هلیکوپتر AH-64 Apache
هلیکوپتر AH-64 Apache ساخت بوئینگ یک هلیکوپتر تهاجمی با دو موتور توربوشفت است که توسط بخش دفاع، فضا و امنیت بوئینگ در دهه ۱۹۷۰ طراحی و توسعه یافته است. این هلیکوپتر که برای ارتش ایالات متحده طراحی شده، به سنسورهای بسیار پیشرفته و سیستم های تهاجمی ضد زره برای هدف گیری دقیق و پشتیبانی از نیروهای زمینی مجهز شده است.
آپاچی های ارتش آمریکا در درگیری های متعددی از جمله خلیج فارس، پاناما، کوزوو، افغانستان و عراق خدمت کرده اند. این هلیکوپتر اولین پرواز خود را در سپتامبر ۱۹۷۵ انجام داد و در آوریل ۱۹۸۶ وارد خدمت ارتش شد.
AH-64 Apache برای خدمت در عملیات های خط مقدم هم در روز و هم در شب طراحی شده است. این هلیکوپتر از نیروهای دوست پشتیبانی زمینی می کند و در عین حال دشمنان خود را از طریق هدفگیری دقیق دور نگه می دارد. تجهیزات و سیستم های تخصصی برای نابودی اهداف زمینی به این هلیکوپتر این امکان را می دهد که در تمام شرایط آب و هوایی، از جمله دید بسیار کم، به طور دقیق از سلاح های زمینی استفاده کند.
مشخصات هلیکوپتر AH-64 Apache ساخت بوئینگ
موتورها: دو موتور توربوشفت T700-GE-701 ساخت جنرال الکتریکس
قدرت هر موتور: هر کدام ۱,۶۹۰ اسب بخار (۱,۲۶۰ کیلووات)؛ ارتقا یافته به موتور T700-GE-701C با ۱,۸۹۰ اسب بخار (۱,۴۰۹ کیلووات) در نسخه AH-64A/D از سال ۱۹۹۰
حداکثر سرعت: ۲۹۳ کیلومتر بر ساعت
سرعت کروز: ۲۶۵ کیلومتر بر ساعت
برد: ۴۷۶ کیلومتر با دکل راداری Longbow
برد رزمی: ۴۸۰ کیلومتر
برد فرابری: ۱,۸۹۶ کیلومتر
سقف پروازی: ۲۰,۰۰۰ فوت (۶,۱۰۰ متر)
AH-64 Apache اولین بار در جریان تهاجم به پاناما، در عملیات آرمان عدالت (Just Cause)، در قالب ارتش ایالات متحده وارد عمل شد. جثه و قابلیتهای آپاچی آن را قادر میسازد تا عملیاتهایی را فراتر از خط مقدم نیروها انجام دهد که بسیاری از هلیکوپترهای دیگر قبل از آپاچی انجام میدادند. قابلیتهای آن بر اساس سیستمها و پیکربندیهایی است که معمولاً توسط نیروی هوایی ایالات متحده استفاده میشود، بهویژه آنهایی که مربوط به ارتباطات و پشتیبانی هوایی نزدیک هستند.
تیم های حمله مشترک (JAAT) به این هلیکوپتر امکان دادند که در کنار سایر هواپیماها، از جمله A-10 Thunderbolt II ساخت Fairchild Republic و AV-8B Harrier II متعلق به نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده ساخت مک دانل داگلاس، در طول اولین عملیات رزمی خود در پاناما نبرد را تجربه کند. هلیکوپتر AH-64 Apache بیش از ۲۴۰ ساعت نبرد در روز و شب را در این عملیات تجربه کرده و به اهداف زمینی آسیب جدی وارد کرد.
