها نمی‌دانستند که قرار است شاهد یکی از بزرگ‌ترین فجایع تاریخ باشند. یکی از راکتور‌های نیروگاه در ماه‌ آوریل همان سال منفجر شد و تشعشعات مرگباری را در سراسر اروپا پخش کرد.

پدر برای مدتی ناپدید شد. وقتی برگشت، به ما گفت که حادثه بزرگی در چرنوبیل رخ داده.

او به ما دستور داد که از خانه بیرون نرویم. پدرم بهار، تابستان و پاییز را در چرنوبیل گذراند و تقریباً همه همکارانش از دنیا رفتند.

پدر ویتالی زنده ماند، اما کار در نزدیکی نیروگاه باعث شد که به سرطان خون مبتلا شود و در سال ۲۰۱۱ جان خود را از دست داد.

نحوه برخورد مقامات با پدر ویتالی تأثیر زیادی بر دیدگاه‌های سیاسی او گذاشته است.

پدرم به سرطان خون مبتلا شد و گفتند که به خاطر چرنوبیل است.

طبق قانون، مادرم باید برای مراسم خاکسپاری پول دریافت می‌کرد، اما مقامات رشوه می‌خواستند.

زندگی ورزشی ویتالی و رد شدن در تست دوپینگ

با اینکه در زمان شوروی هنر‌های رزمی ممنوع بودند، ویتالی شروع به یادگیری کیک‌بوکسینگ کرد.

پس از لغو این ممنوعیت، او در رینگ به موفقیت‌های زیادی دست یافت و حریفانش را یکی پس از دیگری شکست داد.

سقوط کمونیسم در سال ۱۹۹۱ فرصت‌های جدیدی را برای ویتالی فراهم کرد، اما او ادعا کرده که برخی از این فرصت‌ها را رد کرده است.

او می‌گوید که «مجرمان به ما پیشنهاد دادند که برایشان کار کنیم». اما او این پیشنهاد را نپذیرفت و مدت‌هاست که اتهاماتی مبنی بر اینکه او برای گانگستری به نام ویکتور ریبالکو کار می‌کرده را رد کرده است.

ویتالی به بوکس روی آورده بود و به نظر می‌رسید که قرار است در اولین المپیک اوکراین که پس از استقلال از شوروی برگزار می‌شد، شرکت کند.

اما به ویتالی اتهام دوپینگ‌ زده شد و او این اتهام را رد کرد. به همین دلیل از شرکت در مسابقات بوکس آماتور به مدت دو سال محروم شد.

برادرش ولادیمیر جای او را در تیم ملی گرفت و در سن ۲۰ سالگی موفق به کسب مدال طلا شد که به گفته خودش، «این لحظه‌ای بود که زندگی‌اش را تغییر داد».

هر دو برادر قهرمان بوکس سنگین‌وزن حرفه‌ای شدند، اما همیشه از مبارزه با یکدیگر خودداری کردند.

ماجرای ازدواج و طلاق پنهانی

ویتالی به عنوان یکی از مشهورترین مردان اوکراینی، فرصت زیادی برای حضور در ردیف اول نمایش‌های مد داشت و با ناتالیا یگوروا آشنا شد.

ناتالیا می‌گوید که متوجه نگاه ویتالی شد، اما فهمید که فراتر از ظاهر سخت و خشنش، قلبی مهربان دارد.

آن‌ها در سال ۱۹۹۶ ازدواج کردند و سه فرزند دارند.

همه فکر می‌کردند که رابطه کلیچکو با همسرش تا به امروز ادامه دارد، اما در واقع، سال‌ها بود که آن‌ها با هم زندگی نمی‌کردند.

حقیقت این ماجرا در ماه آگوست سال ۲۰۲۲، زمانی که ناتالیا به همراه فرزندانش به آلمان نقل مکان کرد، آشکار شد. ناتالیا در این باره می‌گوید:

یک هفته تمام گریه می‌کردم، چون نمی‌دانستم که با چه کسی تماس بگیرم.

در نهایت با همسر سابقم تماس گرفتم.

همه فکر می‌کردند که ما هنوز با هم هستیم.

دشمنان سیاسی

ویتالی بعد از سال‌ها زندگی در آلمان و مبارزه در آمریکا، به این نتیجه رسید که اوکراین باید یک دموکراسی حامی غرب باشد.

او در میدان مایدان کی‌یف سخنرانی کرد و در نوامبر ۲۰۱۳، موجی از اعتراضات گسترده موسوم به «یورومیدان» در واکنش به تصمیم ناگهانی ویکتور یانوکوویچ، رئیس‌جمهور پیشین اوکراین، مبنی بر عدم امضای توافقنامه همکاری و تجارت آزاد با اتحادیه اروپا، در عوض روابط نزدیک‌تر با روسیه و اتحادیه اقتصادی اوراسیا به راه افتاد.

یانوکوویچ در نهایت به روسیه گریخت و پوتین بخش‌هایی از شرق اوکراین را اشغال کرد.

چند ماه بعد، ویتالی به عنوان شهردار کی‌یف با شعار حمایت از اتحادیه اروپا و مبارزه با فساد انتخاب شد.

اما او همیشه موضوع شوخی‌های بسیاری بود، به‌ویژه از سوی زلنسکی که در آن زمان ستاره تلویزیون بود و به خاطر صراحت بیش از حدش شناخته می‌شد.

در مستندی که به تازگی از زندگی او منتشر شده، صحنه‌ای وجود دارد که ویتالی یک روزنامه‌نگار را «احمق» خطاب می‌کند.

هم زلنسکی و هم ویتالی در فوریه ۲۰۲۲، زمانی که پوتین تانک‌ها و موشک‌هایش را به کی‌یف فرستاد، در این شهر ماندند. ویتالی می‌گوید:

مبارزه اولین اصل زندگی است؛ برای زندگی و عقایدت باید بجنگی.

این دو به‌خاطر مقاومت در برابر روسیه تحسین شدند، اما به‌زودی در این اتحاد سیاسی ناپایدار اختلافاتی پدیدار شد.

در نوامبر ۲۰۲۲، زلنسکی اظهار داشت که یکی از «بزرگ‌ترین مشکلات»، قطع برق در کی‌یف است و شهردار باید بیشتر تلاش کند.

برخی از شهروندان علیه ویتالی اعتراض کردند و معتقد بودند که او باید بودجه را به جای ساخت پارک‌های جدید، به خط مقدم اختصاص دهد.

ویتالی باور دارد که «دولت مرکزی» از طریق حکومت نظامی، اختیارات بیش از حدی را به دست آورده است.

حتی ویتالی هشدار داد که ممکن است اوکراین به «روسیه دوم» تبدیل شود.

اما منتقدان او می‌گویند که در زمان جنگ، برقراری حکومت نظامی طبیعی است و دولت باید منابع را برای شکست نیرو‌های مهاجم روسیه متمرکز کند.

سخت‌ترین انتقاد به ویتالی از سوی زلنسکی زمانی مطرح شد که یک دختر هفت‌ساله و مادرش در حمله موشکی روسیه به کی‌یف در سال گذشته، به خاطر بسته بودن در پناهگاه جان باختند.

رئیس‌جمهور اوکراین گفت: «ما در داخل کشور هم دشمنانی داریم»، اما از ویتالی نامی نبرد.

زلنسکی ادعا کرد که مسئولیت اداره پناهگاه‌ها با شهردار است، اما در نهایت مشخص شد که در شرایط حکومت نظامی، این مسئولیت برعهده رئیس‌جمهور بوده است.

برچسب ها

,

مطالب مشابه را ببینید!