وزیران نفت و هیدروکربن اوپک چه کسانی هستند؟

به گزارش تجارت نیوز،

عربستان سعودی با اختلاف بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت خام در میان کشورهای عضو اوپک است. در سال 2023، میانگین تولید روزانه آن تقریباً 9.6 میلیون بشکه گزارش شد. عراق با حدود 4.1 میلیون بشکه در روز در رتبه دوم قرار دارد. هر کدام از کشورهای عضو اوپک وزرایی مربوط به نفت و هیدروکربن دارند که بر تصمیمات اساسی کشور در مورد تولید نفت و روابط با دیگر کشورها در این مورد اثرگذارند. در این گزارش با وزرای برخی از این کشورها آشنا می‌شویم.

گابن

مارسل آبکه، وزیر کنونی نفت گابن پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان ایالتی فرانسویل گابن، از موسسه کنترل مدیریت (ICG) در پاریس دیپلم گرفت در مونترال کانادا در کالج Jean-de-Brébeuf ثبت نام کرد. در دانشگاه پلی تکنیک مونترال مهندسی معدن خواند و کارشناسی ارشد خود را در علوم کاربردی ادامه داد.

وی همواره به داشتن چند پست همزمان عادت کرده بود. بر اساس اطلاعات منتشرشده در وبسایت اوپک، بین سال‌های 1991 تا 2011 مدیر Erachem در بلژیک بود. همزمان در سال‌های 1993 تا 2006 مشاور ویژه عمر بونگو اوندیبا، رئیس جمهور گابن بود. این مشاوره شخصی در سال‌های 2006 تا 2009 همچنان ادامه داشت. وی همچنین مدیرعامل Comilog International و Comilog Asia در چین و همچنین Eramet Comilog Manganèse در سال‌های 1995 تا 2011 بوده است. در این میان، بین سال‌های 1996 تا 2007 شهردار لکونی نیز بوده است.

مارسل آبکه، مدیرعامل بندر معدنی Owendo در سال‌های 1999-2012، رئیس هیئت مدیره سودپال در سال‌های 2003 تا 2011، مدیرعامل Setrag در سال‌های 2003 تا 2011، مدیر شرکت انرژی و آب گابن (SEEG) از سال 2009 به بعد، سه سال (12-2009) مدیر BGFIBank، دو سال (2011-2013) معاون اول رئیس جمهور در کنفدراسیون کارفرمایان گابن، مدیر اجرایی گروه ارامت در سال‌های 2011 تا 2017 بوده و در این میان سمت‌هایی چون مشاور بین‌المللی نیز داشته است. وی از 9 سپتامبر تا کنون وزیر نفت گابن بوده است.

عراق

حیان عبدالغنی عبدالزهرا السواد، وزیر نفت کنونی عراق، متولد 1958 در بصره، دارای دو مدرک لیسانس و فوق لیسانس در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه بصره است.

عبدالغنی بیش از 40 سال سابقه طولانی و برجسته در صنعت نفت عراق دارد. وی در سال‌های 2000 تا 2003 مدیر بخش طراحی شرکت نفت جنوب (SOC) بوده است. پس از آن در سال‌های 2003 تا 2008 در شرکت نفت جنوب مدیر کمیسیون پروژه‌ها بود. پس از این سمت، معاون اول مدیرکل شرکت نفت جنوب شد و از سال 2008 تا 2012 مشغول خدمت بود. پس از آن به سمت معاون مدیرکل شرکت نفت جنوب در امور مجوزها منتصب شد و سه سال (2012-2015) به این سمت مشغول بود. پس از آن در سال 2015 مدیر کل شرکت نفت جنوب شد و تا سال 2017 به این مقام باقی ماند. تا سال 2022 وی مدیرکل و رئیس هیئت مدیره شرکت گاز بصره (BGC) بود و پس از آن به وزارت نفت منتصب شد.

شرکت نفت جنوب در دوران تصدی عبدالغنی، افزایش قابل توجهی در تولید نفت خام و گاز مرتبط با آن، به ویژه در میادینی مانند رمیله، قرنای غربی، زبیر و مجنون، داشت. عبدالغنی در ایجاد مجتمع گاز طبیعی بصره با ظرفیت 400 میلیون فوت مکعب استاندارد در روز (mmscfd) نقش اساسی داشت.

