پیش بینی پایان جهان با تغییرات مهیب زمین
کتابی که سازمان سیا بیش از ۵۰ سال آن را محرمانه نگه داشته بود، نظریه‌ای تکان‌دهنده را درباره پایان جهان افشا می‌کند. انتشار این کتاب با عنوان «داستان آدم و حوا» نوشته چان توماس، کارمند پیشین نیروی هوایی آمریکا و پژوهشگر بشقاب‌پرنده‌ها در سال ۱۹۶۶ توسط سیا متوقف شد.
حداقل بخشی از این کتاب در سال ۲۰۱۳ به‌صورت مخفیانه از حالت محرمانه خارج شد، اما همچنان در پایگاه داده سیا پنهان ماند تا اینکه به‌تازگی بخش بیشتری از آن در دسترس ما قرار گرفت. توماس در این کتاب ادعا کرده که هر ۶,۵۰۰ سال، فاجعه‌ای عظیم مشابه با سیل عظیم کتاب مقدس، زمین را دربرمی‌گیرد. در حالی که کارشناسان درباره تاریخ دقیق وقوع این سیل در کتاب پیدایش اختلاف نظر دارند، اما توماس معتقد است که این اتفاق حدود ۶,۵۰۰ سال پیش رخ داده و برخی شواهد باستان‌شناسی و زمین‌شناسی نیز این ادعا را تأیید می‌کنند.
با این حساب، توماس هشدار داده که فاجعه بعدی نزدیک است. به‌گفته او، در زمان وقوع این فاجعه، میدان مغناطیسی زمین به‌طور ناگهانی و شدید تغییر می‌کند و موجب ویرانی‌های گسترده ای در سراسر سیاره می‌شود. علت محرمانه بودن این کتاب مشخص نیست، اما برخی گمان می‌کنند که سیا نگران بوده که انتشار این اطلاعات باعث وحشت عمومی شود یا اطلاعاتی مرتبط با تحقیقات سری دولت را افشا کند.
توماس در دوران همکاری با شرکت مک‌دانل داگلاس که یک شرکت هوافضای منحل‌شده است، در پروژه‌هایی محرمانه فعالیت داشت. او عضو تیمی از دانشمندان بود که این شرکت برای بررسی گزارش‌های مرتبط با بشقاب‌پرنده‌ها تشکیل داده بود. اگرچه هیچ مدرک رسمی مبنی بر همکاری مستقیم توماس با سیا وجود ندارد، اما توافق‌نامه محرمانگی این سازمان ایجاب می‌کند که کارکنان سابق قبل از انتشار هر نوع کتاب یا محتوای ارتباطی، تأییدیه بگیرند.
توماس در کتاب خود می‌گوید:
در کالیفرنیا کوه‌ها مانند سرخس‌ها در باد می‌لرزند؛ اقیانوس آرام عقب می‌رود و به کوهی از آب تبدیل می‌شود و سپس به‌سرعت به‌سوی شرق پیش می‌تازد. در کسری از روز، تمام آثار تمدن از بین می‌رود و شهرهای بزرگ، لس‌آنجلس، سان‌فرانسیسکو، شیکاگو، دالاس و نیویورک، به افسانه تبدیل می‌شوند. تقریباً سنگی باقی نمی‌ماند که میلیون‌ها نفر در چند ساعت پیش روی آن راه می‌رفتند.
فصل اول کتاب که فاجعه بعدی نام دارد، با این جمله آغاز می‌شود:
مانند سیل نوح ۶,۵۰۰ سال پیش… مانند آدم و حوا ۱۱,۵۰۰ سال پیش… این نیز خواهد گذشت…
این آغاز مبهم نشان می‌دهد که فاجعه بعدی ممکن است در هر لحظه اتفاق بیفتد.
کتاب در مجموع ۵۵ صفحه دارد، اما توماس بیش از ۲۰۰ صفحه نوشته بود که باقی آن همچنان به‌صورت محرمانه نگهداری می‌شود و دلیل دخالت سیا در این موضوع همچنان یک معما است.
این روایت آخرالزمانی با نابودی کالیفرنیا آغاز می‌شود و توضیح می‌دهد که چگونه بادهایی با قدرتی هزاران برابر ارتش، همه‌چیز را با بمبارانی مافوق صوت نابود می‌کنند و سونامی اقیانوس آرام، لس‌آنجلس و سان‌فرانسیسکو را در خود فرو می‌برد.
توماس ادعا کرده که این تغییرات در کمتر از سه ساعت کل قاره آمریکای شمالی را فرا می‌گیرد، در حالی که هم‌زمان زمین‌لرزه‌هایی عظیم ترک‌های بزرگی در زمین ایجاد می‌کنند که به ماگما اجازه می‌دهد به سطح برسد.
اما این تنها آمریکای شمالی نیست که درگیر نابودی می‌شود. به گفته توماس، هیچ‌یک از هفت قاره نمی‌توانند از این ویرانی فرار کنند و هرکدام نسخه‌ای کمی متفاوت از این پایان ترسناک را تجربه خواهند کرد.
تا روز هفتم، این طوفان وحشتناک به پایان می‌رسد و تمام زمین تغییر کرده است. حوضه خلیج بنگال، درست در شرق هند، اکنون در قطب شمال قرار دارد. اقیانوس آرام، درست در غرب پرو، در قطب جنوب است. حتی گرینلند و قطب جنوب نیز به سمت استوا کشیده شده‌اند و یخ‌هایشان به‌سرعت در گرمای مناطق گرمسیری ذوب می‌شود.
توماس تصویری ترسناک از تغییرات اقلیمی و جابه‌جایی تکتونیکی ارائه داده که تمدن را نابود می‌کند. اما هیچ مدرک علمی وجود ندارد که چنین فاجعه‌ای ممکن باشد.
مارتین ملینچاک، دانشمند ارشد مرکز تحقیقات لانگلی ناسا در این باره به وب‌سایت The Verge گفته است:
متأسفانه این چیزها در حال انتشار هستند. ادعاهای خارق‌العاده نیازمند مدارک خارق‌العاده هستند. هیچ مدرک، علم یا فیزیکی وجود ندارد که ادعاهای مرتبط با تغییر میدان مغناطیسی و ارتباط آن با تغییرات اقلیمی را تأیید کند.
علاوه بر این، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد میدان مغناطیسی زمین تاکنون تغییری ۹۰ درجه‌ای مانند آنچه که توماس توصیف کرده، داشته یا خواهد داشت. ملینچاک توضیح داد:
این ادعا کاملاً بی‌اساس است. اگر چنین اتفاقی هر ۶,۵۰۰ سال رخ می‌داد، حتماً در تمام سوابق تاریخی ثبت شده بود… میزان انرژی لازم برای ایجاد چنین چیزی بسیار عظیم است و هیچ چیزی وجود ندارد که این تغییر را آغاز کند.
البته، قطب‌های مغناطیسی زمین در طول تاریخ چندین بار جابه‌جا شده‌اند. این پدیده وارونگی قطب‌ها نام دارد و به گفته ناسا، سوابق مغناطیسی قدیمی نشان می‌دهد که به‌طور میانگین هر ۳۰۰,۰۰۰ سال یک‌بار اتفاق می‌افتد، هرچند فاصله زمانی آن بسیار متغیر است.
