کوییدیچ چیست و چگونه بازی می‌شود؟
در سری کتاب هری پاتر با ورزشی با نام کوییدیچ آشنا می‌شویم که در دنیای جادوگری هوادار بسیاری دارد. در جایگاه بزرگ‌ترین ورزش دنیای جادوگری و علاقه‌ی خود هری پاتر به آن، رویدادهای فراوانی در بستر کوییدیچ رخ می‌دهند. علاقه به این سرگرمی به میزانی پیش رفت که حتی در دنیای راستین نیز گونه‌های متفاوتی از کوییدیچ شکل گرفتند.
اگر شما هم از هواداران این ورزش هستید ولی به خاطر استفاده‌اش در بستر داستان هری پاتر همه‌ی ریزه‌کاری‌هایش را نمی‌شناسید، در این نوشتار به سراغ اساس کوییدیچ می‌رویم. بدین گونه درباره‌ی قوانین، نقش‌های بازیکنان، شیوه‌های امتیازگیری، خطاها و برخی از استراتژی‌های کوییدیچ خواهید خواند تا اگر روزی توانستید کوییدیچ بازی کنید، راه پیروزی را بلد باشید.
چگونه کوییدیچ بازی کنیم؟
نقش‌های بازیکنان
در هر تیم درون زمین کوییدیچ ۷ بازیکن حضور دارند:
۳ چیسر (دنبال‌گر)
۲ بیتر (کوبنده)
یک کیپر (دروازه‌بان)
یک سیکر (جوینده)
سه گونه توپ هم در هنگام یک مسابقه‌ی کوییدیچ در جریان بازی قرار دارند:
۱ کوافل
۲ بلاجر
۱ اسنیچ طلایی
شاید از روی اسم این نقش‌های بتوانید متوجه جایگاه هر بازیکن در تیم شوید. کیپرها مسئول جلوگیری چیسرهای تیم رو به رو در گل زدن با کوافل هستند. دو توپ بلاجر در آسمان مسابقه پرواز می‌کنند و هدفشان به زمین انداختن بازیکنان هر دو تیم از روی جاروهایشان است. بیترهای هر تیم باید با چوب‌دستی‌هایشان به سراغ بلاجرها بروند و از هم‌تیمی‌هایشان در برابر آن‌ها دفاع کنند. وظیفه‌ی سیکرهای هر تیم در طول پیکار، پرواز در آسمان و یافتن توپ تند و کوچک گلدن اسنیچ است.
قوانین بازی
در ابتدای مسابقه، توپ‌های بلاجر و اسنیچ طلایی در آسمان رها می‌شوند تا به شکل جادویی نقش‌هایشان را ایفا کنند. توپ کوافل توسط داور به هوا انداخته می‌شود تا دنبال‌گرهای هر تیمی که آن را به دست آوردند حمله کنند.
همچون بیش‌تر ورزش‌های دیگر، هدف در کوییدیچ رد کردن یک توپ از یک دروازه برای امتیازگیری‌ست. دنبال‌گرها سرگرم کوافل هستند تا در حالی که دروازه‌بان تیم حریف از دروازه‌های خود (که به شکل سه برج حلقه‌دار هستند) نگهداری می‌کند، آن توپ را از یکی از حلقه‌ها عبور دهند. هر توپی که از حلقه‌ها رد شود ۱۰ امتیاز برای تیم گل‌زننده دارد.
یک نکته که درباره‌ی طول هر مسابقه‌ی کوییدیچ باید بدانید این است که عملاً هیچ محدودیت زمانی برای پایان بازی وجود ندارد. هر پیکار به دو شکل می‌تواند به اتمام برسد؛ یا یکی از سیکرها گلدن اسنیچ را بگیرد یا کاپیتان‌های هر دو تیم برای پایان بازی توافق کنند. از آن جایی که گاهی حتی پس از چندین ساعت یا روز چیسرها نمی‌توانند اسنیچ طلایی را به چنگ آورند، روش دوم اتمام بازی به کار گرفته می‌شود.
توپ اسنیچ بسیار تند جا به جا می‌شود و دیدنش سخت است. همین باعث می‌شود تا وظیفه‌ی سیکر در کنار اهمیتش بسیار دشوار باشد. هر جوینده‌ای که گلدن اسنیچ را بگیرد در کنار پایان دادن به بازی، ۱۵۰ امتیاز برای تیم خود به دست می‌آورد. البته برنده‌ی پیکار با مجموع امتیازات محاسبه می‌شود، نه صرفاً تیمی که اسنیچ طلایی را در دست دارد. برای همین ممکن است اسنیچ را بگیرید و تیم شما در صورتی که امتیاز کم‌تری از تیم حریف دارد بازنده اعلام شود.