عبدالغنی به عنوان وزیر نفت بر اهمیت پروژه‌های سرمایه‌گذاری گاز، افزایش تولید گاز داخلی و کاهش اتکا به واردات گاز از ایران تأکید می‌کند. وی همچنین به لزوم دریافت گواهینامه‌های بین‌المللی کیفیت برای بهبود عملکرد فنی و مدیریتی در وزارت نفت و تشکل‌های آن اشاره می‌کند.

ونزوئلا

پدرو رافائل تله‌چیا دارای مدرک علوم و هنرهای نظامی و تحصیلات تکمیلی در رشته مالیه عمومی از دانشگاه سانتا ماریا در ونزوئلا است. علاوه بر این، او مدرک کارشناسی ارشد در عملیات دریایی از دانشکده فوق لیسانس نیروی دریایی ونزوئلا و تخصص از ارتش آرژانتین دریافت کرده است.

تله‌چیا نقش‌های مهمی را در بخش‌های صنعتی و انرژی ونزوئلا ایفا کرده است. او قبل از اینکه وزیر نفت شود، از ژانویه 2023 به عنوان رئیس جمهور پترولئوس د ونزوئلا، S.A (PDVSA) خدمت کرد. او همچنین سمت‌هایی برای رهبری مانند رئیس صنعت آلومینیوم ونزوئلا (Venalum C.A.) و رئیس پتروشیمی ونزوئلا (Pequiven, Petroquímica de Venezuela S.A.) داشت.

در PDVSA، تله‌چیا بر تقویت قابلیت‌های تولید نفت ونزوئلا و رسیدگی به چالش‌های اقتصادی تمرکز کرد. دوران تصدی وی با تلاش‌هایی برای افزایش کارایی و شفافیت عملیاتی شرکت شناخته شده است. پیش از این، کار او با Venalum و Pequiven شامل نظارت بر عملیات صنعتی کلیدی و مدیریت پروژه‌های مهم مرتبط با تولید آلومینیوم و پتروشیمی بود.

تله‌چیا بر تعهد به توسعه اقتصادی و اجتماعی ونزوئلا از طریق کار تیمی و همکاری دولت تأکید کرده است. او متعهد شده که در کنار رئیس جمهور نیکلاس مادورو و سایر مقامات دولتی به توسعه کشور ادامه دهد. رویکرد او مبارزه با فساد و بهبود بهره‌وری صنعت نفت ونزوئلا است.

کنگو

برونو ژان ریچارد ایتوآ، مدرک لیسانس ریاضیات کاربردی خود را از دانشگاه Marien Ngouabi برازاویل و مدرک مهندسی مکانیک و برق خود را از مدرسه ویژه ساختمان‌های عمومی و سازه (SPWP) در پاریس فرانسه گرفته است.

وی همچنین در Rueil-Malmaison فرانسه تحصیلات مهندسی توسعه و بهره‌برداری از ذخایر از مدرسه ملی نفت و موتور (ENSPM، IFP) گذرانده است. ایتوآ مدرک DESS/MBA مدیریت بازرگانی از IAE de Paris، دانشگاه Panthéon-Sorbonne را نیز دارد.

در ابتدا در شرکت ملی برق (SNE) به عنوان مهندس شروع به کار کرد و بعداً در سال 1363 رئیس اداره کنترل فنی شد. در سال 1985 به الف کنگو ملحق شد و سمت‌های مختلفی را بر عهده داشت. وی از سال 1998 تا 2005 مدیرکل شرکت ملی نفت کنگو (SNPC) بوده است و پس از آن تاریخچه وزارت او آغاز می‌شود. ایتوآ وزیر نیرو و هیدرولیک (1384-1390)، وزیر تحقیقات علمی (2011-2016)، وزیر آموزش عالی (2016-2021) و از 15 می 2021 وزیر هیدروکربن بوده است. در ژانویه 2022 نیز ریاست اوپک را برعهده گرفت.

در زمان حضور ایتوآ، شرکت ملی نفت کنگو در پروژه‌های بزرگ نفتی از جمله حفاری در دریا و افزایش تولید ملی نفت مشارکت داشت. به عنوان وزیر هیدروکربن، او ایده‌هایی را برای جذب سرمایه‌گذاری‌های خارجی در بخش انرژی کنگو رهبری کرد و پروژه‌هایی مانند اکتشاف Niamou-1 شرکت TotalEnergies و میادین مختلف فراساحلی مانند Moho Nord و Moho-Bilondo را برجسته کرد.

ایتوآ از سرمایه‌گذاری بیشتر در زیرساخت‌های انرژی کنگو برای افزایش تولید و بهره‌وری حمایت و بر اهمیت نوآوری فناوری در تحقیقات علمی و آموزش عالی در طول تصدی خود در وزارتخانه‌های مربوطه تأکید می‌کند.

