میوهها منابع غذایی مفید و مغذی هستند که استفاده از آنها فواید زیادی برای حفظ و بهبود سلامتی ما دارد. با این حال افرادی ممکن است نگران قند میوهها باشند. اگر در حال کاهش وزن هستید و رژیم غذایی مخصوصی دارید بسیار مهم است بدانید قند میوهها چگونه قندی است و کدام میوهها قند بیشتری دارند. فروکتوز موجود در میوه با گلوکوز که قند رایج مصرفی بوده بسیار متفاوت است و منبع انرژی خوبی برای بدن است.
به گزارش مثبت سبز، قند میوهها به دلیل اینکه با سایر مواد مغذی مثل فیبر و ویتامینها همرا است در حفظ سلامت بدن و کنترل وزن مفید است. فیبر موجود در میوهها شاخص گلیسمی آنها را پایین میآورد و همین امر باعث میشود قند آنها مضر نباشد و باعث چاقی نشود.
قند میوهها
میوهها به دلیل ارزش غذایی بالا با داشتن ویتامینها، مواد معدنی و فیبر اغلب به عنوان یک انتخاب غذایی سالم در نظر گرفته میشوند. قند میوهها با سایر قندها متفاوت است. این قند طبیعی که فروکتوز نام دارد با فیبر موجود در میوهها همراه است که جذب آن در جریان خون را کند میکند و فواید سلامتی مختلفی را به همراه دارد. فروکتوز نوعی قند است که به طور طبیعی در میوهها، سبزیجات و عسل وجود دارد. این یک قند ساده یا مونوساکارید است که از نظر شیمیایی شبیه گلوکز است.
فروکتوز شیرینترین قند موجود در طبیعت است و اغلب به عنوان شیرینکننده استفاده میشود. در بدن فروکتوز عمدتاً در کبد تجزیه میشود و منبع انرژی خوبی برای سلولهای بدن است. در حالی که فروکتوز که قند میوهها است یک قند طبیعی است، مصرف بیش از حد آن میتواند منجر به مشکلات سلامتی مانند چاقی، دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا شود.
مهم است که فروکتوز را در حد اعتدال و به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل مصرف کنید. اگر با قند میوهها بیشتر آشنا شویم و بفهمیم کدام میوهها بیشترین قند را دارند میتوانیم آگاهانه از آنها را در رژیم غذایی خودمان استفاده کنیم.
تفاوت قند میوهها و قند در سایر مواد خوراکی
قند نوعی کربوهیدرات است که به طور طبیعی در بسیاری از غذاها از جمله میوهها، سبزیجات و محصولات لبنی وجود دارد. با این حال، به بسیاری از غذاهای فرآوری شده مانند شرینی، نوشابه و بستنی نیز اضافه میشود. در حالی که همه قندها طعم شیرینی دارند، تفاوتهایی بین قند میوهها در مقایسه با سایر قندها وجود دارد.
قند میوه ها: همان طور که اشاره کردیم قند میوهها به عنوان فروکتوز شناخته میشود که با فیبر همراه است. برخلاف سایر قندها، قند میوهها باعث افزایش سریع قند خون نمیشوند که میتواند از مشکلاتی مانند مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ جلوگیری کند.
سایر قندها: قندهای دیگری مانند (ساکارز) و شربت ذرت با فروکتوز بالا به بسیاری از غذاهای فرآوری شده اضافه میشوند تا شیرینی آن را ایجاد کنند. برخلاف قند میوه، این قندها حاوی فیبر نیستند و به سرعت در جریان خون جذب میشوند و منجر به افزایش سریع سطح قند خون میشوند. مصرف بیش از حد این قندها میتواند منجر به مشکلات سلامتی مانند چاقی و دیابت نوع ۲ شود.
ارزش غذایی: میوهها علاوه بر طعم شیرین، انواع ویتامینها، مواد معدنی و فیبرهای ضروری را نیز فراهم میکنند که برای حفظ سلامتی ضروری هستند. از سوی دیگر، سایر قندها نسبت به قند موجود در میوهها ارزش غذایی کمی دارند و میتوانند منجر به افزایش وزن و سایر مشکلات سلامتی شوند.