خطاهای کوییدیچ
در داستان‌های هری پاتر اشاره می‌شود که بیش از ۷۰۰ گونه در این ورزش خطا در سوابق دپارتمان بازی‌ها و ورزش‌های جادویی ثبت شده است. البته که همه‌ی این خطاها مشخص نیستند ولی ۱۰ مورد از آن‌ها رایج‌تر به شمار می‌آیند.
گرفتن جاروی یک بازیکن دیگر در تلاش برای کم کردن شتاب
پرواز با هدف برخورد با یک بازیکن دیگر
یک بازیکن عمداً و با خشونت خودش را در مسیر سیکر که در تلاش برای گرفتن اسنیچ است قرار دهد.
قفل کردن دسته‌ی جارو با یک بازیکن دیگر برای منحرف کردن
پرتاب کردن یک بلاجر به سمت تماشاچیان
استفاده بیش از اندازه از آرنج در تقابل با دیگر بازیکنان
دروازه‌بان هر بخشی از بدنش را از درون دروازه برای تلاش در بیرون کشیدن کوافل عبور دهد؛ چرا که کیپرها تنها می‌توانند از جلو دفاع کنند.
دست یک چیسر هنگام عبور توپ از دروازه هنوز به آن متصل باشد؛ چرا که کوافل باید به درون حلقه‌ها پرتاب شود.
دستکاری کردن کوافل به هر شکلی که باعث رفتار غیرعادی‌اش شود.
لمس گلدن اسنیچ توسط هر بازیکنی سوای یک سیکر
بیش از یک چیسر در منطقه‌ی گل‌زنی باشد.
استراتژی‌های کوییدیچ
در طول زمان، استراتژی‌های گوناگونی در مسابقات کوییدیچ به کار رفته‌اند که در ادامه به برخی از موفق‌ترین‌هایشان اشاره می‌شود.
دو چیسر، دنبال‌گر حریف را از هر سو تحت فشار قرار می‌دهند تا از دنبال کردن کوافل کنار بکشد.
هر دو بیتر همزمان به یک بلاجر ضربه می‌زنند تا شدت ضربه دو برابر شود.
سیکر برای به دست آوردن اسنیچ هر دو دستش را از جاروی خود جدا کند.
یک بازیکن برای پیشگیری از مورد اصابت بلاجر قرار گرفتن سر و ته از جارویش آویزان شود.
با یک حرکت مارپیچ جارو، بازیکن سریع رو به پایین حرکت کند که بیش‌تر توسط جوینده‌ها در تلاش برای گرفتن گلدن اسنیچِ تند استفاده می‌شود.
دروازه‌بان در حالی که یک دست و پایش به جارو متصل است، دیگر اعضای بدنش را به شکل یک ستاره‌ی دریایی باز کند تا سطح بیش‌تری از منطقه‌ی گل‌زنی را پوشش دهد.
یک سیکر به سرعت رو به زمین دایو بزند، انگار که به دنبال گلدن اسنیچ است، تا جوینده‌ی حریف را به آن سمت بکشاند. سپس در لحظه‌ی پایانی بالا برود و باعث شود تا سیکر تیم رو به رو به زمین برخورد کند.
بازیکنان سرشناس کوییدیچ در داستان‌های هری پاتر
بسیاری از دانش‌آموزان هاگوارتز عضو تیم کوییدیچ گروه خود هستند. از بین آن‌ها می‌توان به خود هری پاتر، ران، فرد و جرج ویزلی، دراکو مالفوی، سدریک دیگوری، چو چانگ، آنجلینا جانسون، کورمک مک‌لاگن و جیمز پاتر اشاره کرد.
همچنین چند کاراکتر در داستان‌های هری پاتر وجود دارند که در بخشی از زندگی خود بازیکن حرفه‌ای کوییدیچ می‌شوند. ویکتور کرام سیکر تیم ملی بلغارستان بود که نقشی برجسته در داستان Harry Potter and the Goblet of Fire بازی کرد. در طول همین کتاب نیز نمایان شد الیور وود به یک تیم حرفه‌ای پادلمر یونایتد عضویت پیدا کرده است.
از دیگر بازیکنان کوییدیچ برتر هری پاتر می‌توان به لودو بگمن اشاره کرد که به عنوان سرپرست دپارتمان بازی‌ها و ورزش‌های جادویی در رمان Harry Potter and the Goblet of Fire حضور داشت و زمانی برای ویمبورن واسپز بازی می‌کرد و عضو تیم ملی انگلستان بود. همچنین محتوای فرعی منتشرشده پس از پایان داستان‌های هری پاتر نشان می‌دهد جینی ویزلی در مقطعی برای تیم کاملاً زنانه‌ی هالی‌هد هارپیز نقش چیسر را بازی می‌کرد.