گینه استوایی

بر اساس اطلاعات منتشرشده توسط اتاق انرژی آفریقا، آنتونیو اوبورو اوندو قبل از اینکه وزیر شود، مدیرعامل GEPetrol، شرکت ملی نفت گینه استوایی بود. او در طول مدت تصدی خود نقش مهمی در مدیریت و نظارت بر پروژه‌های مختلف نفت و گاز داشت. در سال 2023 به وزارت معادن و هیدروکربن منصوب شد و جانشین گابریل امباگا اوبیانگ لیما شد. نقش او شامل نظارت بر بخش نفت و گاز گینه استوایی، از جمله اکتشاف، تولید و اجرای سیاست است. اوندو به عنوان یک چهره مهم در اوپک فعالیت و به بحث‌ها و تصمیم‌گیری‌ها با هدف ثبات بازار جهانی نفت کمک می‌کند.

اوندو در پروژه‌های بزرگی مانند مگاهاب گاز که هدف آن توسعه یک هاب منطقه‌ای پردازش هیدروکربن است، مشارکت داشته است. این پروژه شامل مذاکرات پیچیده و همکاری با شرکت‌هایی مانند شورون و ماراتون اویل برای توسعه میدان‌های گاز طبیعی YoYo و Yolanda و پروژه Fortuna FLNG است.

اوندو در عین حال که به دنبال ایجاد یک محیط سرمایه‌گذاری متعادل که سرمایه‌گذاری خارجی را تشویق می‌کند است، از مشاغل محلی حمایت می‌کند. او بر نیاز به سیاست‌های مالی و نظارتی که باعث تقویت شفافیت و رشد هستند، تأکید می‌کند و منتقد مقررات سختگیرانه کنترل ارز که می‌تواند مانع سرمایه‌گذاری شود است.

لیبی

خلیفه رجب عبدالصادق، وزیر نفت و گاز لیبی است. وی در گذشته رئیس و مدیر عامل شرکت اکتشاف و تولید زلاف بود؛ یکی از شرکت‌های تابعه شرکت ملی نفت لیبی (NOC)، که برای توسعه منابع هیدروکربنی در سراسر لیبی و همچنین افزایش ذخایر انرژی و تولید روزانه لیبی تلاش می‌کند. نقش او نظارت بر پروژه‌های بزرگ، از جمله عملیات حفاری و اکتشاف بود. عبدالصادق بیش از بیست سال تجربه در بخش نفت و گاز در پوشش مهندسی مخازن، عملیات میدانی و برنامه‌ریزی توسعه میدان دارد. او سمت‌های مختلفی در سطوح ارشد بر عهده داشته و در پروژه‌ها و پیشرفت‌های مهمی در این بخش مشارکت داشته است. در گذشته مدرس مهندسی نفت در دانشگاه کلگری کانادا بوده است.

عبدالصادق در پروژه تانک شناور غزه (ساخت و استقرار تانک شناور غزه در میدان دریایی البوری)، پروژه بحرالسلام (مدیریت حفاری و اتصال چاه‌ها در میدان بحرالسلام برای افزایش قابلیت تولید گاز)، میدان وفا (نظارت بر نصب ایستگاه فشار گاز و اتصال چاه‌های متعدد برای افزایش ظرفیت تولید) و سکوی سابراتا (افزایش ظرفیت حمل سکوی فراساحلی سابراتا) مشارکت داشته است.

حرفه عبدالصادق با تمرکز بر تقویت زیرساخت‌ها و قابلیت‌های تولید نفت لیبی از طریق مدیریت و اجرای استراتژیک پروژه شناخته شده است. رهبری او در پروژه‌های مختلف نشان‌دهنده تعهد به پیشبرد بخش نفت و گاز لیبی از طریق توسعه زیرساخت‌ها و تلاش‌های نوسازی است.