در حالی که قند میوهها در مقایسه با سایر قندها گزینه سالمتری است، اما همچنان مهم است که آنها را هم در حد اعتدال مصرف کنید. انجمن قلب آمریکا توصیه میکند قندهای افزوده شده را به بیش از ۶ قاشق چایخوری در روز برای زنان و ۹ قاشق چایخوری در روز برای مردان محدود کنید.
آیا قند میوهها برای شما مضر است؟
اغلب متخصصین تغذیه یه این سؤال جواب منفی میدهند و قند میوهها را مضر نمیدانند. بیشتر میوهها به دلیل مقدار فیبر موجود در آنها، شاخص گلیسمی پایینی دارند و قند آنها بیشتر فروکتوز است. درباره شاخص گلیسمی در ادامه توضیح میدهیم. این بدان معناست که آنها تأثیر کمی در قند خون شما دارند. بیشتر میوهها همچنین فیبر زیادی دارند که به شما کمک میکند برای مدت طولانی تری احساس سیری کنید از پرخوری جلوگیری میکند.
میوهها سرشار از آنتی اکسیدانهای مبارزه کننده با بیماری، آب، ویتامینها و مواد مغذی هستند که آنها را به گزینهای بسیار سالمتر از هر آب نبات، کلوچه، شیرینی یا میان وعده فرآوری شده دیگری تبدیل میکند. با این حال مانند همه چیز، میوها هم باید در حد اعتدال مصرف شوند.
کربوهیدرات در میوهها
کربوهیدراتها یک درشت مغذی ضروری هستند که به عنوان منبع اصلی انرژی برای بدن ما عمل میکنند. میوهها با طعمهای لذت بخش و فواید بینظیر، نه تنها یک خوراکی لذیذ هستند، بلکه منبع غذایی مهمی از کربوهیدراتها هستند که قند میوهها هم نوعی از کربوهیدرات است.
انواع کربوهیدراتها در میوهها: میوهها حاوی انواع مختلفی از کربوهیدراتها هستند، یعنی قندهای ساده، کربوهیدراتهای پیچیده و فیبرغذایی. قندهای ساده، مانند فروکتوز و گلوکز، انرژی فوری را فراهم میکنند و به شیرینی طبیعی میوهها کمک میکنند. کربوهیدراتهای پیچیده، از جمله نشاسته، در طول هضم به گلوکز تجزیه میشوند و انرژی پایدار را فراهم میکنند. فیبر غذایی، هم محلول و هم نامحلول، به هضم کمک میکند، سیری را تقویت و از سلامت کلی گوارش حمایت میکند.
منبع انرژی میوهها: کربوهیدراتها منبع اصلی سوخت بدن ما هستند. میوهها با محتوای کربوهیدرات خود انرژی قابل دسترس را برای عملکردهای مختلف بدن تامین میکنند. قند طبعی موجود در میوهها به راحتی هضم و جذب میشوند و باعث افزایش سریع انرژی میشوند. میوهها به عنوان یک میان وعده قبل از تمرین سطوح انرژی را به طور موثری افزایش میدهد.
فواید تغذیهای: میوهها علاوه بر کربوهیدراتها سرشار از ویتامینها، مواد معدنی و آنتی اکسیدانهای ضروری هستند. ترکیب کربوهیدراتها و این مواد مغذی ارزشمند، میوهها را به انتخابی عالی برای حفظ سلامت مطلوب تبدیل میکند. ویتامینهایی مانند ویتامین C، A و فولات در میوهها فراوان هستند و از عملکرد سیستم ایمنی، بینایی و سلامت کلی حمایت میکنند. مواد معدنی مانند پتاسیم، منیزیم و منگنز به سلامت قلب، استحکام استخوانها و عملکرد صحیح اعصاب کمک میکنند.
