هر پروژه‌ای دارای وجوه مثبت و منفی است/ باورپذیر شدن یک شخصیت برای مخاطب خیلی مهم است – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: سودابه بیضایی بازیگر تئاتر سینما و تلویزیون ایران و یکی از بازیگران سریال «طوبی»، بازی در نقش آنیه را برای مخاطبان باورپذیر دانسته و سریال «طوبی» را یکی از سریال‌های موفق تلویزیون در سال‌های اخیر می‌داند.
به گزارش سینماپرس، یکی از عواملی که مردم با سریال «طوبی» همراه شده‌اند، حضور بازیگرانی است که توانسته‌اند در نقش خود باورپذیر باشند و پس از مدت‌ها دوباره به رسانه ملی و تلویزیون بازگشته‌اند. سودابه بیضایی یکی از این بازیگران است که عهده‌دار نقش آنیه در سریال «طوبی» است. میزان با این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت‌وگویی داشته است که در زیر می‌خوانید.
میزان – فیلمنامه سریال «طوبی» چه ویژگی‌هایی داشت که شما را به عنوان یک بازیگر باسابقه و حرفه‌ای ترغیب کرد تا حضور در این سریال و بازی در نقش آنیه را بپذیرید؟
کارگردان سریال «طوبی» یکی از کارگردانان نام آشنای تلویزیون است؛ حضور آقای سعید سلطانی که درام، داستان و شخصیت‌پردازی را به خوبی بلد هستند و در کنار هنرمند بودن انسان شریفی نیز هستند، یکی از دلایل قبول ایفای نقش در سریال «طوبی» بود. در کنار این کارگردان کاربلد، تیم حرفه‌ای که سرآمد آن‌ها آقای زرین‌دست به عنوان فیلمبردار سریال بودند و من به عنوان بازیگر در کنار این عزیزان سینما و بازیگری را بیشتر آموختم. تهیه‌کننده سریال «طوبی» سیدحامد حسینی، نویسنده این سریال سیدحسین امیرجهانی که همیشه پای کار و دل‌نگران جلو رفتن داستان بودند و گروه خوب بازیگرانی که در این مجموعه حضور داشتند، نکاتی بود که مرا به عنوان بازیگر ترغیب کرد تا در سریال «طوبی» ایفای نقش کنم. وقتی در مورد بازی در این سریال صحبت کردم، فیلمنامه «طوبی» هنوز کامل نبود. نمی‌توانم بگویم به کل داستان اشراف داشتم، اما بخشی که برایم جذاب بود، بخش انسانی کاراکتر آنیه بود، من سریال‌های زیادی دیده‌ام که شخصیت‌ها به سمت تبدیل شدن به تیپ می‌روند؛ شخصیت‌ها و کاراکترهای خوب و بد، ولی وقتی یک شخصیت ابعاد انسانی پیدا می‌کند، می‌تواند با مخاطب از نظر درونی و معنایی ارتباط برقرار کند. هر انسانی وجوهی از خوبی و بدی را در درون خودش دارد. یک انسان در موقعیتی می‌تواند خوب باشد و همان انسان در موقعیتی دیگر و شاید مشابه می‌تواند بد باشد. این مسئله ویژگی مهمی بود که باعث شد نقش آنیه را بازی کنم و می‌دانستم که با چالش‌های زیادی در پردازش این شخصیت روبه‌رو می‌شوم.
میزان- جذاب‌ترین ویژگی شخصیت آنیه برای خودتان چیست؟
آنیه یک شخصیت بود و تیپ نبود و تمام وجوه انسانی مثل خشم حسادت، کینه، نفرت و عشق درون او مشخص بود. مسیری که این شخصیت در طول داستان طی می‌کرد برای من و به عنوان بازیگر جالب توجه بود. خیلی‌ها برایم کامنت و پیغام گذاشتند که ما این شخصیت را در مسیری که می‌رفت قضاوت کردیم و این قضاوت شدن شخصیت و کاراکتر از طرف مخاطب یعنی مسیری را که با آنیه رفته‌ام، برای بخش زیادی از مخاطبان قابل پیش‌بینی نبوده است. شاید انتظار می‌رفت که این کاراکتر در پروسه خشم، کینه، نفرت و انتقام برود، ولی این شخصیت مسیر عشق را طی می‌کند و این یکی از بخش‌های جالب این شخصیت برای خودم و مخاطبان بود.