کویت

انور علی المضف مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را در رشته مدیریت بازرگانی از دانشگاه کلرمونت در ایالات متحده آمریکا اخذ کرد. او در گذشته مدرس امور مالی، سرمایه‌گذاری و مؤسسات مالی در دانشکده مدیریت بازرگانی دانشگاه کویت بوده است. وی سابقه بانکداری و مشاغل مدیریتی و مالی نیز دارد؛ از جمله رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت هلدینگ الرزی (2005-2019)، رئیس هیئت مدیره شرکت آموزشی سما، رئیس بانک بین‌المللی آسیا در هنگ کنگ، نایب رئیس شرکت سرمایه‌گذاری المال، رئیس هیئت مدیره بانک اهلی کویت، مدیر هیئت مدیره مؤسسه عمومی تأمین اجتماعی (PIFSS)، مدیر شورای حکام در موسسه مطالعات انرژی آکسفورد، رئیس هیئت مدیره در بانک ABC Brasil (2004-2022)، مدیر هیئت مدیره شرکت بانکداری عرب بحرین و مشاور کمیته امور مالی و اقتصادی در پارلمان کویت. در تاریخ 17 ژانویه 2024 المضف به سمت وزیر دارایی و وزیر دولت در امور اقتصادی و سرمایه‌گذاری منصوب شد. وی همچنین سرپرست وزارت نفت است.

المضف در پروژه‌ها و ابتکارات مهم متعددی شرکت داشته است. قابل ذکر است که وی در تقویت بخش‌های بانکی و مالی کویت و کمک به شکل‌گیری سیاست‌های اقتصادی این کشور نقش داشته است. او نقش مهمی در پرداختن به پیامدهای بحران مالی جهانی 2008 بر اقتصاد کویت ایفا کرد. یکی از پروژه‌های قابل توجه تحت وزارت وی، اجرا و گسترش پروژه ایستگاه فاضلاب در ام الهیمان است. وی همچنین در تقویت روابط با نهادهای بین‌المللی مانند گفتگو با سفیر آلمان در کویت در مورد پروژه‌های مشترک مختلف و تلاش برای اصلاح توافق‌نامه‌ها برای جلوگیری از مالیات مضاعف بین دو کشور مشارکت داشته است.

نیجریه

هاینکن لوکپوبیری، وزیر کشور و منابع نفتی نیجریه، مدرک LL.B (Hons) خود را در رشته حقوق از دانشگاه علوم و فناوری ایالت ریورز پورت هارکورت در سال 1994 و پس از آن مدرک لیسانس حقوق (BL) خود را در سال 1995 از دانشکده حقوق نیجریه دریافت کرد. او بعداً مدرک کارشناسی ارشد حقوق را از دانشگاه متروپولیتن لیدز انگلستان گرفت و همچنین دارای مدرک دکترا از دانشگاه لیدز بکت است.

فعالیت سیاسی لوکپوبیری در مجلس ایالتی بایلسا آغاز شد، جایی که او از سال 1999 تا 2003 در آنجا کار می‌کرد و از سال 1999 تا 2001 رئیس مجلس بود. او در سال 2007 به نمایندگی از حوزه انتخابیه بایلسا غرب به مجلس سنای نیجریه انتخاب شد. در طول تصدی خود در سنا، او در کمیته‌های مختلفی از جمله ورزش، حساب‌های عمومی، امور پلیس، دلتای نیجر و اهداف توسعه هزاره خدمت کرد.

لوکپوبیری از مدافعان حقوق محیط زیست بود و چندین قانون مهم از جمله لایحه آژانس ملی سالمندان را معرفی کرد که هدف آن ارائه حمایت قانونی و تسهیلات رفاهی برای سالمندان بود. او همچنین از لایحه بحث‌برانگیزی حمایت کرد که به رأی‌گیری قبل از اعتصاب‌های کارگری با هدف افزایش شفافیت و پاسخگویی نیاز دارد.

در سال 2015، لوکپوبیری از حزب دموکراتیک خلق (PDP) جدا شد و به کنگره همه ترقی خواهان (APC) پیوست و به عنوان وزیر کشاورزی و توسعه روستایی در دوره ریاست جمهوری محمد بوهاری منصوب شد. در این نقش، او بر اصلاحات کشاورزی و پروژه‌های توسعه روستا در سراسر نیجریه تمرکز کرد. وی به عنوان رئیس کمیته ورزشی سنا، تحقیقاتی را در مورد عملکرد ضعیف نیجریه در جام ملت‌های آفریقا در سال 2008 رهبری کرد و این شکست را به سوء مدیریت نسبت داد. قانون‌گذاری او برای سالمندان نیز در قالب حمایت از لایحه‌ای برای تأسیس آژانس ملی سالمندان که در سال 2009 به تصویب رسید بود. لایحه اعتصاب کارگری از دیگر اقدامات او بود؛ قانونی که برای تضمین روندهای دموکراتیک در اتحادیه‌های کارگری، رأی برای اعتصابات کارگری را الزامی می‌کند. وی همچنین اصلاحاتی در قوانین نفت و محیط زیست با هدف حمایت از حقوق محیط زیست پیشنهاد داده است.