محتوای فیبر میوهها: میوهها منبع طبیعی فیبر رژیمی هستند که نقش حیاتی در حفظ سلامت سیستم گوارش ایفا میکند.
فیبر به رژیم غذایی حجم میدهد، به حرکات منظم روده کمک میکند و باعث جلوگیری از یبوست میشود. همچنین باعث ایجاد احساس سیری میشود که میتواند به مدیریت وزن کمک کند. فیبر محلول موجود در میوهها باعث تنظیم سطح کلسترول خون میشود و خطر بیماری قلبی را کاهش میدهد.
شاخص گلیسمی (GI)
در قلمرو تغذیه، شاخص گلیسمی (GI) به عنوان یک ابزار ارزشمند برای ارزیابی چگونگی تاثیر غذاهای غنی از کربوهیدرات بر سطح قند خون عمل میکند. با رتبهبندی غذاها بر اساس پاسخ گلیسمی آنها، GI بینشی در مورد سرعت و میزان هضم و جذب کربوهیدراتها ارائه میدهد.
شاخص گلیسمی یک مقیاس عددی از ۰ تا ۱۰۰ است که میزان افزایش سطح گلوکز خون را در کربوهیدراتهای موجود در یک غذای خاص در مقایسه با یک غذای مرجع، معمولاً گلوکز خالص یا نان سفید، اندازه گیری میکند. غذاهای با GI (شاخص گلیسمی) بالا (۷۰ یا بالاتر) به سرعت هضم میشوند و باعث افزایش سریع سطح قند خون میشوند. غذاهای با GI متوسط (۵۶-۶۹) منجر به افزایش متوسط سطح قند خون میشوند، در حالی که غذاهای با GI پایین (۵۵ یا کمتر) آهستهتر هضم میشوند و باعث افزایش تدریجی و مداوم سطح قند خون میشود.
درک شاخص گلیسمی برای افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که به دنبال مدیریت سطح قند خون هستند بسیار مهم است. غذاهای با GI بالا سطح گلوکز خون را به سرعت بالا میبرند و باعث آزاد شدن انسولین برای تنظیم قند خون میشوند. با گذشت زمان، مصرف مکرر غذاهای با GI بالا ممکن است منجر به مقاومت به انسولین و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ شود. از سوی دیگر، غذاهای کم GI کندتر هضم میشوند و در نتیجه گلوکز پایدارتر و تدریجی در جریان خون آزاد میشود قند میوهها به گونهای است که شاخص GI آنها بسیار پایین است.
شاخص گلیسمی پیامدهایی فراتر از کنترل قند خون دارد. رژیمهای غذایی با GI پایین با چندین مزیت برای سلامتی از جمله بهبود مدیریت وزن، کاهش خطر بیماری قلبی و افزایش سیری مرتبط هستند. غذاهای با GI پایین تمایل به تقویت احساس سیری دارند و ممکن است به کاهش وزن و تلاش برای حفظ وزن کمک کنند که در بین آنها میوههای گزینه بسیار مناسبی هستند. آنها همچنین آزادسازی پایدار انرژی را فراهم میکنند، از سطح انرژی کلی حمایت میکنند و از سقوط انرژی جلوگیری میکنند.
آیا قند میوهها باعث چاقی میشود؟
مصرف میوهها به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم به عنوان یکی از منابعی که میتواند به حفظ وزن متعادل کمک کند شناخته میشوداما از طرفی، مصرف بیش از حد میوه و قند میوهها ممکن است به مصرف بیش از حد فروکتوز منجر شود و در نتیجه، باعث افزایش وزن شود. همچنین، بعضی از فرآوردههای میوهای مانند آبمیوههای خانگی، میوههای خشک شده و میوههای کنسرو شده ممکن است حاوی مقادیر بیشتری ازقند باشند و در نتیجه باعث افزایش وزن شوند.
به طور کلی، مصرف متعادل میوه و قند میوهها به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متنوع و متعادل میتواند مفید است، اما مصرف بیش از حد آن میتواند مضر باشد.