ماموریت های پشتیبانی هوایی نزدیک آپاچی
سیستم کلاهخود و سیستم دید نمایشگر یکپارچه (IHADSS)
سیستم اکتساب و تعیین هدف (TADS/PNVS))
سیستم هدف گیری Arrowhead (MTADS) ساخت لاکهید مارتین
سیستم دید در شب خلبان
اقدامات متقابل مادون قرمز غیرفعال
سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS)
AH-64 آپاچی با استفاده از سنسورها و سیستم های مختلف مدرن، از نیروهای زمینی پشتیبانی می کند. “چشم” های این هلیکوپتر در سیستم انقلابی کلاهخود و دید نمایشگر یکپارچه (IHADSS) آن نهفته است، یک صفحه نمایش نصب شده روی کلاهخود که کنترل توپ ۳۰ میلی متری اتوماتیک M230 AH-64 را در اختیار خلبان (یا توپچی) قرار می دهد.
یکپارچه سازی کلاهخود می تواند حرکات سر کاربر را به سمت جهتی که کاربر نگاه می کند ردیابی کند و متعاقباً به سمت هدف نشانه برود. همچنین توپ زنجیری میتواند روی یک موقعیت شلیک قفل شده ثابت شود یا از طریق سیستم اکتساب و تعیین هدف (TADS) کنترل گردد.
AH-64 های جدیدتر مجهز به سیستم هدف گیری Arrowhead (MTADS) ساخت لاکهید مارتین هستند که جایگزین TADS می شود.
به ادعای بوئینگ،
«AH-64E مدرن ترین پیکربندی آپاچی بوده و برای میدان نبرد [عملیات های چند حوزه ای] MDO آماده شده است. آپاچی AH-64E Version 6 یا v6 ، یک سیستم تسلیحاتی کاملاً یکپارچه مبتنی بر شبکه است که به طور خاص برای تسلط بر فضای جنگی بسیار رقابتی و پیچیده، ساخته شده و شامل پیشرفت های متعددی در عملکرد سنسورها، نرم افزار و سلاح های این هواگرد است».
هدف AH-64 رسیدن به حداقل یک برخورد موفق به ازای هر ۳۰ شلیک به وسیله نقلیه چرخدار در برد ۲,۶۲۵ تا ۳,۹۳۵ فوتی (۸۰۰ تا ۱۲۰۰ متر) است. در نبردهای خط مقدم، صرف نظر از زمان روز یا آب و هوا، سیستم دید در شب خلبان (PNVS) هلیکوپتر AH-64 Apache و سیستم اقدام متقابل غیرفعال مادون قرمز، پشتیبانی هوایی نزدیک از نیروهای دوست روی زمین را امکان پذیر می کند. AH-64 جدای از نقش تهاجمی اش، پرسنل و تجهیزات را به مناطق مورد مناقشه در میدان نبرد منتقل می کند. این هلیکوپتر می تواند به طور همزمان ۲۵۶ هدف را در شعاع ۵۰ کیلومتری شناسایی کند.
سیستم کشف آتش زمینی (GFAS)
سیستم هدف گیری تهاجمی
دوربین های مادون قرمز برای تشخیص فلاش دهانه لوله متعلق به آتش زمینی
اطلاعات از طریق پردازنده Gateway آپاچی منتقل می شود
محل و فاصله تیراندازان روی صفحه نمایش خلبان نشان داده می شود
آپاچی های ارتش آمریکا مجهز به سیستم کشف آتش زمینی (GAS) هستند که وظیفه شناسایی و هدف قرار دادن منابع آتش سلاح های زمینی را بر عهده دارد. این سیستم که از دو غلاف سنسوری یکپارچه و یک دوربین ترموگرافی تشکیل شده است، میتواند به طور دقیق شناسایی هدف را در همه شرایط نوری و در میدان دید ۱۲۰ درجه انجام دهد.
بوئینگ در این باره مدعی است،
«طراحی شده برای قابلیت همکاری در اکوسیستم MDO ، هلیکوپتر AH-64E v6 یک سیستم مرگبار، با قابلیت بقای بالا و چابک است که دسترسی، مانور و کارکرد مورد نیاز نیروهای زمینی را فراهم می کند و به موفقیت ماموریت های مشترک فعلی و آینده کمک می کند».