چالش‌های کاری، به دید اختصاصی دیوید بکهام
اندی هارمر ۴۵ ساله که یک آژانس بدل‌کاری را اداره کرده و در شهر ایست‌بورن انگلیس زندگی می‌کند، تجربیات خود را به عنوان بدل دیوید بکهام بازگو کرده است:
بعد از تماشای اخراج دیوید بکهام در جام جهانی ۱۹۹۸ احساس ناراحتی می‌کردم. تلفنم زنگ خورد و وقتی پاسخ دادم، مردی گفت: «چه احساسی داری که کشورت را بی‌آبرو کردی؟ بهتره مراقب باشی».
فقط ۱۹ سالم داشتم و حدود یک سال بود که به عنوان بدل دیوید بکهام کار می‌کردم و نمی‌توانستم باور کنم که چه اتفاقی افتاده است. چطور شماره تلفنم را پیدا کرده بودند؟ آیا فکر می‌کردند که من بکهام واقعی هستم؟
پس از مدتی، دیگر به این موضوع فکر نکردم. اما چند روز بعد، متوجه شدم که ماشینم کاملاً از کار افتاده است.
به خاطر اینکه نمیخواستم دردسری درست کنم، این حادثه را گزارش ندادم و بالاخره این آزار و اذیت‌ها متوقف شد.
با این وجود، زندگی به عنوان بدل یکی از معروف‌ترین فوتبالیست‌های جهان همیشه پر از هیجان بود.
در ۱۸ سالگی، در گاراژ یکی از دوستانم مشغول شست‌وشوی ماشین‌ها بودم و مردم در آنجا می گفتند که من و دوست دخترم شبیه به دیوید و ویکتوریا بکهام هستیم.
پس از آن، ما به یک آژانس بدل‌کاری پیوستیم، بدون اینکه به کسب درآمد از این کار فکر کنیم.
اما در عرض چند ماه مجبور شدم که شغل دیگرم را ترک کنم؛ چون تعداد زیادی رزرو داشتیم. عکس‌برداری برای روزنامه ها و مجلات، حضور در کلوب‌های وی‌آی‌پی و افتتاحیه‌ها بخشی از فعالیت‌های ما بود.
با درک اینکه می‌توانم از این کار یک حرفه پرسود بسازم، شروع به بررسی تصاویر دیوید کردم تا لباس‌ها و مدل موهای او را تقلید کنم.
همچنین ساعت‌ها فیلم تماشا کردم تا حرکات او را یاد بگیرم، مانند بالا بردن ابرو و نحوه لبخند زدنش.
در عرض یک سال، من و دوست دخترم از هم جدا شدیم، اما دوستان صمیمی ماندیم و بدل‌کاریمان را ادامه دادیم و ۲۰ سال بعدی را با سفر در سراسر جهان گذراندیم.
از آن زمان، در بسیاری از پروژه‌های بزرگ کار کرده‌ام و به عنوان بدل بکهام در تبلیغات پپسی، آدیداس و پلی‌استیشن، به همراه برخی از بهترین فوتبالیست‌های جهان از جمله زین‌الدین زیدان و روبرتو کارلوس حضور داشته ام.
در سال ۲۰۰۱، در حالی که روی تبلیغ پپسی کار می‌کردم، خود دیوید بکهام را ملاقات کردم. او دستم را فشرد و سلامی کوتاه گفت.
سپس در فیلم مثل بکهام شوت بزن (Bend It Like Beckham) ظاهر شدم و کیرا نایتلی را پیش از اینکه به یک ستاره بزرگ تبدیل شود، ملاقات کردم.
در سال ۲۰۰۳، یک روزنامه من را به مادرید فرستاد تا شایعه‌ای ایجاد کنم که بکهام‌ها ممکن است به آنجا نقل مکان کنند. باعث هیاهوی بزرگی شدم و در تیتر روزنامه‌های سراسر جهان بودم!
با علم به اینکه دوران من به عنوان بدل دیوید بکهام محدود است، در طول سال‌ها به فعالیت‌های دیگری روی آوردم. در سال ۲۰۰۳، با گروهی به نام «کپی‌کت‌ها» در ژاپن معروف شدم. یک آلبوم منتشر کردیم و هنوز هم با هم در تماس هستیم.
در سال ۲۰۱۰، در برنامه «بریتینز گات تلنت» در یک نمایش متنوع از شخصیت‌های معروف به نام «چیپندابلز» ظاهر شدم. من بدل بکهام بودم و با بدل دیوید بارنت، مستر تی، گوردون رمزی، سایمون کاول، دنیل کریگ و ویل اسمیت بازی کردم.
سایمون گفت که این نمایش مورد علاقه‌اش بوده و ما به نیمه‌نهایی رسیدیم.
با این حال، همه چیز همیشه ایده‌آل نبود.
علاوه بر آزار و اذیت پس از جام جهانی ۱۹۹۸، بسیاری از زنان فقط به خاطر شباهت به بکهام به من جذب می‌شدند.
در ماه مه سال ۲۰۱۳، وقتی که بکهام از فوتبال بازنشسته شد، فعالیت من از سفر به سراسر جهان، به شرکت در جشن تولدها و آموزش ترفندهای فوتبالی به کودکان رسید.
اما من ناراحت نبودم، چون در طول سال‌ها، خیلی خوش گذراندم و سالانه تا ۷۵ هزار پوند از این کار درآمد داشتم.
حالا آژانس موفق خودم، «بدل‌کاران» را اداره می‌کنم.
همچنین دختر زیبایی به نام اسکارلت رز دارم که ۱۰ ساله است و برخی می‌گویند که به هارپر، دختر بکهام شباهت دارد.