کدام میوه قند بیشتری دارند؟
در جدول پایین قند و فیبر موجود در ۲۵ میوه محبوب که بیشترین استفاده را دارند بررسی کردیم تا بتوانید با خیال راحت آنها از آنها در برنامهی غذاییتان استفاده کنید. توصیه متخصصین تغذیه این است که به دلیل مقدار زیاد قند میوهها نیازی نیست از میوهای پرهیز کنید فقط بهتر است مقدار استفاده از آنها را محدود کنید و در وعدههای کوچکتری آنها را مصرف کنید.
در جدول از واژه (لیوان) استقاده شده که واحد اندازه گیری رایجی در بین متخصصین تغذیه است. لیوان صرفا یک بیان برای حجم معادل ۲۴۰ سی سی است. مثلا وقتی گفته میشود که یک لیوان «انار» دارای ۲۳.۸ گرم قند است منظور آن نیست که باید انار را با لیوان خورد، بلکه یعنی ۲۴۰ انار دارای این میزان قند است.
حجتالله میرزایی گفت: با پیگیریهای جدی که صورت گرفته، رشد مالیات برای سال آینده به اندازه رشد تورم و حدود 40 درصد پیشبینی شده است، اگر چه معتقدم نرخ تورم در سال آینده از 40درصد عبور خواهد کرد.
به گزارش تجارت نیوز،
حجتالله میرزایی، رییس مرکز پژوهشهای اتاق ایران که در نشست بررسی بودجه 1404، در انجمن کوی ارم سخن میگفت، ضمن تشریح کلیات بودجه، با بیان اینکه دولت امسال اوراق دولتی را 4 برابر کرده و از 255 هزار میلیارد تومان به 1380 هزار میلیارد تومان رسانده است، اظهارداشت: با این اقدام دولت میخواهد 550 هزار میلیارد تومان از بدهی قبلی خود را بازپرداخت کند، اما نکته مهم این است که تقریبا تمام بازار سرمایه را تسخیر میکند و یک برونرانی کامل در بازار سرمایه در حال اتفاق است. در بازار پولی هم این اتفاق افتاده و در سه سال گذشته امکان تامین مالی بخش خصوصی یا هر پروژه و طرح سرمایهپذیر توسعهای یا ایجادی تقریبا به صفر رسیده است. در این دو بازار هیچ پروژه توسعهای یا ایجادی را نمیشود تامین مالی کرد.
وی به کاهش سهم صندوق توسعه ملی از 48 درصد به 20 درصد در بودجه 1404 اشاره کرد و افزود: با درنظر داشتن همه این موارد، میتوان درک کرد که دولتی که در شهریور مستقر شده، فرصتی برای اصلاحات بنیادین در بودجه نداشته است. گام مثبت دولت این بوده که بخشهای فرابودجهای را در بودجه ادغام کرده است. اما با روشهای دیگر، به نظر میرسد خود را برای تامین مالی ناچار به اجرای برخی سیاستها دیده است. با پیگیریهای جدی که صورت گرفته، رشد مالیات برای سال آینده به اندازه رشد تورم و حدود 40 درصد پیشبینی شده است، اگر چه معتقدم نرخ تورم در سال آینده از 40درصد عبور خواهد کرد. چرا که این روشهای تامین مالی، حتما هزینه تامین مالی را در بازار و نرخ بهره را بهشدت افزایش میدهد. افزایش 30درصدی نرخ تسعیر ارز تامین کالاهای اساسی و همچنین حذف 30درصد کالاهای اساسی از ارز پایه و فرستادن آنها در بازار آزاد در این مساله تاثیرگذار است.
میرزایی خاطرنشان کرد: بانک مرکزی در روزهای آینده بازار مبادله توافقی ارز را رونمایی میکند. البته از نظر ما این اقدام گام بسیار مثبتی است که صادرکنندگان و واردکنندگان میتوانند در این بازار ارزشان را مبادله کنند. حتما نسبت به نرخ نیما، نرخ بالاتری خواهد داشت اما امیدواریم دولت نرخ نیما را به نرخ این بازار نزدیک کند و فاصله به صفر برسد و حداقل یک یا دو نرخ از ارز را در بازار حذف کنیم.
