وضعیت «فرهنگ» روز به روز بدتر خواهد شد/ «حوزه فرهنگ» بودجه‌های خوبی دارد که اغلب برای «پروپاگاندا مدیران» مصرف می‌شود! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: علی رویین‌تن کارگردان سینما در آستانه معرفی کابینه و تشکیل دولت چهاردهم در خصوص مختصات فرهنگی این دولت با سینماپرس به گفتگو نشست.
کارگردان فیلم سینمایی «زمهریر» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: مهمترین نکته ای که بنده باید عرض کنم این است که بنا به فرموده امیرالمومنین حضرت علی (ع) از دری که فقر وارد شود از دری دیگر ایمان بیرون می رود! امروز آنقدر شرایط اقتصادی کشور بد است و سفره های مردم کوچک شده و مشکلات متعددی در زندگی آحاد افراد جامعه به وجود آمده که دیگر متأسفانه فرهنگ نه برای مردم اهمیت دارد و نه برای دولتمردان!
وی ادامه داد: دولتمردان دولت چهاردهم حتی اگر بخواهند هم نمی توانند به مقوله فرهنگ ورود جدی داشته باشند و در ابتدا باید معضلات اقتصادی و سیاسی را رفع کنند هرچند که درست کردن اقتصاد هم نیازمند انجام کار فرهنگی است!
رویین تن در پاسخ به این سوأل که با توجه به نظریه شما تکلیف هنرمندان و فعالان فرهنگی که تعداد زیادی هم هستند چه خواهد شد تصریح کرد: همه آن ها باید بروند و دنبال شغل دوم باشند! ما سال ها است شاهد هیچ گونه حمایتی از دولت ها نبوده ایم و از این به بعد هم نخواهیم بود. البته حوزه فرهنگ بودجه های خوبی هم دارد که این بودجه ها اغلب برای پروپاگاندا مدیران مصرف می شود و دست عموم هنرمندان را نمی گیرد.
این سینماگر متذکر شد: امروزه میزان دریافتی بازنشستگان هنر از دریافتی کارگران پایین تر است؛ این هنرمند و فعال فرهنگی با این وضعیت چطور می تواند به فکر ارتقای فرهنگ و هنر باشد؟ قطعاً دغدغه اش پیدا کردن لقمه نانی برای سفره خالی اش است.
وی خاطرنشان کرد: بنده می خواهم این نکته را عرض کنم که رئیس جمهور دولت چهاردهم هرچقدر هم دغدغه فرهنگ را داشته باشد باز هم نمی تواند این حوزه را نجات دهد و تردید نکنید که وضعیت فرهنگ روز به روز بدتر خواهد شد!
رویین تن در خاتمه این گفتگو افزود: شما اگر فردی دغدغه مند در کار خود باشید اگر دچار یک بیماری شوید اول به فکر سلامتی تان می افتید و کارتان را رها می کنید؛ حالا در دولت و کشور هم وضعیت همین است. ما امروزه دچار بیماری شدید اقتصادی در کشورمان هستیم و تا این بیماری درمان نشود هیچ کس از رئیس جمهور گرفته تا مسئول فرهنگی و فعال فرهنگی نمی تواند تمام توجه خود را صرفاً معطوف به رفع بحران های بی شمار از حوزه فرهنگ و هنر کشور کند.
