چالش‌های فرهنگی و هنری در پرتو اندیشه‌های امام (ره): آمارها نمی‌توانند پنهان‌کاری کنند!
سینماپرس: قربانعلی طاهرفر کارگردان سینما در خصوص التزام عملی فرهنگ و سینما به فرامین و منویات معمار کبیر انقلاب اسلامی گفت: آیا در سینمای ما خبری از جنگ با چهره کریه استثمارگران و جهان خواران هست؟ اندیشه های امام راحل می توانست عامل پیش برنده سینما باشد اما سوأل بنده این است که جای فیلم های فاخر و اثرگذار مبتنی بر اندیشه های حضرت ایشان کجا است؟
کارگردان فیلم سینمایی «آپاراتچی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: وقتی ما در مورد امام روح الله صحبت می کنیم باید این نکته را در نظر بگیریم که در کنار اینکه ایشان رهبر ایدئولوژیک جهان اسلام بودند یک هنرمند تمام عیار نیز محسوب می شدند. شاید در طول حیات ایشان زیاد این جنبه را متوجه نمی شدیم و قدرت دریافتش را نداشتیم اما دیوان شعری که پس از ارتحال ایشان منتشر شد ذوق و قریحه والای این امام بزرگ را نشان داد.
وی یادآور شد: کمتر کسی است که در ایران بیت معروف «من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم» را در یاد نداشته باشد! همه این ها در یک جمله خلاصه می شود که حضرت روح الله در کنار اینکه رهبر سیاسی و مقتدری بود یک هنرمند نیز بود و به خوبی به جایگاه هنر در جامعه واقف بود.
طاهرفر سپس با انتقاد از برخی عملکردهای کلیشه ای تصریح کرد: بدیهی است که عصاره اندیشه های حضرت امام (ره) نباید روی پارچه نوشته ها خلاصه شده و محدود به زمان ارتحال ایشان شود. اندیشه های خمینی کبیر نباید در سطح و در حد یک شعار بماند. از نظر ایشان هنر چیزی است که به خاطر خدا باشد، بدون منیت باشد، خود را فدای هدف کند. هنر باید زلال و ناب باشد و خلوص نیت داشته باشد.
این سینماگر متذکر شد: هنری که مدنظر حضرت امام روح الله (ره) است در ذیل عرفان عملی این تعابیر شکل می گیرد. یک هدف مشترک وجود دارد و آن هم خدمت به جامعه و نوع بشر و انسان ها است. حضرت ایشان هنر دینی را تعریف می کنند. هنر دینی هنری است که باید مسئولیت پذیر و انسان ساز و دارای هدفی متعالی باشد. ایشان عارف بی بدیلی در عصر حاضر بودند.
کارگردان فیلم های کوتاه «مهلقا» و «راه روشن» تأکید کرد: جمله معروفی که حضرت امام (ره) در بدو ورودشان به ایران مطرح کردند نشان از اهمیت هنر نزد ایشان دارد. حضرت امام فرمودند ما با سینما مخالف نیستیم بلکه با فحشا مخالفیم؛ همین جمله یک مسیر را برای سینمای کشور روشن کرد و باعث شد تا در دهه ۶۰ جامعه هنری کشور شور و نشاط انقلابی داشته باشد؛ شور و نشاطی که متأسفانه در دهه های دیگر تکرار نشد و در سراشیبی قرار گرفت. ما لحظه به لحظه از هنری که حضرت ایشان ترسیم کرده بودند فاصله گرفتیم.
وی با بیان اینکه ما برای نشر اندیشه های حضرت امام (ره) در حوزه فرهنگ و هنر به شدت کوتاهی کردیم متذکر شد: اگر امروز تأثیرگذاری برخی فیلم های به اصطلاح انقلابی در سراشیبی قرار گرفته یا میزان مخاطبان این گونه آثار کاهش پیدا کرده همه و همه به دلیل کم کاری های ما است.
طاهرفر سپس با انتقاد شدید از مسئولانی که به آمار و ارقام و بیلان های کاری تکیه زده اند اظهار داشت: نباید با آمار و ارقام خودمان را گول بزنیم! ما پشت تریبون از آمار و ارقام صحبت می کنیم و صورت مسأله را پاک می کنیم و با آمار بازی می کنیم؛ این ها هیچ دردی از سینمای مورد نظر حضرت امام روح الله درمان نمی کند!
وی خاطرنشان کرد: در مسیر انقلاب و حرکتش به هنری می رسیم که دور از هیاهوی سیاسی و کبر و غرور و منیت است. هنر باید به خاطر خدا باشد. جهاد در مسیر هنر باید خود را فدای هنر کند. هنر در ذیل هنر انقلاب معنای دیگری پیدا می کند. باید آثاری تولید شود که جذابیت دراماتیک و بصری داشته باشد تا عموم مخاطبان شیفته هنری شوند که حضرت امام (ره) ترسیم کرده بود.
این کارگردان سینما با طرح این پرسش که ما امروز چه چیزی را ترسیم می کنیم؟ ابراز داشت: آیا در سینمای ما خبری از جنگ با چهره کریه استثمارگران و جهان خواران هست؟ اندیشه های امام راحل می توانست عامل پیش برنده سینما باشد اما سوأل بنده این است که جای فیلم های فاخر و اثرگذار مبتنی بر اندیشه های حضرت ایشان کجا است؟
وی در خاتمه این گفتگو تصریح کرد: الآن حقیقت تلخ این است که اگر قرار باشد فیلمی در خصوص اندیشه های حضرت ایشان تولید شود مطمئن باشید خیلی از هنرمندان وقتی با این موضوع مواجه می شوند به دلایلی حضور پیدا نمی کنند. هنرمند قطعاً حق انتخاب دارد و ما قضاوت نمی کنیم اما وقتی به نقطه ای می رسیم که درصد زیادی شانه خالی می کنند شوک عجیب معرفتی در حوزه هنر انقلاب به وقوع می پیوندد و حتی برخی خیانت می کنند که اثری تولید شود که مخاطب را پس زند یا در این مسیر نباشد. این ها دردی است که جامعه سینمایی کشور در این حوزه دچار آن شده است.