دولت ناگزیر از افزایش قیمت بنزین است
رییس مرکز پژوهشهای اتاق ایران با بیان اینکه دولت ناگزیر از افزایش قیمت حاملهای انرژی از جمله نرخ بنزین است که آثار و پیامدهای تورمی هم خواهد داشت، درخصوص علل تصمیم دولت برای تنظیم بودجهای تورمی، توضیح داد: در عین حال که نقدهایی نسبت به لایحه بودجه دارم، معتقدم دولتی که یک ماه برای تنظیم لایحه بودجه فرصت داشته و افراد مربوط به تازگی منصوب شدهاند، با شرایط خاصی مواجه است. اما تصور میکنید با این ساختار اقتصادی که ما داریم، تا چه اندازه میشد بودجه را تغییر داد. ضمن اینکه همه مسائل هم اقتصادی نیست. برای نمونه سال اول و آخر مجلس یازدهم حدود 450 هزار میلیارد تومان به بودجه اضافه کردند. سال آخر دولت روحانی بودجه با 800 همت رفت با 1260 همت بیرون آمد. وقتی مجلس بدون تامین منابع، میتواند با یک پیشنهاد و با یک قیام و قعودی، 45 درصد سقف بودجه را افزایش دهد، تقریبا سیاستگذاری مالی برای دولت غیرممکن است.
این اقتصاددان افزود: حتما یکی از دلایل مهم تورم، این کسری بودجه است و این ناترازی، میتواند دیگر ناترازیها در نظام بانکی، صندوقهای بازنشستگی و ناترازیهای انرژی را به دنبال داشته باشد. پس باید اصلاحات از سرچشمه انجام شود و سران قوا مصوب کنند که مجلس به هیچوجه حق افزایش سقف بودجه را ندارد.
وی با بیان اینکه با این ساختار بودجه یعنی هیچ اقدام توسعهای نمیتوان انجام داد، گفت: 96 درصد بودجه صرف هزینههای جاری میشود. 70درصد آن بهطور متوسط هزینههای پرسنلی است و تقریبا دولت روی این 96 درصد هیچ تغییری نمیتواند بدهد. در 4 درصد بقیه که بودجه عمرانی و اصطلاحا تملک داراییهای سرمایهای است با اعمال نفوذهایی که میشود و با توجه به مقایسهای که میان پروژههای پیشران و استانهای میشود، نیز نکات مهمی وجود دارد. 90 هزار پروژه ناتمام داریم که 30 هزار آنها پروژه ملی است. این اعداد وحشتناک است یعنی این دولت به هیچوجه نمیتواند در ساختار هزینهها، کمترین دستکاریای را انجام دهد. در این شرایط چه انتظاری داریم که این دولت بتواند برای توسعه فکری کند.
میرزایی در عین حال تاکید کرد: 55 درصد بودجه کل کشور، بودجه شرکتهای دولتی است که درآمد هزینهای تنظیم شده. بنابراین اگر بپرسیم که آیا دولت میتواند نظام مدیریت یا حکمرانی شرکتهای دولتی را بهبود ببخشد، باید گفت حتما میتواند؛ هر چند که بخش مهمی از آن در اختیار دولت نیست و تصمیمی حاکمیتی است. 55 درصد از بودجه را معمولا مورد بیتوجهی قرار میدهیم، در حالی که قابل اصلاح است.