میزان- چه وجه اشتراکی بین شخصیت خودتان و آنیه وجود دارد؟
هر بازیگری که نقشی را بازی می‌کند، باید آن کاراکتر از فیلتر درونی‌اش عبور کند. من اگر بخواهم دقیق بگویم که چه وجوهی در کاراکتر آنیه به من نزدیک است، شاید نتوانم دقیق و درست این وجه اشتراک را بیان کنم، ولی قطعا می‌دانم که بخشی از روح من به روح شخصیت و کاراکتر آنیه منتقل شده است و همین موضوع باعث باورپذیری و ارتباط خوب این نقش با مخاطبان شده است. سبک مورد علاقه و مدلی که دوست دارم در بازیگری به آن برسم، این است که در ابتدا بتوانم روح کاراکتر را در وجود خودم حس کنم. درونش را ببینم و تمام ویژگی‌های آن نقش را برای خودم ملموس کنم و حتما بخشی از یک بازیگر وارد شخصیتی که او به تصویر می‌کشد، وجود دارد.
میزان- تیم سازنده «طوبی» (هم در مقابل دوربین هم پشت دوربین) تیم خوب و پرمهره‌ای بود. شما هم به عنوان بازیگر تجربه حضور در جشنواره کن را داشته‌اید. به عنوان یک بازیگر حرفه‌ای جو پشت صحنه در سریال «طوبی» چطور بود؟
هر پروژه‌ای دارای وجوه مثبت و منفی است. روزی کار خوب جلو می‌رود و روزی هم اینگونه نیست. هر روز تعداد زیادی از آدم‌ها کنار هم زندگی می‌کنند که هم شیرینی و هم تلخی در این راه وجود دارد. قطعا در پشت صحنه و در طول مدت فیلمیرداری سریال «طوبی» هم این اتفاقات تلخ و شیرین وجود داشت، اما دوستی و حس همبستگی که در بین عوامل و بازیگران وجود داشت، باعث شد این سریال بتواند ارتباط خوبی با مخاطبان برقرار کند و این موفقیت در دیده شدن سریال حاصل همین حال خوب و حرفه‌ای بودن بازیگران و تیم تولید و عوامل پشت دوربین است.
میزان- کار کردن با امین زندگانی، پرویز فلاحی‌پور و شبنم قربانی به عنوان بازیگرانی که بیشترین سکانس را با آن‌ها داشتید، چطور بود؟
من در این سریال بازیگر خوش شانسی بودم که با این هنرمندانی که اسم برده شد؛ همبازی بودم و بیشترین سکانس‌هایم در جلوی دوربین با این دوستان و همکارانم بود. این بازیگران در سریال «طوبی» بیشترین سطح باورپذیری را به من القا می‌کردند تا من هم آن شخصیت را باور کنم و حاصل این همکاری و همیاری را امروز روی آنتن تلویزیون شاهد هستیم که مخاطب بعد از مدت‌ها با یک سریال تا این حد ارتباط برقرار کرده و آن را دنبال می‌کند.
میزان- این روزها کمتر مخاطب تلویزیونی هست که درباره «طوبی» صحبت نکند، شما به عنوان یکی از بازیگران این سریال چه بازخوردهایی از طرف مخاطبان داشتید؟
بیشترین چیزی که در این مدت دیدم و خوشحال شدم که تا حدودی توانستم کارم را درست انجام دهم، این بود که مردم کاراکترهای این سریال را باور کرده‌اند. وقتی با مردم مواجه می‌شوم، انگار من آنیه هستم و این نشان می‌دهد که مخاطب این شخصیت را باور کرده است. به نظرم باورپذیر شدن یک شخصیت برای مخاطب خیلی مهم است. هرچقدر یک کاراکتر باورپذیرتر باشد، مخاطب هم بهتر و راحت‌تر با آن شخصیت و سریال و فیلم همراه شده و با آن کاراکتر و سریال همذات‌پنداری کرده و در ذهن با آن زندگی می‌کند.
میزان- در این میان، نظر یا کامنتی از طرف مردم بود که شما را به وجد آورده باشد؟
بیشترین نظرات و کامنت‌هایی که از مردم گرفتم این بود که بیشتر مخاطبان آنیه و مسیر این شخصیت را قضاوت کرده بودند.
در سریال «طوبی»، بار درام به دوش کاراکترهای زن این سریال است و خانم‌ها شخصیت‌های اصلی این سریال محسوب می‌شوند. به نظر شما در سینما و تلویزیون ایران و تاکنون چقدر به این قضیه اهمیت داده شده است که داستان‌هایی با قهرمان زن ساخته شود؟ باید از چه زاویه‌ای به زنان، مشکلات آن‌ها، قصه‌ها و حرف‌هایشان پرداخته شود تا برای مخاطب هم باورپذیر بوده و هم بتوان درباره جایگاه زن در جامعه به درستی نقل قول کرد؟
بیشتر قهرمانان سریال‌های آقای سلطانی در این سال‌ها زن بودند و بار اصلی درام در آثار هنری ایشان روی زنان جامعه است. زنان بخش بزرگی از هر جامعه‌ای از جمله جامعه ایران را تشکیل می‌دهند و باید بیش از این به نقش زنان در جامعه از طریق هنر پرداخته شود. باید از جوانب مختلف زنان را دید و به داستان‌هایشان پرداخت.