92 درصد نفتمان را به چین میفرستیم
رییس مرکز پژوهشهای اتاق ایران افزود: اکنون 92 درصد نفتمان را به چین میفرستیم، در حالی که ما درگذشته دست کم سبدی متنوعی با 10 مشتری آن هم با سقف بیش از دو میلیون بشکه داشتیم. 92درصد چین را با حدود 30درصد تخفیف و هزینههای دیگر مواجه است. درباره نحوه دریافت بخش دیگر هم ما تعیینکننده نیستیم و چین میگوید مثلا اتوبوس برقی با این مبلغی که من میگویم ببرید. شهرداری تهران هم با افتخار میگوید من برایتان اتوبوس برقی آوردم. این تحریمها ما را در تله استعماری قرن نوزدهمی انداخته که دولت چارهای جز پذیرش آن ندارد و مجبور است اقتصاد را بسیار گرانتر از حد معمول اداره کند. اگر دست دولت باز بود و سازمان برنامه چنین بودجهای را میبست، حتما سطح نقدهای ما بسیار متفاوت بود.
به گزارش جماران، در ادامه این نشست، دکتر داود سوری، استاد پیشین دانشگاه صنعتی شریف، با بیان اینکه انتظار داریم اگر دولتی برنامهای برای اداره اقتصاد دارد، آن را در قالب برنامه بودجه به صورت اجرایی معرفی کند و به تصویب مجلس برساند و سپس اجرا کند، اما ما سال به سال از این مسیر دور شدهایم، خاطرنشان کرد: سالهای سال است که نهاد دولت در کشور ما برنامه مشخصی برای اداره اقتصاد کشور ندارد. ما از یک برنامه کلی برای اینکه بدانیم باید به کدام سمت و سو حرکت کنیم، برخوردار نیستیم، از این رو است که تغییرات هر ساله بودجه، تغییرات شکلی هستند. عمدتا طرحی برای هزینه کرد و اداره کشور برای یک سال آتی میبافند، بدون اینکه برنامه مشخصی پشت آن باشد.
دولت باید نسبت به مالیات پاسخگو باشد
این اقتصاددان به رشد نرخ مالیات بهطور سالانه اشاره کرد و افزود: درست است که بسیاری از کشورها از مالیات به عنوان منبع اصلی درآمد استفاده میکنند، اما باید در نظر داشت که مالیات یک تیغ دولبه است. فقط درآمد برای دولت نیست و دولت باید در مقابل آن پاسخگو باشد، این مسالهای است که در سیستم ما دیده نمیشود. ما به عنوان مالیات پردازنده هیچ توان و کنترلی بر اینکه چگونه این منابع هزینه شود نداریم. تمام اینها مشکلاتی است که از ابتدای انقلاب تاکنون داشتهایم و هر ساله هم در حال تشدید است و امسال هم تفاوتی با سالهای قبل ندارد.
منبع :
اعتماد
" href="https://funyland.ir/حجتال/">
حجتالله میرزایی گفت: با پیگیریهای جدی که صورت گرفته، رشد مالیات برای سال آینده به اندازه رشد تورم و حدود 40 درصد پیشبینی شده است، اگر چه معتقدم نرخ تورم در سال آینده از 40درصد عبور خواهد کرد.
به گزارش تجارت نیوز،
حجتالله میرزایی، رییس مرکز پژوهشهای اتاق ایران که در نشست بررسی بودجه 1404، در انجمن کوی ارم سخن میگفت، ضمن تشریح کلیات بودجه، با بیان اینکه دولت امسال اوراق دولتی را 4 برابر کرده و از 255 هزار میلیارد تومان به 1380 هزار میلیارد تومان رسانده است، اظهارداشت: با این اقدام دولت میخواهد 550 هزار میلیارد تومان از بدهی قبلی خود را بازپرداخت کند، اما نکته مهم این است که تقریبا تمام بازار سرمایه را تسخیر میکند و یک برونرانی کامل در بازار سرمایه در حال اتفاق است. در بازار پولی هم این اتفاق افتاده و در سه سال گذشته امکان تامین مالی بخش خصوصی یا هر پروژه و طرح سرمایهپذیر توسعهای یا ایجادی تقریبا به صفر رسیده است. در این دو بازار هیچ پروژه توسعهای یا ایجادی را نمیشود تامین مالی کرد.
وی به کاهش سهم صندوق توسعه ملی از 48 درصد به 20 درصد در بودجه 1404 اشاره کرد و افزود: با درنظر داشتن همه این موارد، میتوان درک کرد که دولتی که در شهریور مستقر شده، فرصتی برای اصلاحات بنیادین در بودجه نداشته است. گام مثبت دولت این بوده که بخشهای فرابودجهای را در بودجه ادغام کرده است. اما با روشهای دیگر، به نظر میرسد خود را برای تامین مالی ناچار به اجرای برخی سیاستها دیده است. با پیگیریهای جدی که صورت گرفته، رشد مالیات برای سال آینده به اندازه رشد تورم و حدود 40 درصد پیشبینی شده است، اگر چه معتقدم نرخ تورم در سال آینده از 40درصد عبور خواهد کرد. چرا که این روشهای تامین مالی، حتما هزینه تامین مالی را در بازار و نرخ بهره را بهشدت افزایش میدهد. افزایش 30درصدی نرخ تسعیر ارز تامین کالاهای اساسی و همچنین حذف 30درصد کالاهای اساسی از ارز پایه و فرستادن آنها در بازار آزاد در این مساله تاثیرگذار است.
میرزایی خاطرنشان کرد: بانک مرکزی در روزهای آینده بازار مبادله توافقی ارز را رونمایی میکند. البته از نظر ما این اقدام گام بسیار مثبتی است که صادرکنندگان و واردکنندگان میتوانند در این بازار ارزشان را مبادله کنند. حتما نسبت به نرخ نیما، نرخ بالاتری خواهد داشت اما امیدواریم دولت نرخ نیما را به نرخ این بازار نزدیک کند و فاصله به صفر برسد و حداقل یک یا دو نرخ از ارز را در بازار حذف کنیم.
دولت ناگزیر از افزایش قیمت بنزین است
رییس مرکز پژوهشهای اتاق ایران با بیان اینکه دولت ناگزیر از افزایش قیمت حاملهای انرژی از جمله نرخ بنزین است که آثار و پیامدهای تورمی هم خواهد داشت، درخصوص علل تصمیم دولت برای تنظیم بودجهای تورمی، توضیح داد: در عین حال که نقدهایی نسبت به لایحه بودجه دارم، معتقدم دولتی که یک ماه برای تنظیم لایحه بودجه فرصت داشته و افراد مربوط به تازگی منصوب شدهاند، با شرایط خاصی مواجه است. اما تصور میکنید با این ساختار اقتصادی که ما داریم، تا چه اندازه میشد بودجه را تغییر داد. ضمن اینکه همه مسائل هم اقتصادی نیست. برای نمونه سال اول و آخر مجلس یازدهم حدود 450 هزار میلیارد تومان به بودجه اضافه کردند. سال آخر دولت روحانی بودجه با 800 همت رفت با 1260 همت بیرون آمد. وقتی مجلس بدون تامین منابع، میتواند با یک پیشنهاد و با یک قیام و قعودی، 45 درصد سقف بودجه را افزایش دهد، تقریبا سیاستگذاری مالی برای دولت غیرممکن است.
این اقتصاددان افزود: حتما یکی از دلایل مهم تورم، این کسری بودجه است و این ناترازی، میتواند دیگر ناترازیها در نظام بانکی، صندوقهای بازنشستگی و ناترازیهای انرژی را به دنبال داشته باشد. پس باید اصلاحات از سرچشمه انجام شود و سران قوا مصوب کنند که مجلس به هیچوجه حق افزایش سقف بودجه را ندارد.
وی با بیان اینکه با این ساختار بودجه یعنی هیچ اقدام توسعهای نمیتوان انجام داد، گفت: 96 درصد بودجه صرف هزینههای جاری میشود. 70درصد آن بهطور متوسط هزینههای پرسنلی است و تقریبا دولت روی این 96 درصد هیچ تغییری نمیتواند بدهد. در 4 درصد بقیه که بودجه عمرانی و اصطلاحا تملک داراییهای سرمایهای است با اعمال نفوذهایی که میشود و با توجه به مقایسهای که میان پروژههای پیشران و استانهای میشود، نیز نکات مهمی وجود دارد. 90 هزار پروژه ناتمام داریم که 30 هزار آنها پروژه ملی است. این اعداد وحشتناک است یعنی این دولت به هیچوجه نمیتواند در ساختار هزینهها، کمترین دستکاریای را انجام دهد. در این شرایط چه انتظاری داریم که این دولت بتواند برای توسعه فکری کند.
میرزایی در عین حال تاکید کرد: 55 درصد بودجه کل کشور، بودجه شرکتهای دولتی است که درآمد هزینهای تنظیم شده. بنابراین اگر بپرسیم که آیا دولت میتواند نظام مدیریت یا حکمرانی شرکتهای دولتی را بهبود ببخشد، باید گفت حتما میتواند؛ هر چند که بخش مهمی از آن در اختیار دولت نیست و تصمیمی حاکمیتی است. 55 درصد از بودجه را معمولا مورد بیتوجهی قرار میدهیم، در حالی که قابل اصلاح است.
92 درصد نفتمان را به چین میفرستیم
رییس مرکز پژوهشهای اتاق ایران افزود: اکنون 92 درصد نفتمان را به چین میفرستیم، در حالی که ما درگذشته دست کم سبدی متنوعی با 10 مشتری آن هم با سقف بیش از دو میلیون بشکه داشتیم. 92درصد چین را با حدود 30درصد تخفیف و هزینههای دیگر مواجه است. درباره نحوه دریافت بخش دیگر هم ما تعیینکننده نیستیم و چین میگوید مثلا اتوبوس برقی با این مبلغی که من میگویم ببرید. شهرداری تهران هم با افتخار میگوید من برایتان اتوبوس برقی آوردم. این تحریمها ما را در تله استعماری قرن نوزدهمی انداخته که دولت چارهای جز پذیرش آن ندارد و مجبور است اقتصاد را بسیار گرانتر از حد معمول اداره کند. اگر دست دولت باز بود و سازمان برنامه چنین بودجهای را میبست، حتما سطح نقدهای ما بسیار متفاوت بود.
به گزارش جماران، در ادامه این نشست، دکتر داود سوری، استاد پیشین دانشگاه صنعتی شریف، با بیان اینکه انتظار داریم اگر دولتی برنامهای برای اداره اقتصاد دارد، آن را در قالب برنامه بودجه به صورت اجرایی معرفی کند و به تصویب مجلس برساند و سپس اجرا کند، اما ما سال به سال از این مسیر دور شدهایم، خاطرنشان کرد: سالهای سال است که نهاد دولت در کشور ما برنامه مشخصی برای اداره اقتصاد کشور ندارد. ما از یک برنامه کلی برای اینکه بدانیم باید به کدام سمت و سو حرکت کنیم، برخوردار نیستیم، از این رو است که تغییرات هر ساله بودجه، تغییرات شکلی هستند. عمدتا طرحی برای هزینه کرد و اداره کشور برای یک سال آتی میبافند، بدون اینکه برنامه مشخصی پشت آن باشد.
دولت باید نسبت به مالیات پاسخگو باشد
این اقتصاددان به رشد نرخ مالیات بهطور سالانه اشاره کرد و افزود: درست است که بسیاری از کشورها از مالیات به عنوان منبع اصلی درآمد استفاده میکنند، اما باید در نظر داشت که مالیات یک تیغ دولبه است. فقط درآمد برای دولت نیست و دولت باید در مقابل آن پاسخگو باشد، این مسالهای است که در سیستم ما دیده نمیشود. ما به عنوان مالیات پردازنده هیچ توان و کنترلی بر اینکه چگونه این منابع هزینه شود نداریم. تمام اینها مشکلاتی است که از ابتدای انقلاب تاکنون داشتهایم و هر ساله هم در حال تشدید است و امسال هم تفاوتی با سالهای قبل ندارد.